Marskość wątroby to postępujący stan włóknienia wątroby, w którym dochodzi do całkowitego zatarcia struktury anatomicznej narządu. Dzieje się tak na skutek wytwarzania zbyt dużej ilości tkanki łącznej w wątrobie spowodowanej nadmierną stymulacją przez czynniki chorobotwórcze (np. alkohol, leki, wirusy).
Zdrowa komórka wątrobowa stopniowo zostaje ograniczona przy wymianie substancji odżywczych oraz produktów przemiany materii prowadząc do jej niedokrwienia. Z czasem dochodzi do martwicy co raz większej ilości miąższu wątroby i często bezobjawowa forma choroby zaczyna ujawniać kliniczne objawy zaburzeń czynności wątroby.
Jest to ostatnie stadium wielu przewlekłych chorób wątroby o różnej etiologii. Najczęściej związanych z nadużywaniem alkoholu lub przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby B oraz C (wirusy HBV i HCV) jednak należy pamiętać, że nie są to jedyne przyczyny.
Przykładowe diagnozy pielęgniarskie pacjenta z marskością wątroby wraz z celem i interwencjami.
I Problem pielęgnacyjny: Ryzyko wystąpienia powikłań zagrażających życiu pacjenta (encefalopatia wątrobowa, wodobrzusze, krwawienie z przewodu pokarmowego, bezmocz)
Cel: Niedopuszczenie do wystąpienia powikłań
Interwencje pielęgniarskie:
- Monitorowanie podstawowych parametrów życiowych (częstość i charakter oddechów, CTK, tętno, saturacja) oraz stanu przytomności chorego (Skala Glasgow)
- Obserwacja zabarwienia powłok skórnych, występowania znamion naczyniowych
- Obserwacja diurezy oraz dobowej zbiórki moczu
- Regularny pomiar masy ciała i obwodu jamy brzusznej
- Pobieranie materiału na badanie oraz analiza parametrów (stężenia kreatyniny, amoniaku, bilirubiny, cukru oraz czynników krzepnięcia)
- Pomoc w przygotowaniu i asysta przy badaniach obrazowych oraz endoskopowych
- W razie konieczności zastosowanie suplementacji żywieniowej
- Zastosowanie farmakoterapii na zlecenie
Bibliografia:
Jurkowska G. Pielęgniarstwo internistyczne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2018.
