Według wytycznych Światowej Inicjatywy Zwalczania POChP (GOLD) na rok 2019 przewlekła obturacyjna choroba płuc to powszechnie występującą choroba, której można zapobiegać oraz poddawać leczeniu. Charakteryzuje się utrzymującymi objawami ze strony układu oddechowego oraz ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe spowodowane przez anomalia w drogach oddechowych i przestrzeni pęcherzykowej związanej z ekspozycją na szkodliwe cząstki lub gazy. Przewlekła obturacyjna choroba płuc jest czwartą na świecie przyczyną zgonów a wraz ze starzeniem się społeczeństwa oraz postępującą urbanizacją(zwiększone narażenie na czynniki ryzyka) jej pozycja może rosnąć z roku na rok.
Przykładowe problemy pielęgnacyjne w pacjenta z POChP wraz z celem i interwencjami.
I Diagnoza pielęgniarska:
Ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności oddechowej związanej ze zwężeniem oskrzeli przejawiające się dusznością
Cel: Niedopuszczenie do stanu zaburzenia czynności układu oddechowego
Interwencje pielęgniarskie:
-
Stały pomiar wysycenia krwi tlenem przy pomocy pulsoksymetru
-
Obserwacja częstości, głębokości oraz regularności oddechu
-
Obserwacja zabarwienia powłok skórnych mogących wskazywać na sinicę
-
Zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu w pomieszczeniu (temperatura powietrza 18 – 22 °C i 50 – 70 % wilgotności)
-
Ułożenie pacjenta w pozycji ograniczającej prace klatki piersiowej na rzecz oddechu przeponowego w wypadku zaostrzenia duszności
-
Zastosowanie tlenoterapii w razie wystąpienia duszności
-
Podaż leków rozkurczających oskrzela (ß2-mimetyk lub lek przeciwcholinergiczny) zgodnie z indywidualną kartą zleceń lekarskich
-
Obserwacja pacjenta pod kątem wystąpienie skutków ubocznych podanych leków
Bibliografia:
Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease. https://goldcopd.org. Update 2019.
Jurkowska G. Pielęgniarstwo internistyczne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2018.
