Podwyższone ciśnienie tętnicze, jest głównym czynnikiem ryzyka chorób serca, sprawiając tym samym, że nadciśnienie tętnicze przoduję wśród przyczyn zgonów zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Według danych ostatniego ogólnopolskiego badania epidemiologicznego WOBASZ II (2013-2014r.) na hipertensję choruje ponad 13 mln Polaków (48.2% mężczyzn oraz 38.4% kobiet). Statystki wskazują na znaczący wzrost zachorowań wraz z wiekiem badanych. Chorobę możemy stwierdzić dopiero po uzyskaniu pomiaru powyżej wartości 140/90 mm Hg w kilku próbach oddzielonych przynajmniej kilkudniowymi odstępami czasu. Większość potwierdzonych przypadków (90-95%) to nadciśnienie pierwotne, które nie wywodzi się z innej choroby a jedynie niewielka pozostała część stanowi nadciśnienie wtórne.
Przykładowe diagnozy pielęgniarskie w nadciśnieniu tętniczym wraz z celem i interwencjami.
I Diagnoza pielęgniarska:
Ryzyko wystąpienia przełomu nadciśnieniowego z powodu odstawienia leków hipotensyjnych
Cel: Obniżenie CTK, niedopuszczenie do przełomu nadciśnieniowego
Interwencje pielęgniarskie:
- Stała obserwacja i zapis podstawowych parametrów życiowych (liczby oddechów, CTK, saturacji, czynności serca, stanu świadomości)
- Obserwacja objawów pacjenta wskazujących na przełom nadciśnieniowy (duszność, ból w klatce piersiowej, ból głowy, nudności)
- Kontrola bilansu płynów
- Poinformowanie o ograniczeniu wysiłku fizycznego i zachowaniu pozycji spoczynkowej
- Zapewnienie pacjentowi odpowiednich warunków (spokój, poczucie bezpieczeństwa)
- Podaż leków hipotensyjnych zgodnie z indywidualną kartą zleceń lekarskich
Bibliografia:
Jurkowska G., Łagodna K. Pielęgniarstwo internistyczne. PZWL. Warszawa, 2018.
Kaszuba D, Nowicka A. Pielęgniarstwo kardiologiczne. Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie; 2014.
