/140 JESIEŃ 2018 ANESTEZJOLOGIA - JESIEŃ 2018 1 / 140 1. Budzenie po propofolu jest stosunkowo szybkie. Wynosi średnio: a) 2–3 min, b) 4–6 min, c) 7–8 min, d) 10 min Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, strona 340 2 / 140 2. Przed indukcją znieczulenia ogólnego, kobietę ciężarną należy ułożyć: a) na plecach, b) z przechyleniem na lewą stronę, c) z przechyleniem na prawą stronę, d) w pozycji Trendelenburga Literatura: Larsen R.: Anestezjologia. Urban & Partner, Wrocław 2003 s. 1031. 3 / 140 3. Płyny klarowne, w tym woda, klarowne soki oraz herbata lub kawa bez mleka dozwolone są: a) do 8h przed operacją w trybie planowym, b) do 6h przed operacją w trybie planowym, c) do 4h przed operacją w trybie planowym, d) do 2h przed operacją w trybie planowym Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 25 4 / 140 4. Skala Glasgow (GCS) służy do oceny: a) stanu nawodnienia, b) głębokości oparzenia, c) zaburzeń świadomości, d) natężenia bólu Literatura: L. Wołowicka, D. Dyk Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo , 2014. 5 / 140 5. Zaburzenia w EKG istotne dla postępowania anestezjologicznego to: a) zmiany w odcinku ST, wskazujące na chorobę niedokrwienną serca albo zatorowość płuca, b) oznaki przebytego albo świeżego zawału serca, c) trzepotanie lub migotanie przedsionków, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Larsen Anestezjologia, wydanie II pod red. A. Kübler str.321, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner 2013. 6 / 140 6. Zaznacz stwierdzenie NIEPRAWDZIWE: a) przedawkowanie Paracetamolu prowadzi do uszkodzenia wątroby pod wpływem jego toksycznego metabolitu, b) lek Acetylocysteina (ACC) jest efektywnym antidotum w zatruciu Paracetamolem, jeśli podany jest do 8 h po przedawkowaniu, c) przedawkowanie Paracetamolu prowadzi do uszkodzenia nerek pod wpływem jego toksycznego metabolitu, d) efekt ochronny Acetylocysteiny zmniejsza się stopniowo, wraz ze wzrostem przedziału czasowego między przedawkowaniem Paracetamolu a leczeniem, może być skuteczna do 24 h po zatruciu Literatura: Paw H.G.W, Shulman R (red. H. Misiołek) Leki w intensywnej terapii od A do Z. PZWL warszawa 2011. Strona 28 i 29 wiersze: od 24 do 25 7 / 140 7. Techniką znieczulenia miejscowego w zwalczaniu bólu pooperacyjnego jest: a) znieczulenie krzyżowe, b) blokada przykręgowa, c) znieczulenie dostawowe, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, strona 301 8 / 140 8. Który z leków NIE ma zastosowania w blokadach nerwów obwodowych? a) ropiwakaina, b) lidokaina, c) pentazocyna, d) bupiwakaina Literatura: Miller R.D., Kübler A. (red. wyd. pol.), Andres J. (red. wyd. pol.): Anestezjologia Millera, t. 1–3. Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014 t. I. s.734-735 Anestezjologia dla pielęgniarek. Praktyczne zasady postępowania. T. Szreter, P. Witt, Medisfera, 2010, strona 134 9 / 140 9. Który z niżej wymienionych leków działa podobnie do acetylocholiny? a) chlorek suksametonium, b) rokuronium, c) neostygmina, d) edrofonium Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 10 / 140 10. Przeciwwskazaniem do kaniulacji tętnicy promieniowej jest: a) zespół Raynauda, b) choroba Burgera, c) ujemny wynik testu Allena, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, strona 356 11 / 140 11. W wypadku utraty płynów odpowiadającej 6 – 8% masy ciała można obserwować następujące objawy kliniczne: a) apatię, b) tachykardię, c) skąpomocz, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, strona 360 12 / 140 12. Dawki przeciwbólowe opioidów w bezpośrednim okresie poznieczuleniowym mogą prowadzić do wystąpienia powikłań: a) przestają działać i nie znoszą bólu z powodu ich kumulacji w organizmie, b) wywołują u pacjentów silne bóle głowy, c) już po podaniu minimalnej dawki zawsze występuje depresja oddechowa, d) prowadzą do poważnego ośrodkowego upośledzenia funkcji oddychania aż do wystąpienia depresji oddechowej, a jest ona dodatkowo wzmagana przez brak stymulacji i sen towarzyszący zejściowemu działaniu anestetyków oraz środków uspokajających Literatura: Larsen Anestezjologia, wydanie II pod red. A. Kübler str.95, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner 2013. 13 / 140 13. Podczas zabiegu transplantacji płuc pacjent znajduje się w pozycji: a) na plecach z odwiedzionymi ramionami, b) na boku, c) na brzuchu, d) prawidłowe A i B Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 201 14 / 140 14. Pulsoksymetria jest metodą pomiaru: a) końcowo - wydechowego stężenia tlenu, b) końcowo - wydechowego stężenia dwutlenku węgla, c) wysycenia krwi tętniczej tlenem, d) temperatury powierzchniowej Literatura: Larsen R., Kübler A. (red. wyd. pol.): Anestezjologia, wyd. 3. U&P, Wrocław 2013 15 / 140 15. Ile wynosi maksymalna dobowa dawka ketoprofenu dla osoby dorosłej? a) 100 mg, b) 150 mg, c) 200 mg, d) nie ma dawki maksymalnej Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 153 16 / 140 16. Ciągły pomiar ciśnienia śródczaszkowego - ICP wykonujemy za pomocą czujnika: a) nadoponowego, b) podoponowego, c) podpajęczynówkowego, d) prawidłowa odpowiedź A i B Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 17 / 140 17. Przykładem techniki analgezji multimodalnej jest: a) znieczulenie zewnątrzoponowe + opioid + NLPZ, b) opioid, c) NLPZ, d) paracetamol Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, strona 301 18 / 140 18. Dystrybucja anestetyku podczas prowadzonego znieczulenia jest różna dla różnych tkanek i uzależniona od następujących czynników: a) minimalnego stężenia środków wziewnych i zwiotczających we krwi pacjenta znieczulanego, b) właściwej ciepłoty ciała podczas prowadzonego znieczulenia, c) rozpuszczalności anestetyku w tkance, ukrwienia tkanki i różnicy między ciśnieniami parcjalnymi anestetyków krwi i w tkance, d) średniego ciśnienia tętniczego, przy którym zachowana jest perfuzja przez naczynia włosowate pęcherzyków płucnych i tkanek innych narządów Literatura: Larsen Anestezjologia, wydanie II pod red. A. Kübler str.26, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner 2013 19 / 140 19. Najczęściej dokonuje się kaniulacji tętnicy promieniowej, ponieważ jest ona: a) położona powierzchniowo, b) trudno dostępna, c) ma krążenie oboczne zapewniające dobre ukrwienie dłoni, d) prawidłowa odpowiedź A i C Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, strona 356 20 / 140 20. Przeciwskazaniem do zastosowania thiopentalu jest: a) stan astmatyczny, b) napad duszności, c) wstrząs, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 53 21 / 140 21. Działania niepożądane Noradrenaliny to: a) bradykardia i nadciśnienie tętnicze krwi, b) tachykardia i niedociśnienie tętnicze krwi, c) zaburzenia rytmu serca i niedokrwienie mięśnia sercowego, d) prawidłowa odpowiedź A i C Literatura: Henry G.W. Paw, Rob Shulman „Leki w intensywnej terapii od A do Z”, Redakcja naukowa tłumaczenia prof. dr hab. n. med. Hanna Misiołek, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, str. 207-208. 22 / 140 22. Do inwazyjnych metod monitorowania NIE należy pomiar: a) ośrodkowego ciśnienia żylnego, b) ciśniena wewnątrzczaszkowego, c) stężenia gazów oddechowych, d) ciśnienia w tętnicy płucnej Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014. 23 / 140 23. Wskazaniem do monitorowania hemodynamicznego jest: a) zabieg kardiochirurgiczny, b) wstrząs kardiogenny, c) znieczulenie pacjenta z ASA V, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 195 24 / 140 24. Znieczulenie całkowite (TIVA - total intravenous anestesia), zdefiniowane jest jako technika znieczulenia, w której aby wywołać utratę świadomości, analgezję, niepamięć, kontrolę odruchów sympatoadrenergicznych i zwiotczenie mięśni szkieletowych, należy podawać: a) anestetyki wziewne N2O + O2 i stosować środki zwiotczające oraz narkotyki, b) anestetyki wziewne N2O + O2 + Sevofluran i stosować środki zwiotczające oraz narkotyki, c) wyłącznie dożylnie, głęboką sedację oraz opioidy, d) środki działające krótko, podawane dożylnie kojarząc: hipnotyki lub dożylne anestetyki, opioidy i środki zwiotczające Literatura: Larsen Anestezjologia, wydanie II pod red. A. Kübler str.115, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner 2013. 25 / 140 25. Stężenie 2% oznacza, że w 100 ml roztworu znajduje się: a) 2 mg substancji, b) 20 mg substancji, c) 200 mg substancji, d) 2 g substancji Literatura: Red. B. Ślusarska, D. Zarzycka, K. Zahradniczek; „Podstawy pielęgniarstwa”. Wyd. Czelej Lublin 2004 rok Tom I str. 663-664 Literatura: Larsen R. Anestezjologia, Wydawnictwo Urban&Partner Wrocław 2003, str. 1433 26 / 140 26. Wskaż zdanie prawidłowe odnośnie zatorowości płucnej: a) masywna zatorowość płucna upośledza przepływ płucny, znacząco zwiększając obciążenie prawej komory, b) najczęstszym źródłem materiału zatorowego jest zakrzepica żylna kończyn dolnych, c) w zatorowości płucnej objawy występują nagle, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Znieczulenie w położnictwie, torakochirurgii i kardiochirurgii, Leon Drobnik, Elselveier Urban &Partner Wrocław, Wydanie I, 2011, str. 461 Literatura: Larsen Anestezjologia, wydanie II pod red. A. Kübler str.976 - 977, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner 2013. 27 / 140 27. Pacjent zakwalifikowany do ASA VI to: a) pacjent zdrowy, zakwalifikowany do zabiegu usunięcia wyrostka robaczkowego, b) pacjent zakwalifikowany do zabiegu usunięcia migdałków podniebiennych, c) dawca narządów po stwierdzeniu śmierci mózgu, d) pacjent z oddziału Intensywnej Terapii zakwalifikowany do zabiegu usunięcia śledziony Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 20 28 / 140 28. Jakie są kryteria wypisu pacjenta do domu w przypadku wykonania znieczulenia podpajęczynówkowego do zabiegu w trybie jednodniowym? a) prawidłowe czucie w okolicy okołoodbytniczej, powrót motoryki, b) nie ma szczególnych obowiązujących kryteriów, a wypis może nastąpić po 8 godzinach od momentu wykonania znieczulenia, c) powrót motoryki, prawidłowe czucie w okolicy okołoodbytniczej, powrót czucia położenia w dużym palcu stopy, powrót funkcji układu współczulnego, d) pacjentom do zabiegów w trybie jednodniowym nie powinno się wykonywać znieczulenia podpajęczynówkowego Literatura: R. Larsen, Anestezjologia, str. 954, Urban&Partner, Wrocław, 2003. 29 / 140 29. Blokada nerwów obwodowych okolicy kolana blokuje nerw: a) kulszowy, b) piszczelowy, c) odpiszczelowy, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 115 30 / 140 30. Powikłaniem późnym podczas założenia cewnika permanentnego jest: a) nakłucie tętnicy, b) odma opłucnowa, c) zakażenie tunelu, d) zator powietrzny Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 233 31 / 140 31. Objawy kliniczne tamponady osierdzia to: a) hipotensja, b) hipertensja, c) tachykardia, d) prawidłowe A i C Literatura: Znieczulenie w położnictwie, torakochirurgii i kardiochirurgii, Leon Drobnik, Elselveier Urban &Partner Wrocław, Wydanie I, 2011, str. 463; Miller R.D., Kübler A. (red. wyd. pol.), Andres J. (red. wyd. pol.): Anestezjologia Millera, t. 1–3. Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014 32 / 140 32. Wytworzenie odmy otrzewnowej przy zastosowaniu CO2, resorpcja CO2 i zmiana pozycji pacjenta podczas zabiegu mają wpływ na: a) funkcjonowanie układu moczowego i filtrację nerkową, b) układ oddechowy i układ krążenia, istotnie zaburzając homeostazę ustroju, c) funkcjonowanie układu nerwowego, prowadząc do okresowego niedotlenienia, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wołowicka L., Dyk D.: Anestezjologia i intensywna opieka klinika i pielęgniarstwo. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa. 33 / 140 33. Oddech Kussmaula charakteryzuje się: a) okresem bezdechu, b) szybkim głębokim oddechem, c) oddechem całkowicie nieregularnym, d) coraz płytszym oddychaniem Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014. 34 / 140 34. Jeśli dziecko miało kontakt z chorym na ospę wietrzną, czas, po którym możliwa jest anestezja wynosi: a) 7 dni, b) 14 dni, c) 21 dni, d) 28 dni Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 27 35 / 140 35. Niedepolaryzujące środki zwiotczające mięśnie to związki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe: a) przez kompetycyjne hamowanie acetylocholiny w receptorze nikotynowym płytki motorycznej, b) których czas działania zależy od metabolizmu i drogi wydalania, c) które najpierw powodują osłabienie mięśni, następnie ich zwiotczenie, aż do braku reakcji na pobudzenie, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Larsen Anestezjologia, wydanie II pod red. A. Kübler str.118, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner 2013 36 / 140 36. Który rodzaj wentylacji mechanicznej jest całkowicie niezależny od aktywności oddechowej pacjenta: a) CMV (kontrolowana wentylacja mechaniczna), b) SIMV (synchronizowana wentylacja okresowo wymuszona), c) PSV (wentylacja ze wspomaganiem ciśnieniowym), d) CPAP (stałe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych) Literatura: Wołowicka L, Dyk D. Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. PZWL, Warszawa 2014. 37 / 140 37. Do którego rodzaju znieczulenia regionalnego podaje się lek drogą dożylną? a) blokada nosa, b) blokada Biera, c) blokada splotu szyjnego, d) blokada splotu ramiennego z dostępu pachowego Literatura: 1. Miller R.D., Kübler A. (red. wyd. pol.), Andres J. (red. wyd. pol.): Anestezjologia Millera, t. 1–3. Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014 t. I s. 734 2. Anestezjologia dla pielęgniarek. Praktyczne zasady postępowania. T. Szreter, P. Witt, Medisfera, 2010, strona 148 38 / 140 38. Kapnogram określa: a) wartość wydechowego i wdechowego pCO2, b) stężenie hemoglobiny, c) wysycenie hemoglobiny tlenem, d) stężenie tlenu podczas jednego wdechu Literatura: Larsen R., Kübler A. (red. wyd. pol.): Anestezjologia, wyd. 3. U&P, Wrocław 2013 39 / 140 39. W trakcie stosowania LFA (low – flow anaesthesia) lub MFL (minimal – flow anaesthesia) w aparacie do znieczulenia dopuszcza się utratę gazu z układu: a) 100 ml, b) 150 ml, c) 200 ml, d) 250 ml Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 41 40 / 140 40. Depolaryzujące środki zwiotczające mięśnie to związki wywołujące odwracalne, wiotkie porażenie mięśni szkieletowych: a) w wyniku hamowania przenoszenia pobudzeń na płytce motorycznej mięśnia, blok depolaryzujący wywołany jest przez sukcynylocholinę, która wiąże się z receptorami presynaptycznymi, postsynaptycznymi i pozasynaptycznymi a przy pierwszym zetknięciu działa tak jak acetylocholina, b) gdzie sukcynylocholina nie jest rozkładana przez acetylocholinoesterazę, pozostaje w szczelinie synaptycznej przez czas dłuższy i wiąże się wielokrotnie z podjednostkami alfa receptora cholinowego, c) blok depolaryzujący wywołany jest dopiero gdy sukcynylocholina opuści szczelinę po czym płytka motoryczna może powrócić do stanu spoczynkowego, a potem wyzwolić potencjały czynnościowe, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Larsen Anestezjologia, wydanie II pod red. A. Kübler str.127, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner 2013. 41 / 140 41. Rozcieńczenie adrenaliny 1:200 000 oznacza, że w 1 ml jest: a) 5 mikrogramów, b) 50 mikrogramów, c) 5 miligramów, d) 0,5 miligrama Literatura: Larsen R. Anestezjologia, wydawnictwo Urban&Partner Wrocław 2003, str. 191. 42 / 140 42. Przyczyną pozapłucną ostrej niewydolności oddechowej może być: a) podtopienie, b) uraz klatki piersiowej, c) masywne przetoczenie preparatów krwi, d) aspiracja treści żołądkowej Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 211 43 / 140 43. Prosta łyżka do laryngoskopu to łyżka: a) Magilla, b) Millera, c) Macintosha, d) Lasera Literatura: Larsen R., Kübler A. (red. wyd. pol.): Anestezjologia, wyd. 3. U&P, Wrocław 2013. 44 / 140 44. Laryngoskop, który posiada zakrzywioną łopatkę z ruchomą końcówką pozwalającą na silniejsze uniesienie nagłośni to laryngoskop z łopatką: a) Millera, b) Macintosha, c) Mc’Coya, d) Jacksona – Wisconsina Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 78 45 / 140 45. Minimalne stężenie pęcherzykowe (MAC minimal alveolar concentration) to: a) minimalne stężenie środków zwiotczających we krwi pacjenta znieczulanego, b) minimalne stężenie pęcherzykowe anestetyków wziewnych w powietrzu pęcherzykowym jako miara jego siły działania znieczulającego, c) minimalne stężenie anestetyków dożylnych w krwi pacjenta znieczulanego, d) średnie ciśnienie tętnicze krwi, przy którym zachowana jest perfuzja przez naczynia włosowate pęcherzyków płucnych i tkanek innych narządów Literatura: Larsen Anestezjologia, wydanie II pod red. A. Kübler s. 29 -32, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner 2013. 46 / 140 46. W jakim czasie od podania heparyny drobnocząsteczkowej (dawka profilaktyczna) wykonuje się blokadę centralną: a) 4h, b) 6h, c) 8h, d) 12h Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 29 47 / 140 47. Do zmian ogólnoustrojowych w chorobie poresuscytacyjnej należą: a) rozległe i wielokierunkowe zaburzenia homeostazy, b) zaburzenia metabolizmu, c) zatorowość, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, strona 279 48 / 140 48. Ośrodkowe ciśnienie żylne, odzwierciedlające stan napięcia ścian dużych naczyń krwionośnych, pomocne w ocenie wypełnienia łożyska naczyniowego, to ciśnienie panujące w żyłach głównych. W warunkach prawidłowych wynosi 2-10 mm Hg i równe jest ciśnieniu w: a) lewym przedsionku serca, b) prawym przedsionku serca, c) lewej komorze serca, d) prawej komorze serca Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014. 49 / 140 49. Najczęściej stosowanym lekiem w indukcji znieczulenia do zabiegu transplantacji serca jest: a) Etomidat, b) Propofol, c) Thiopental, d) Ketamina Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 200 50 / 140 50. W porównaniu z dziećmi starszymi i osobami dorosłymi, noworodki cechuje: a) mniejsza wrażliwość na niedepolaryzujące środki zwiotczające, b) większa wrażliwość na niedepolaryzujące środki zwiotczające, c) mniejsza wrażliwość na środki zwiotczające i analgetyki, d) większa wrażliwość na depolaryzujące środki zwiotczające Literatura: Larsen. R., Kubler A., (red. wyd. pol.): Anestezjologia, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2013, s.1156 51 / 140 51. Przygotowując dziecko do znieczulenia w chirurgii ambulatoryjnej, w przypadku konieczności podania premedykacji, lekiem z wyboru jest: a) Alfentanyl, b) Midazolam, c) Diazepam, d) Propofol Literatura: Larsen. R., Kubler A., (red. wyd. pol.): Anestezjologia, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2013, s.1161 52 / 140 52. Do anestezji wziewnej dotchawiczej przygotujesz zestaw rurek do intubacji dla 7-letniego chłopca o prawidłowej budowie i masie ciała. Mając na uwadze zasady bezpieczeństwa intubacji wykorzystasz dla tego pacjenta: a) rurkę 4,5; 5,0 z mankietem, b) rurkę 5,0; 5,5 bez mankietu, c) rurkę; 6,0; 6,5 bez mankietu, d) rurkę 5,0; 6,0 z mankietem Literatura: Szreter T. Anestezjologa Dziecięca. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2013 str. 100 - 101. 53 / 140 53. Jaki sposób wprowadzenia do znieczulenia najlepiej zastosować u małego, niewspółpracującego dziecka, z utrudnionym dostępem do żyły: a) indukcja dużymi stężeniami anestetyku wziewnego, b) domięśniowe podanie ketaminy, c) indukcja wziewna metodą jednego oddechu, d) podanie leków nasennych doodbytniczo Literatura: T. Szreter (red.), Anestezjologia dziecięca, PZWL, Warszawa 2013. 54 / 140 54. Blokada splotu ramiennego u dzieci polecana jest szczególnie z dojścia: a) pachowego, b) nadobojczykowego, c) między mięśniami pochyłymi, d) w przypadku znieczulenia dzieci wybór miejsca nie ma znaczenia Literatura: Larsen. R., Kubler A., (red. wyd. pol.): Anestezjologia, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2013, s.1146 55 / 140 55. Autoregulacja przepływu mózgowego u noworodka zależy głównie od: a) dwutlenku węgla, b) ciśnienia tętniczego, c) tlenu, d) termoregulacji Literatura: Szreter T., Anestezjologia dziecięca, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013, s.22 56 / 140 56. Hipotermia podczas znieczulenia noworodka powoduje: a) zmniejszenie zużycia tlenu i opóźnienie wybudzenia ze znieczulenia, b) zwiększenie zużycia tlenu i opóźnienie wybudzenia ze znieczulenia, c) zmniejszenie zużycia tlenu i szybsze wybudzenie ze znieczulenia, d) zwiększenie zużycia tlenu i szybsze wybudzenie ze znieczulenia Literatura: Larsen. R., Kubler A., (red. wyd. pol.): Anestezjologia, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2013, s.1142 57 / 140 57. Roztwór 10% glukozy zawiera w 100 ml płynu czynnej substancji: a) 10 g glukozy, b) 50 g glukozy, c) 1000 mg glukozy, d) 50 mg glukozy Literatura: Larsen R. Anestezjologia, Wydawnictwo Urban&Partner Wrocław 2003, str. 1433 58 / 140 58. Ocena stanu noworodka po urodzeniu według skali Apgar NIE uwzględnia: a) czynności serca, b) napięcia mięśniowego, c) oddychania, d) stanu pępowiny i łożyska . 59 / 140 59. Objawami zbyt płytkiego znieczulenia u dzieci są: a) bradykardia, wzrost ciśnienia, poruszanie się, b) tachykardia, oziębienie ciała, osłabienie tonów serca, c) bradykardia, pocenie się, dreszcze, d) tachykardia, pocenie się, wzrost lub spadek ciśnienia systemowego Literatura: "Anestezjologia dziecięca" pod red. T. Szretera, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013. 60 / 140 60. Pierwsze użycie przetoki tętniczo-żylnej po jej wytworzeniu jest możliwe po: a) 7 dniach, b) 2 tygodniach, c) 4 tygodniach, d) powyżej 6 tygodni Literatura: Myśliwiec M. (red.): Wielka interna – Nefrologia, t 1. Medical Tribune Polska, Warszawa 2009 str. 403. 61 / 140 61. W czasie hemodializy konieczne jest stosowanie antykoagulacji w celu przeciwdziałania krzepnięciu krwi w obrębie krążenia zewnątrzustrojowego. Antykoagulacja miejscowa za pomocą cytrynianów to metoda, która polega na podawaniu roztworu cytrynianu sodowego do tętniczej części dializatora co zapobiega krzepnięciu krwi, a pożądany czas krzepnięcia w linii tętniczej wynosi: a) 200 sekund, b) >200 sekund, c) <200 sekund, d) czas krzepnięcia nie ma znaczenia dla hemodializy Literatura: Rutkowski B. (red): Leczenie nerkozastępcze. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2007, (s.137) 62 / 140 62. Wskazaniem do zastosowania technik dializacyjnych u dzieci NIE jest: a) ostra niewydolność nerek przebiegająca z przewodnieniem ustroju, b) ostra niewydolność oddechowa wymagająca wentylacji mechanicznej, c) konieczność żywienia pozajelitowego przy występującym bezmoczu, d) ostra niewydolność nerek w przebiegu zespołu nerczycowego Literatura: Rutkowski B. (red): Leczenie nerkozastępcze. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2007, (s.443) 63 / 140 63. W czasie hemodializy, podczas antykoagulacji miejscowej za pomocą cytrynianów, konieczne jest bardzo staranne kontrolowanie kalcemii. Niewłaściwie kontrolowana kalcemia może doprowadzić do: a) hipo - i hiperkalcemii, b) hipernatremii, c) zasadowicy alkalicznej, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Rutkowski B. (red): Leczenie nerkozastępcze. Wydawnictwo CZELEJ, Lublin 2007, (s.137) 64 / 140 64. Zalecane podstawowe monitorowanie i badania przed zgłoszeniem pacjenta do leczenia ECMO to: a) pulsoksymetria, b) równowaga kwasowo-zasadowa krwi tętniczej - nie rzadziej niż 1x/3 godz., c) bezpośredni pomiar ciśnienia tętniczego krwi, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Lango R., Szkulmowski Z., Maciejewski D., Kusza K.: Zalecenia i wytyczne Nadzoru Krajowego oraz Konsultanta Krajowego w dziedzinie Anestezjologii i Intensywnej Terapii Protokół zastosowania pozaustrojowej oksygenacji krwi (extracorporeal membrane oxygenation - ECMO) w leczeniu ostrej niewydolności oddechowej (s 3). 65 / 140 65. Klinicznym wskazaniem do dializy w ostrej niewydolności nerek to między innymi oporne na leczenie przewodnienie zagrażające wystąpieniem obrzęku płuc lub obrzęku mózgu. Do biochemicznych wskazań należy: a) ciężka hiperkaliemia (>6,5 mmol/l bądź gwałtowne narastanie stężenia potasu), b) ciężka kwasica metaboliczna (pH<7,1), c) wysokie stężenie mocznika (>200 mg/dl), d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Rutkowski B. (red): Leczenie nerkozastępcze. Wydawnictwo CZELEJ, Lublin 2008, (s.135) 66 / 140 66. Monitorowanie podstawowe podczas leczenia ECMO obejmuje: a) INR, PTT, D-Dimery, fibrynogen, AT-III, liczba płytek – raz na dobę, b) RTG klatki piersiowej – nie rzadziej niż co 3 dni, c) co godzinną adnotację parametrów związanych z pracą urządzenia: przepływ krwi, liczbę obrotów pompy, ciśnienie przed i za oksygenatorem, wzrost gradientu ciśnień na oksygenatorze i zmniejszenie utlenowania krwi przy stałym przepływie wskazują na jego „zużycie” lub zwiększone ryzyko wykrzepnięcia, należy być gotowym d o wymiany oksygenatora lub całego obwodu krążenia pozaustrojowego, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Lango R., Szkulmowski Z., Maciejewski D., Kusza K.: Zalecenia i wytyczne Nadzoru Krajowego oraz Konsultanta Krajowego w dziedzinie Anestezjologii i Intensywnej Terapii Protokół zastosowania pozaustrojowej oksygenacji krwi (extracorporeal membrane oxygenation - ECMO) w leczeniu ostrej niewydolności oddechowej (s 6). 67 / 140 67. Płyn substytucyjny bezwapniowy w zabiegach hemofiltracji stosuje się gdy w prewencji wykrzepiania krwi w układzie dializacyjnym wykorzystuje się: a) antykoagulację cytrynianową, b) heparynę niefrakcjonowaną, c) heparynę drobnocząsteczkową, d) aspiryny w dużych dawkach Literatura: Myśliwiec M. (red.): Wielka interna – Nefrologia, t 1. Medical Tribune Polska, Warszawa 2009 str. 421. 68 / 140 68. Czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju ostrej niewydolności nerek, u krytycznie chorych pacjentów, w intensywnej terapii jest: a) mały rzut serca, b) aktywacja uogólnionej reakcji zapalnej (posocznica), c) niewystarczająca perfuzja narządów i ciężka infekcja, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Rutkowski B. (red): Leczenie nerkozastępcze. Wydawnictwo CZELEJ, Lublin 2007, (s.148) 69 / 140 69. W ciągłej hemofiltracji żylno-żylnej szybkość przepływu krwi zwykle wynosi: a) 8-12 ml/h, b) 10-20 ml/min., c) 30-40 ml/h, d) 50-200 ml/min Literatura: Myśliwiec M. (red.): Wielka interna – Nefrologia, t 1. Medical Tribune Polska, Warszawa 2009 str. 427. 70 / 140 70. Do przeciwwskazań względnych do leczenia ECMO NIE należy: a) wiek > 70 lat, b) AIDS, c) masa ciała > 150 kg, d) nowotwór złośliwy o złym rokowaniu Literatura: Lango R., Szkulmowski Z., Maciejewski, D., Kusza K.: Zaktualizowany protokół postępowania u chorych wymagających zastosowania pozaustrojowej oksygenacji krwi (ECMO) w leczeniu ostrej niewydolności oddechowej dorosłych. Zalecenia i wytyczne Zespołu ds. Terapii ECMO Żylno-Żylnym, powołanego przez konsultanta krajowego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii w lutym 2016. Anestezjologia Intensywna Terapia 2017;49(2), 97. 71 / 140 71. Monitorowanie podstawowe podczas leczenia ECMO obejmuje: a) parametry wentylacji tj.: TV, f, FiO2, PIP, podatność statyczna płuc, b) PEEP notowane nie rzadziej niż 2 razy na dobę, c) stężenie mleczanu, APTT – co 6 godzin, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Lango R., Szkulmowski Z., Maciejewski D., Kusza K.: Zalecenia i wytyczne Nadzoru Krajowego oraz Konsultanta Krajowego w dziedzinie Anestezjologii i Intensywnej Terapii Protokół zastosowania pozaustrojowej oksygenacji krwi (extracorporeal membrane oxygenation - ECMO) w leczeniu ostrej niewydolności oddechowej (s 6). 72 / 140 72. W prewencji wykrzepiania krwi w układzie dializacyjnym NIE stosuje się: a) heparyny niefrakcjonowanej, b) heparyn drobnocząsteczkowych, c) cytrynianów, d) aspiryny w dużych dawkach Literatura: Myśliwiec M. (red.): Wielka interna – Nefrologia, t 1. Medical Tribune Polska, Warszawa 2009 str. 407. 73 / 140 73. Do najważniejszych, powikłań związanych z zabiegiem hemodializy należą: a) zespół niewyrównania, b) hipotonia jak i hipertonia śróddializacyjna, c) świąd skóry, d) wszytskie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Rutkowski B. (red): Leczenie nerkozastępcze. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2007, (s.119) 74 / 140 74. W przypadku potencjalnych dawców serca stosuje się wentylację zastępczą, której celem jest utrzymanie pO2 w granicach 100-150 mmHg i wysycenie krwi tlenem nie niższe niż 95%. Ze względu na zmniejszenie się tempa przemian metabolicznych, w wyniku śmierci mózgu, zaleca się: a) wentylację dużymi objętościami oddechowymi (10-15 ml/kg mc) z duża częstotliwością oddechową (20-25 oddechów /min.), b) wentylację dużymi objętościami oddechowymi (10-15 ml/kg mc) z małą częstotliwością oddechową (6-8 oddechów /min.), c) wentylację z zastosowaniem małych objętości oddechowych i hiperwentylację, d) wszystkie odpowiedzi są błędne Literatura: Wołowicka L., Dyk D.: Anestezjologia i intensywna opieka klinika i pielęgniarstwo. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2014. 75 / 140 75. Do oceny odruchów z pnia mózgu NIE należy sprawdzenie: a) odruchu oczno-przedsionkowego, b) odruchu rogówkowego, c) odruchu oczno-sercowego, d) odruchu oczno-głowowego Literatura: L. Wołowicka, D. Dyk, Anestezjologia i intensywna opieka, s. 223 76 / 140 76. Przyczyną śpiączki strukturalnej (chirurgicznej) NIE jest: a) krwawienie śródczaszkowe, b) zaburzenie metaboliczne (lub zatrucie), c) guz, d) udar niedokrwienny Literatura: L. Wołowicka, D. Dyk, Anestezjologia i Intensywna Opieka, s. 216 77 / 140 77. Upośledzenie motoryki przewodu pokarmowego u chorego nieprzytomnego jest spowodowane: a) brakiem odżywiania chorego w sposób naturalny, b) podażą opioidów, c) unieruchomieniem chorego, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: R. Szulc i in.: Usprawnianie lecznicze krytycznie chorych, Wydawnictwo Medyczne Urban& Partner Wrocław 2001 r. 78 / 140 78. Żywienie przez zgłębnik pacjentów u których nie ma przeciwskazań do żywienia enteralnego powinno być rozpoczęte po przyjęciu na oddział intensywnej terapii w ciągu: a) 12 - 24 godzin, b) 24 - 48 godzin, c) 48 – 60 godzin, d) 60 – 72 godzin Literatura: Marino PL.: Intensywna terapii. Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009 str. 916. 79 / 140 79. Chory lat 62 został przyjęty do oddziału OIT po urazie czaszkowo-mózgowym. W chwili przyjęcia chory przytomny, w kontakcie. Zaraz po przyjęciu należy ułożyć chorego w pozycji: a) dowolnej, b) płaskiej, c) na boku, d) z uniesieniem głowy o 30 stopni Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014. 80 / 140 80. Niekorzystne działanie Amiodaronu podawanego w krótkiej infuzji to: a) tachykardia, b) hipertensja, c) hipotensja, d) ostra niewydolność nerek Literatura: Marino PL.: Intensywna terapii. Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009 str. 298-99. 81 / 140 81. Do technik usprawniania chorego w zakresie układu sercowo-naczyniowego zalicza się: a) masaż pneumatyczny, b) opaski elastyczne, c) ćwiczenia kończyn dolnych, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wołowicka L., Dyk D.: Anestezjologia i Intensywna Opieka. Klinika i Pielęgniarstwo, Wyd. PZWL, Warszawa 2014. 82 / 140 82. Niezależnie od użytego mankietu uszczelniającego wokół rurki intubacyjnej należy kontrolować ciśnienie wewnątrz mankietu za pomocą manometru i utrzymywać je w granicach: a) 10 – 20 mm Hg, b) 15 – 25 mm Hg, c) 25 – 35 mm Hg, d) 35 – 40 mm Hg Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej . Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 76. 83 / 140 83. We wstrząsie kardiogennym zwiększenie pojemności minutowej serca początkowo można próbować osiągnąć przez: a) podaż katecholamin, b) zastosowanie balonu wewnątrzaortalnego, c) sztuczne serce (TAH), d) wypełnienie łożyska naczyniowego (fluid challenge) Literatura: Kamiński B., Kubler A. : Anestezjologia i intensywna terapia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 str. 233-4. 84 / 140 84. Decyzję o ograniczeniu terapii daremnej podejmuje: a) lekarz specjalista neurologii oraz lekarz specjalista anestezjologii i intensywnej terapii, b) wyłącznie ordynator oddziału intensywnej terapii, c) konsylium lekarskie składające się co najmniej z pięciu lekarzy specjalistów różnych dziedzin medycyny, d) dwóch lekarzy z zespołu leczącego, specjalistów anestezjologii i intensywnej terapii, w porozumieniu z lekarzem kierującym oddziałem Literatura: Rybicki Z. Intensywna Terapia Dorosłych, t. 2. MAK MED, Lublin 2015 str. 485. 85 / 140 85. Wskazaniem do wentylacji mechanicznej w ostrej niewydolności oddechowej (ONO) jest: a) częstość oddechów >25/min, Pa O2 < 50mmHg i Pa CO2 > 55mmHg, b) częstość oddechów >35/min, Pa O2/FiO2 < 200, c) częstość oddechów >35/min, kwasica oddechowa z pH < 7.3, d) częstość oddechów >25/min i pojemnością życiową < 15 ml/kg masy ciała Literatura: L. Wołowicka, D. Dyk, Anestezjologia i intensywna opieka s.198, PZWL 2014 86 / 140 86. P o torakotomii najlepszą i najczęstszą metodą eliminowania bólu jest: a) znieczulenie miejscowe, b) znieczulenie podpajęczynówkowe wysokie, c) znieczulenie zewnątrzoponowe piersiowe, d) blokada nerwów międzyżebrowych Literatura: 1. Miller R.D., Kübler A. (red. wyd. pol.), Andres J. (red. wyd. pol.): Anestezjologia Millera, t. 1–3. Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014 t.III s. 68 2. W. E. Hurford, Intensywna terapia, s. 632 87 / 140 87. Zapobieganie powikłaniom ze strony układu oddechowego u chorego zaintubowanego lub z tracheostomią polega na: a) nawilżaniu gazów oddechowych, b) usuwaniu wydzieliny z dróg oddechowych, c) przestrzeganiu aseptyki, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014. 88 / 140 88. 1 ml płynu izotonicznego zawiera: a) 20 kropli, b) 15 kropli, c) 25 kropli, d) 30 kropli Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014. 89 / 140 89. We wszystkich rodzajach wstrząsu występuje: a) upośledzenie utlenowania komórek, b) zmniejszenie rzutu serca, c) niskie ośrodkowe ciśnienie żylne, d) zwiększenie krążącej objętości płynów Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. (red.): Standardy anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 90 / 140 90. O złym rokowaniu we wstrząsie septycznym NIE świadczy: a) niski, niereagujący na farmakoterapię obwodowy opór naczyniowy, b) uporczywa tachykardia, c) diureza godzinowa >1ml/kg/godz., d) brak klinicznej reakcji na leki inotropowe Literatura: Wołowicka L, Dyk D.: Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2014. 91 / 140 91. Ostrą niewydolność oddechową rozpoznaje się na podstawie badania równowagi kwasowo-zasadowej krwi, gdy: a) ciśnienie parcjalne tlenu we krwi wynosi <50 mm Hg przy oddychaniu powietrzem atmosferycznym, PaCO2 wynosi >50 mm Hg, pH <7,20, b) ciśnienie parcjalne tlenu we krwi wynosi <80 mm Hg przy oddychaniu powietrzem atmosferycznym, PaCO2 wynosi >30 mm Hg, pH =7,30, c) ciśnienie parcjalne tlenu we krwi wynosi <90 mm Hg przy oddychaniu powietrzem atmosferycznym, PaCO2 wynosi >40 mm Hg, pH <7,30, d) ciśnienie parcjalne tlenu we krwi wynosi <70 mm Hg przy oddychaniu powietrzem atmosferycznym, PaCO2 wynosi >40 mm Hg, pH <7,40 Literatura: Wołowicka L., Dyk D.(red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014. 92 / 140 92. Przeciek płucny powstaje wówczas, gdy przepływająca przez płuca krew nie uczestniczy w wymianie gazowej. W warunkach fizjologicznych u zdrowego dorosłego człowieka przeciek płucny: a) nie występuje, b) dotyczy 2-5% pojemności minutowej serca, c) dotyczy 10-15% pojemności minutowej serca, d) powoduje duszność wdechową Literatura: Wołowicka L., Dyk D.: Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studentów medycznych. PZWL, Warszawa 2014. 93 / 140 93. Skalą oceniającą stopień głębokości sedacji NIE jest skala: a) Ramsey'a, b) Cambridge, c) Newcastle, d) VAS Literatura: L. Wołowicka, D. Dyk, Anestezjologia i Intensywna Opieka, s. 292, 342, PZWL 2014 94 / 140 94. Ciśnienie średnie (MAP-mean arterial pressure) oblicza się według następującego wzoru: a) ciśnienie skurczowe + (2 x ciśnienie rozkurczowe)/3, b) 2 x ciśnienie skurczowe/3, c) ciśnienie skurczowe + ciśnienie rozkurczowe, d) ciśnienie skurczowe x 60/akcja serca Literatura: Rybicki Z.: Intensywna terapia dorosłych, Wyd. MAKMED, Lublin 2015. 95 / 140 95. Priorytetem opieki nad pacjentem z urazem czaszkowo-mózgowym jest: a) zszycie krwawiących powłok głowy, b) niedopuszczenie do wzrostu ciśnienia śródczaszkowego i obrzęku mózgu, c) podanie leków przeciwbólowych z grupy opioidów, d) podanie leków krążeniowych Literatura: Wołowicka L., Dyk D. (red.): Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Podręcznik dla studiów medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014 96 / 140 96. W związku z odnerwieniem przeszczepionego płuca, w opiece nad pacjentem należy zwrócić uwagę na: a) odkrztuszanie wydzieliny z drzewa oskrzelowego, b) oklepywanie pacjenta, c) drenaż wibracyjny, d) intensywną rehabilitację Literatura: Krajewska-Kułak E., Rolka H., Jankowiak B. Standardy Anestezjologicznej opieki pielęgniarskiej. 97 / 140 97. Chorego z obrzękiem płuc należy ułożyć w pozycji: a) półwysokiej, b) bezpiecznej na boku, c) siedzącej z opuszczonymi kończynami dolnymi, d) płaskiej Literatura: L. Wołowicka, D. Dyk Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo. Rybicki Z.; Intensywna terapia, t. 1 i 2. Wyd. Makmed, Lublin 2015. 98 / 140 98. Podczas leczenia bezdechów u wcześniaków, dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych (CPAP) należy utrzymywać w granicach: a) 1-2 cm H2O, b) 2-4 cm H2O, c) 5-8 cm H2O, d) 4-6 cm H2O Literatura: Borkowski W., Opieka pielęgniarska nad noworodkiem, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Warszawa 2007, s.222 99 / 140 99. Obecność smółki w drzewie oskrzelowym noworodka może wywołać: a) zespół nadciśnienia płucnego, b) hiperglikemię, c) uszkodzenie OUN, d) hipoglikemię Literatura: Borkowski W., Opieka pielęgniarska nad noworodkiem, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Warszawa 2007, s.217 100 / 140 100. Po podanie surfaktantu NIE wolno wykonywać toalety drzewa oskrzelowego przez: a) 6 h, b) 8 h, c) 10 h, d) 12 h Literatura: T. Szreter Intensywna terapia dzieci, strona 340, Wydanie I, Warszawa 2007 101 / 140 101. Dzieci z sepsą i wstrząsem septycznym wymagają natychmiastowej resuscytacji płynowej o objętości w ciągu pierwszych 10 minut: a) 10 ml/kg, b) 15 ml/kg, c) 20 ml/kg, d) 30 ml/kg Literatura: Szreter. T.: Anestezjologia i intensywna terapia u dzieci. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, s.67 102 / 140 102. Podstawowym warunkiem powodzenia transportu noworodka na oddział, jest: a) utrzymanie odpowiedniej temperatury ciała, zapobieganie hipoglikemii, b) prowadzenie tlenoterapii i utrzymanie odpowiedniej temperatury ciała, c) zapobieganie odwodnieniu i hipoglikemii, d) utrzymanie odpowiedniej temperatury ciała, prowadzenie tlenoterapii, zapobieganie hipoglikemii Literatura: Borkowski W., Opieka pielęgniarska nad noworodkiem, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Warszawa 2007, s.324 103 / 140 103. Hipoglikemia u noworodka donoszonego, to zmniejszenie stężenia glukozy we krwi poniżej: a) 20 mg%, b) 30 mg%, c) 40 mg%, d) 50 mg% Literatura: Borkowski W., Opieka pielęgniarska nad noworodkiem, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Warszawa 2007, s.263 104 / 140 104. U pacjentów z normotensją po zatrzymaniu krążenia, u których stwierdza się złą perfuzję spowodowaną niskim rzutem serca, efektywnym lekiem inotropowym może być: a) Adrenalina, b) Dopamina, c) Dobutamina, d) Levonor Literatura: Szreter. T.: Anestezjologia i intensywna terapia u dzieci. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, s.66 105 / 140 105. U chorego dorosłego z bólem pooperacyjnym o nasileniu według skali VAS 0-3 zaleca się podaż: a) dwóch leków z I (pierwszego) stopnia drabiny analgetycznej, b) jednego leku z I (pierwszego) stopnia drabiny analgetycznej, czyli z grupy leków niesteroidowych przeciwzapalnych, c) jednego leku z I (pierwszego) stopnia drabiny analgetycznej skojarzonego ze słabym opioidami, d) silnych opioidów Literatura: H.Misiołek i wsp., Postępowanie w bólu pooperacyjnym — wytyczne 2014, [w:] Anestezjologia i Intensywna Terapia 2014; 4; 248; 106 / 140 106. Opioidowe leki przeciwbólowe to: a) fentanyl, sufentanyl, paracetamol, b) morfina, oksykodon, fentanyl, c) metamizol, morfina, paracetamol, d) petydyna, ketanest, tramadol Literatura: H. Misiołek i wsp., Postępowanie w bólu pooperacyjnym — wytyczne 2014, [w:] Anestezjologia i Intensywna Terapia 2014; 4: 240. 107 / 140 107. Stosując opioidy w blokadach centralnych, obowiązkowy jest odpowiedni nadzór nad chorym, obejmujący: a) częstość i głębokość oddechów chorego, b) utlenowanie krwi, c) stopień sedacji, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: H. Misiołek i wsp., Postępowanie w bólu pooperacyjnym — wytyczne 2014; [w:] Anestezjologia i Intensywna Terapia 2014; 4: 244 108 / 140 108. Chory po zabiegu w obrębie klatki piersiowej, przy natężenie bólu > 6 pkt. NRS i czasie trwania dolegliwości bólowych w okresie pooperacyjnym > 5 dni. W farmakoterapii bólu po zabiegu zaleca się podaż: a) lidokainy we wlewie dożylnym 0,5-1 mg 1 kg do potęgi (minus 1) h-1do potęgi (minus 1), b) metamizolu co 6-12 godz. dożylnie, paracetamolu dożylnie co 6 godz. w skojarzeniu (lub nie) z ketoprofenem we wlewie dożylnym co 12 godz., c) ciągły dożylny wlew opioidu w dawce ustalonej "metodą miareczkowania", d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: H. Misiołek i wsp., Postępowanie w bólu pooperacyjnym — wytyczne 2014, [w:] Anestezjologia i Intensywna Terapia 2014; 4: 250. 109 / 140 109. Podczas stosowania dokanałowo Morfiny Spinal w bezpośrednim okresie pooperacyjnym występują następujące objawy: senność, uporczywy świąd skóry, nudności, wymioty, retencja moczu, co oznacza: a) typowy stan w bezpośrednim okresie pooperacyjnym wynikający z głodzenia pacjenta przed zabiegiem operacyjnym, b) działanie niepożądane zastosowanych dokanałowo opioidów, o których należy powiadomić anestezjologa i zaprzestać podawania opioidów do przestrzeni zewnątrzoponowej, c) że należy podać tlen do oddychania i uspokoić pacjenta, d) że należy pozostawić pacjenta w spokoju, ponieważ po zabiegu takie objawy są możliwe Literatura: Wordliczek J., Dobrogowski J.: Leczenie bólu. str. 47 Warszawa Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2007. 110 / 140 110. U chorego po operacji przepukliny pępkowej przebywającego na sali pooperacyjnej, u którego ciśnienie tętnicze krwi wynosiło 100/60 mmHg zastosowano analgezję miejscową (ostrzyknięto linię cięcia lidokainą) oraz podano metamizol w bolusie. Przyczyną spadku ciśnienia w tej sytuacji mogło być: a) krwawienie wewnętrzne, b) efekt ubocznego działania lidokainy, c) niepożądane działanie metamizolu, d) prawidłowa odpowiedź A i B Literatura: H. Misiołek i wsp., Postępowanie w bólu pooperacyjnym — wytyczne 2014, [w:] Anestezjologia i Intensywna Terapia 2014; 4; 238 111 / 140 111. Farmakoterapia przeciwbólowa (analgezja z wyprzedzeniem) przed zabiegiem operacyjnym połączonym z niewielkim urazem tkanek u dzieci powyżej 15 roku życia, obejmuje: a) stosowanie kremu EMLA, b) dawkę wysycającą paracetamolem lub metamizolem doustną, dożylną, c) nie ma potrzeby stosowania kremu EMLA, gdyż dziecko ma powyżej 15 roku życia, d) prawidłowa odpowiedź A i B Literatura: H. Misiołek i wsp., Postępowanie w bólu pooperacyjnym — wytyczne 2014, [w:] Anestezjologia i Intensywna Terapia 2014; 4; 255; 112 / 140 112. W celu indukowania efektu „analgezji z wyprzedzeniem” polecane jest: a) stosowanie różnych grup leków i metod tj.: technik znieczulenia przewodowego, gabapentynoidy, b) podawanie opioidów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, paracetamol, metamizol, antagonistów receptora NMDA (ketamina, dekstrometorfan), c) stosowanie trójcyklicznych lekówprzeciwdepresyjnych (doksepiny), d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: H.Misiołek i wsp. Zalecenia postępowania w bólu pooperacyjnym - 2014; Anestezjologia i Intensywna Terapia 2014; 4; 237 113 / 140 113. Skala VAS stosowana do określania natężenia bólu jest to skala: a) słowna, b) liniowa, c) numeryczna, d) analogowa Literatura: de Walden-Gałuszko K.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008. 114 / 140 114. Rytmem serca do defibrylacji, który może być przyczyną zatrzymania krążenia jest: a) migotanie przedsionków, b) migotanie komór, c) częstoskurcz nadkomorowy, d) asystolia Literatura: Andres J.: Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne podręcznik dla kursu. Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne u osób dorosłych. Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2010 str. 49, 53 Literatura: Wytyczne resuscytacji 2015. Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2015 115 / 140 115. U pacjenta wystąpiła gwałtownie narastająca duszność, sinica, przyśpieszony oddech, tachykardia. Osłuchowo po jednej stronie występuje ściszenie szmerów oddechowych i odgłos opukowy bębenkowy. Na podstawie wymienionych objawów rozpoznano wystąpienie odmy prężnej i w związku z tym należy: a) wykonać RTG klatki piersiowej w celu radiologicznego potwierdzenia rozpoznania, b) wykonać nakłucie jamy opłucnej w II przestrzeni międzyżebrowej w linii środkowo-obojczykowej, c) wykonać nakłucie jamy opłucnej w IV przestrzeni międzyżebrowej w linii środkowo-obojczykowej, d) pobrać krew na gazometrię, zastosować tlenoterapię i obserwować pacjenta Literatura: Plantz S.H., Wipfler E.J.: NMS Medycyna Ratunkowa. Wyd. Urban & Partner, Wrocław 2008 str.164, str. 641 Kokot F.: Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 str.352 116 / 140 116. Przerwanie resuscytacji może nastąpić, gdy: a) ustanie aktywność elektryczna serca, niereagująca na leczenie ponad 30 minut, b) stwierdza się nieskuteczność prowadzonego masażu i wentylacji zastępczej, c) ratownik utraci możliwość prowadzenia resuscytacji, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wojciech Gaszyński: Intensywna terapia i wybrane zagadnienia medycyny ratunkowej. Repetytorium, str. 18, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2010. 117 / 140 117. Tlenoterapia to metoda terapeutyczna polegająca na wykorzystywaniu tlenu w leczeniu poprzez zwiększenie stężenia tlenu w powietrzu wdechowym. Wskazaniem do tlenoterapii jest/są: a) nagłe zatrzymanie krążenia, b) wstrząs, c) oparzenia inhalacyjne, d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe Literatura: Wojciech Gaszyński: Intensywna terapia i wybrane zagadnienia medycyny ratunkowej. Repetytorium, str. 22, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2010. 118 / 140 118. 1 2 – letnie dziecko zakrztusiło się cukierkiem. Jest przytomne, nie może mówić, ma trudności w oddychaniu. U dziecka należy wykonać: a) 5 uderzeń w okolicę między łopatkami, naprzemiennie z 5 uciśnięciami nadbrzusza do momentu usunięcia ciała obcego, b) 5 uderzeń między łopatkami, do momentu usunięcia ciała obcego lub utraty przytomności, c) 5 uciśnięć nadbrzusza do momentu usunięcia ciała obcego lub utraty przytomności, d) zachęcać do kaszlu do momentu usunięcia ciała obcego Literatura: Wytyczne resuscytacji 2015. Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2015 119 / 140 119. Podstawową zasadą leczenia wstrząsu niezależnie od przyczyny jest: a) wyrównanie niedoboru objętości krwi krążącej poprzez przetoczenie krwi zgodnej, b) zwiększenie rzutu serca poprzez podanie leków inotropowych, c) podanie leków przeciwhistaminowych, d) zapewnienie drożności dróg oddechowych, przetaczanie płynów oraz zwalczanie hipotonii i kwasicy Literatura: Kokot F.: Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 str. 78 120 / 140 120. Zabiegi resuscytacyjne u noworodka należy rozpocząć, jeżeli w czasie oceny stwierdzono: a) częstość pracy serca jest niższa niż 100/min, brak prawidłowego i regularnego oddechu, b) prawidłowe napięcie mięśniowe, głośny płacz, c) częstość pracy serca jest powyżej100/min, regularny oddech 35/min, d) ciśnienie >60 mmHg Literatura: Wytyczne resuscytacji 2015. Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2015 121 / 140 121. Od 1 stycznia 2016 roku, samodzielnie ordynować leki zawierające określone substancje czynne, mogą pielęgniarki i położne, które ukończyły: a) studia I stopnia pod warunkiem ukończenia kursu specjalistycznego w tym zakresie, b) studia I stopnia lub posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa, c) studia II stopnia lub posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa, pod warunkiem ukończenia kursu specjalistycznego w tym zakresie, d) studia II stopnia pod warunkiem ukończenia kursu dokształcającego w tym zakresie Literatura: Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej z dnia 15 lipca 2011 r.: 122 / 140 122. Pielęgniarka ma prawo odmówić wykonania zlecenia lekarskiego, tylko wtedy, gdy jest to niezgodne z jej: a) sumieniem, b) zakresem posiadanych kwalifikacji, c) sumieniem lub z zakresem posiadanych kwalifikacji, d) sumieniem lub aktualną wiedzą naukową w dziedzinie pielęgniarstwa Literatura: Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej z dnia 15 lipca 2011 r. 123 / 140 123. Kodeks etyki zawodowej pielęgniarki i położnej Rzeczypospolitej Polskiej zawiera szereg sformułowań odnoszących się do cech charakteru jakie powinna posiadać pielęgniarka/położna i są to m.in.: a) życzliwość, wyrozumiałość, cierpliwość, b) życzliwość, dobroduszność, naiwność, c) wyrozumiałość, konformizm, życzliwość, d) cierpliwość, małostkowość, życzliwość Literatura: Kodeks etyki zawodowej pielęgniarki i położnej Rzeczypospolitej Polskiej (Uchwała nr 9 IV Krajowy Zjazd Pielęgniarek i Położnych 9.12.2003 r.) 124 / 140 124. Prawo dostępu do dokumentacji medycznej posiada/ją: a) pacjent i jego rodzina, b) pacjent, jego przedstawiciel ustawowy, bądź osoba przez niego upoważniona, c) pacjent i jego najbliższa rodzina (małżonek, rodzice i dzieci), d) tylko osoba upoważniona przez pacjenta Literatura: Ustawa o prawach pacjenta art.26. 125 / 140 125. Pielęgniarka, położna nie udzieliła pomocy osobie, która nagle zasłabła na ulicy, lecz szybko oddaliła się z miejsca zdarzenia. Zachowanie takie naraża ją na poniesienie odpowiedzialności: a) pracowniczej i karnej, b) karnej i zawodowej, c) pracowniczej, d) pracowniczej, karnej i zawodowej Literatura: Ustawa z dnia 1 lipca 2011 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych. 126 / 140 126. Normy etyki zawodowej zawarte w Kodeksie etyki zawodowej pielęgniarki i położnej Rzeczypospolitej Polskiej mają za zadanie: a) służyć jedynie jako podstawa karania, b) być bezrefleksyjnie stosowane, c) chronić interesy zawodowe tylko pielęgniarek, d) stać na straży bezpieczeństwa pacjenta Literatura: Wrońska I., Mariański J.: Etyka w pracy pielęgniarskiej. Wyd. Czelej, Lublin 2002, s. 205. 127 / 140 127. Komunikacja werbalna, to komunikacja za pomocą: a) słów, b) gestów i min, c) wysokości tonów, d) ubioru i innych atrybutów Literatura: Wilczek-Rużyczka E.: Komunikowanie się z chorym psychicznie. Wyd. Czelej, Lublin 2007 s. 9 128 / 140 128. Który model komunikacji w grupie sprzyja efektywnemu komunikowaniu się poprzez scentralizowany przepływ informacji: a) koła, b) gwiazdy, c) łańcucha, d) raka Literatura: Kwiatkowska A., Krajewska-Kułak E., Panek W. (red.).Komunikowanie interpersonalne w pielęgniarstwie. Wyd. Czelej, Lublin, 2003, str. 121. 129 / 140 129. Komunikowanie pośrednie to komunikowanie: a) za pomocą środków masowego przekazu od nadawcy do odbiorcy, b) za pomocą telefonu bądź smartfonu, c) za pomocą e-maila bądź listu, d) nadawcy przez inną osobę Literatura: Wilczek-Rużyczka E.: Komunikowanie się z chorym psychicznie. Wyd. Czelej, Lublin 2007 s. 9 130 / 140 130. WHO opracowało plakat „5 momentów higieny rąk”, który zawiera informacje na temat kiedy i dlaczego należy je wykonać. Informacje, kiedy należy wykonać 5 momentów higieny rąk, dotyczą sytuacji: a) przed kontaktem z pacjentem, przed kontaktem z otoczeniem pacjenta, po kontakcie z pacjentem, po kontakcie z otoczeniem pacjenta, przed czystą, aseptyczną procedurą, b) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem, przed czystą, aseptyczną procedurą, po wykonaniu czystej aseptycznej procedury, po kontakcie/narażeniu na płyny ustrojowe, c) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem, po kontakcie z otoczeniem pacjenta, przed czystą, aseptyczną procedurą, po kontakcie/narażeniu na płyny ustrojowe, d) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem, po kontakcie z otoczeniem pacjenta, po wykonaniu aseptycznej procedury, po kontakcie/narażeniu na płyny ustrojowe Literatura: Wytyczne WHO dotyczące higieny rąk w opiece zdrowotnej - podsumowanie” Pierwsza Światowa Inicjatywa na rzecz Bezpieczeństwa Pacjenta „Higiena rąk to bezpieczna Opieka” WHO 2009, s. 28 131 / 140 131. Model transformacji demograficznej zakłada, że wartości kluczowych parametrów opisujących populację, które kształtują jej strukturę demograficzną zmieniają się: a) w zależności od etapu rozwoju społeczno-gospodarczego, b) tylko w zależności od poprawy warunków bytowania oraz postępu w medycynie, c) tylko w zależności od stabilizacji w ruchach naturalnych ludności przy niskim poziomie umieralności i rozrodczości, d) tylko w zależności od współczynnika dzietności i długości trwania życia Literatura: J. Bzdęga, A. Gębska-Kuczerowska (red.) Epidemiologia w zdrowiu publicznym, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2010, s. 116 132 / 140 132. Zakażenie szpitalne, to zakażenie, które wystąpiło w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w przypadku gdy choroba: a) pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania, albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania, b) nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania, albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania, c) nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania, albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania, d) pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania, albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania Literatura: Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2013 roku poz. 947) 133 / 140 133. Podstawowe wskaźniki modelu PATH obejmują m. in. wskaźniki efektywności (skuteczności i wydajności), do których zalicza się: a) średni czas pobytu (ostry zawał, udar, pozaszpitalne zapalenie płuc, złamanie kości udowej), b) ciągłość opieki medycznej, c) zakłucia personelu medycznego, d) odsetek przyjęć po zabiegach w trybie jednodniowym m. in. zaćmy czy artroskopii Literatura: Kautsch M., Zarządzanie w opiece zdrowotnej. Nowe wezwania. wyd. Wolters Kluwer Warszawa 2010, s. 38. 134 / 140 134. Przy formułowaniu obowiązków pracowniczych, świadomość hierarchii zadań przypisanych danemu stanowisku, NIE odnosi się do zasady: a) przystosowalności, b) należytej szczegółowości, c) nepotyzmu, d) doskonalenia kadr Literatura: Ksykiewicz-Dorota A. (red.): Zarządzanie w pielęgniarstwie. Wyd. Czelej, Lublin 2014 s. 292-294. 135 / 140 135. Proces, w którym dobre lub złe wrażenie dotyczące jednego przymiotu rzutuje na całość oceny, to: a) efekt aureoli, b) stereotyp, c) nastawienie, d) wpływ emocji Literatura: Ksykiewicz-Dorota A. (red.): Zarządzanie w pielęgniarstwie. Wyd. Czelej, Lublin 2014 s. 262. 136 / 140 136. Kierowanie przez delegowanie uprawnień przynosi konkretne korzyści, do których zaliczamy: a) oszczędzanie czasu kierownika, b) oszczędzanie czasu pracownika oraz jego lepszą motywację, c) rozwój przedsiębiorczości na etapie podstawowym, d) efektywniejszą satysfakcję pracownika i przełożonego Literatura: pod red. Ksykiewicz-Dorota A. Zarządzanie w pielęgniarstwie PZWL str. 87 137 / 140 137. Czynniki wewnętrzne warunkujące szybkość adaptacji zawodowej pielęgniarki, to: a) osobowość, kwalifikacje zawodowe, stan fizyczny, b) kwalifikacje zawodowe, warunki fizyczne otoczenia, c) przejrzysta struktura organizacyjna, osobowość przełożonego, d) stan fizyczny, stan wyposażenia organizacji w aparaturę medyczną Literatura: Ksykiewicz-Dorota A. (red.): Zarządzanie w pielęgniarstwie. Wyd. Czelej, Lublin 2014 s. 225-226. 138 / 140 138. Praktyka pielęgniarska oparta na dowodach naukowych NIE obejmuje: a) rozwiązywania problemów klinicznych poprzez decyzje oparte na wynikach badań, b) uczestniczenia w konferencjach naukowych, c) analizowania wyników publikacji naukowych, d) samodzielnego wykonywania zleceń lekarskich Literatura: Gotlib J, Belowska J, Panczyk M, Dykowska G, Wójcik G. Evidence-based Medicine i Evidence-based Nursing Practice - przegląd polskiego piśmiennictwa naukowego. Problemy Pielęgniarstwa 2014; 22 (2): 223–227. 139 / 140 139. Evidence-Based Medicine (EBM), uznaje się na podstawie literatury przedmiotu, że jest to: a) świadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnie dowodu na podstawie analiz medycznych czasopism anglojęzycznych, b) nieświadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnego dowodu w podejmowaniu decyzji dotyczących pacjentów danego oddziału, c) przemyślane zastosowanie eksperymentu badawczego, w celu podjęcia jak najlepszej decyzji dotyczącej konkretnego pacjenta, d) świadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnego dowodu w podejmowaniu decyzji dotyczących konkretnego pacjenta Literatura: Kędra E.: Praktyka pielęgniarska oparta na faktach – wymóg czy konieczność? „Problemy Pielęgniarstwa”, 2011, t. 19 (3); 391–395, s.392. W polskiej literaturze przedmiotu zaproponowano już wiele definicji: „praktyka medyczna oparta na wiarygodnych i aktualnych publikacjach”, „medycyna oparta na dowodach”. Żadna z nich nie oddaje jednak w pełni istoty tego, czym jest EBM (...) Literatura: Gotlib J., Belowska J., Panczyk M., Dykowska G., Wójcik G.: Evidence based Medicine i evidence based nursing practise – przegląd polskiego piśmiennictwa naukowego. „Problemy Pielęgniarstwa”, 2014;22(2) s. 224. 140 / 140 140. Analiza zewnętrzna dokumentu NIE polega na: a) ustaleniu czasu, warunków i okoliczności, w jakich powstał, b) uzupełnieniu analizy wewnętrznej, c) określeniu wpływu, jaki wywarł dokument na przebieg określonych wydarzeń, d) dokładnym poznaniu treści dokumentu Literatura: Lenartowicz H., Kózka M. Metodologia badań w pielęgniarstwie.Podręcznik dla studiów medycznych. PZWL, Warszawa 2010, s.101. Your score is The average score is 0% 0% Restart quiz Może ci się spodobać również ANESTEZJOLOGIA – JESIEŃ 2022 2023-02-21 PIELĘGNIARSTWO OPERACYJNE – JESIEŃ 2022 2023-03-06 PIELĘGNIARSTWO OPERACYJNE – JESIEŃ 2019 2023-03-07