Astma oskrzelowa (dychawica oskrzelowa) to przewlekła choroba zapalna układu oddechowego związana z nadreaktywnością oskrzeli, która prowadzi do ich skurczu, obrzęku śluzówki oraz nadprodukcji skutkujące ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe (obturacja). Astma charakteryzuje się okresowym zaostrzeniem powodującym nasileniu objawów: kaszlu, duszności, uczucia ściskania w klatce piersiowej czy świszczącego oddechu. Jest jedną z najczęstszych chorób przewlekłych występujących na świecie.
Przykładowe diagnozy pielęgniarskie w astmie oskrzelowej wraz z celem i interwencjami
I Problem pielęgnacyjny:
Ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności oddechowej związanej ze zwężeniem oskrzeli przejawiające się dusznością
Cel: Niedopuszczenie do stanu zaburzenia czynności układu oddechowego
Interwencje pielęgniarskie:
-
Stały pomiar wysycenia krwi tlenem przy pomocy pulsoksymetru
-
Obserwacja częstości, głębokości oraz regularności oddechu
-
Obserwacja zabarwienia powłok skórnych mogących wskazywać na sinicę
-
Ograniczenie czynników wywołujących napady duszności (czynniki drażniące, alergeny, stres czy silne emocje)
-
Zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu w pomieszczeniu (temperatura powietrza 18 – 22 °C i 50 – 70 % wilgotności)
-
Ułożenie pacjenta w pozycji ograniczającej prace klatki piersiowej na rzecz oddechu przeponowego w wypadku zaostrzenia duszności
-
Zastosowanie tlenoterapii w razie wystąpienia duszności
-
Podaż leków rozkurczających oskrzela (ß2-mimetyk lub lek przeciwcholinergiczny) zgodnie z indywidualną kartą zleceń lekarskich
-
Obserwacja pacjenta pod kątem wystąpienie skutków ubocznych podanych leków
Bibliografia:
Jurkowska G. Pielęgniarstwo internistyczne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2018.
