Cukrzyca jest przewlekłą choroba metaboliczna charakteryzująca się podwyższonym poziomem glukozy we krwi, która z czasem prowadzi do uszkodzeń naczyń krwionośnych oraz nerwów a w konsekwencji narządów (serca, nerek, oczu). Najczęściej objawia się pod postacią cukrzycy typu 2 w momencie gdy organizm uodparnia się na działanie insuliny (insulinooporność). Drugim rodzajem jest cukrzyca typu 1, która ma podłoże autoimmunologiczne przez co organizm atakuje komórki trzustkowe i w konsekwencji insulina przestaje być wytwarzana w wystarczającej ilości bądź nie wytwarzana jest wcale. Według danych Narodowego Funduszu Zdrowia za rok 2019, liczba osób z cukrzycą w Polsce wynosi około 3 milionów.
Przykładowe diagnozy pielęgniarskie pacjenta z cukrzycą wraz z celem i interwencjami.
I Diagnoza pielęgniarska:
Zagrożenie życia spowodowane hipoglikemią objawiające się osłabieniem i bólami głowy
Cel: Niedopuszczenie do rozwoju śpiączki hipoglikemicznej, wyrównanie stężenia glukozy we krwi
Interwencje pielęgniarskie:
- Oznaczenie glikemii za pomocą glukometru lub gazometrii
- Obserwacja podstawowych parametrów życiowych pacjenta (CTK, tętno, szybkość i charakter oddechu)
- Podanie węglowodanów prostych w łatwej do przyswojenia formie np. szklanka słodkiego soku
- W razie ciężkiej hipoglikemii podanie do naczyń obwodowych wysoko procentowego roztworu glukozy
- Regularne monitorowanie stężenia glukozy we krwi
- Poinformowanie pacjenta o objawach mogących wskazywać na hipoglikemię
- Podaż leków zgodnie z indywidualną kartą zleceń lekarskich
Bibliografia:
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/diabetes
POZOSTAŁE PROCESY PIELĘGNOWANIA
