/140 PIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ PIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ - WIOSNA 2022 1 / 140 1. Celem zespołu interdyscyplinarnego w opiece paliatywnej jest: a) Ułatwienie wymiany doświadczeń b) Usprawnienie komunikacji pomiędzy poszczególnymi członkami zespołu c) Wypracowanie skutecznych rozwiązań w oparciu o różne dziedziny nauki d) Łagodzenie cierpienia i poprawę jakości życia. Modlińska A., Opieka paliatywna – interdyscyplinarna z natury, Medycyna paliatywna, 2013: 5 (4): 157-162, s. 160. 2 / 140 2. Przez akceptację właściwej pory śmierci rozumie się: a) nie przyspieszanie ani nie opóźnianie pory śmierci b) podjęcie działań skracających cierpienie chorego c) zaakceptowanie żądania chorego domagającego się eutanazji d) podjęcie wszelkich możliwych działań wydłużających życie. de Walden – Gałuszko K., Kaptacz A. (red), Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, PZWL, 2005, 2008, s.20. 3 / 140 3. W jakich okolicznościach osoba wykonująca pracę na rzecz innych może być nazwana wolontariuszem a) osoba bezpłatnie ,świadomie ,dobrowolnie na rzecz innych, wykraczając poza więzi rodzinno –koleżeńsko – przyjacielskie b) osoba bezpłatnie zajmująca się chorymi członkami rodziny c) osoba pomagającą sąsiadom, współpracownikom i osobom niepełnosprawnym d) żadna z powyższych. Krakowiak P., Modlińska A., Podręcznik wolontariusza hospicyjnego, Wyd. Biblioteka Fundacji Hospicyjnej, Gdańsk, 2008, s. 27 4 / 140 4. Po zgonie pacjenta w warunkach stacjonarnej opieki paliatywnej, pielęgniarka: a) stwierdza zgon i wystawia kartę zgonu wskazując miejsce, czas i przyczynę zgonu pacjenta b) zakłada na przegub ręki lub stopy osoby zmarłej identyfikator zawierający imię i nazwisko, pesel oraz datę i godzinę zgonu c) przekazuje członkowi rodziny dokumentację medyczną pacjenta d) przekazuje zwłoki zmarłej osoby do chłodni po upływie poniżej 1 h od stwierdzenia zgonu. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 kwietnia 2012 r. w sprawie sposobu postępowania podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne ze zwłokami pacjenta w przypadku śmierci pacjenta Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wew 5 / 140 5. Przygnębienie utajone u pacjentów może przybierać formę: a) krzyku, płaczu, narzekań b) spuszczonych oczu, smutnej mimiki, cichego głosu, odmowy kontaktu c) agresji słownej, płaczu, samookaleczeń ciała, odmowy przyjmowania leków d) wybuchów niepohamowanej złości i agresji. Kaptacz I. Opieka nad pacjentem z objawami neuropsychiatrycznymi [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.114-127 6 / 140 6. Do najczęstszych przyczyn dysfagii NIE należy: a) łagodne zwężenie przełyku spowodowane długotrwałym refluksem żołądkowo - przełykowym b) choroba wrzodowa żołądka c) nadmierne napięcie dolnego zwieracza przełyku d) rak przełyku. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 7 / 140 7. Gromadzenie się w nadmiarze płynu śródtkankowego charakteryzującego się dużą zawartością białka oraz przewlekłe zapalenie i zwłóknienie świadczy o: a) obrzęku spowodowanym skurczem naczyń tętniczych b) obrzęku spowodowanym skurczem naczyń żylnych c) obrzęku spowodowanym skurczem naczyń włośniczkowych d) obrzęku limfatycznym. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, str. 320 8 / 140 8. Bóle nocyceptywne spowodowane są: a) drażnieniem i aktywacją receptorów bólowych w tkankach przez guz nowotworowy i odczyn zapalny wokół niego, dysfunkcją układu nerwowego oraz wzmożoną aktywnością układu współczulnego b) dysfunkcją układu nerwowego oraz wzmożoną aktywnością układu współczulnego c) uciskiem na nerw d) uszkodzeniem struktur układu nerwowego. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str. 29-49 9 / 140 9. Systemy transdermalne zawierające fentanyl są wymieniane, co: a) 4 godziny b) 12 godzin c) 24 godziny d) 72 godziny. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 10 / 140 10. Rehabilitacja fizyczna przede wszystkim obejmuje: a) wizualizacje i emocjonalne katharsis b) zaopatrzenie ran i pielęgnację miejsca pooperacyjnego c) racjonalną terapię zachowań oraz elementy terapii analitycznej d) trening mięśni, zaopatrzenie ortopedyczne i protezowanie. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385 11 / 140 11. Leki przeciwdrgawkowe to leki, które znajdują zastosowanie przede wszystkim w leczeniu bólu: a) neuropatycznego b) totalnego c) somatycznego d) trzewnego. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 12 / 140 12. Ręczny drenaż limfatyczny polega na: a) masowaniu obrzękniętego miejsca przy pomocy środków poślizgowych dla zwiększenia kontaktu dłoni osoby masującej ze skórą b) lekkim ugniataniu, głaskaniu ciała w kierunku od głowy do stóp c) intensywnym masowaniu mięśni podczas skurczu d) delikatnym uciskaniu skóry, aby nie dopuścić do zaczerwienienia w miejscu uciskanym. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 13 / 140 13. Astenia jest to: a) postępująca utrata wagi ciała i zmiany w wyglądzie zewnętrznym spowodowane zanikiem tkanki tłuszczowej i mięśni b) niechęć do przyjmowania pokarmów i szybkie uczucie nasycenia po przyjęciu niewielkich porcji pokarmów c) utrata sił, osłabienie, uczucie znużenia, zmniejszenie aktywności d) dysfunkcja narządów. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 14 / 140 14. W razie wystąpienia bólu przebijającego u pacjenta, który ma zastosowany plaster TTS fentanyl 50 ug/h należy: a) przykleić dodatkowy plaster z fentanylem z dawką 2x większą b) podać szybko działający lek z III szczebla drabiny analgetycznej c) przykleić dodatkowy plaster z fentanylem z dawką 2x mniejszą d) podać lek z II szczebla drabiny analgetycznej. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str. 29-49 15 / 140 15. Ból ostry trwa: a) do 3 tygodni b) powyżej 3 miesięcy c) do 3 miesięcy d) od 1-3 tygodni. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str. 29-49 16 / 140 16. U pacjenta w ostatnim etapie choroby nowotworowej, obserwując objawy zbliżającej się śmierci chorego, należy: a) wykonywać wszystkie inwazyjne zabiegi diagnostyczne, w tym pobieranie krwi w celu wykonywania zleconych badań b) odstąpić od nawadniania i.v. zmienić drogę podaży leków na podskórną, utrzymać leczenie przeciwbólowe c) zapobiegać odwodnieniu, które prowadzi do zmniejszenia sekrecji w drogach oddechowych i przewodzie pokarmowym i podawać dożylnie płyny, ponieważ chory traci apetyt i nie może przyjmować płynów doustnie d) podejmować standardowo u wszystkich chorych żywienie pozajelitowe, celem przedłużenia przeżycia chorego. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2524-2525 17 / 140 17. W nagłym zatrzymaniu moczu: a) objętość zalegającego moczu w pęcherzu nie przekracza 250 ml b) palpacyjnie nie wyczuwa się wypełnienia pęcherza moczowego nad spojeniem łonowym c) najczęstszą przeszkodą w odpływie moczu jest ciało obce w cewce moczowej d) należy wprowadzić cewnik do pęcherza moczowego. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 79-81 18 / 140 18. O objawach nietolerancji żywienia pozajelitowego mogą świadczyć następujące objawy: a) panika oddechowa, krwiomocz, owrzodzenia troficzne skóry b) bradykardia, wypełnienie naczyń szyjnych, zaczerwienienie twarzy oraz duszność c) zaparcia, zgaga, zatrzymanie diurezy, śpiączka hipoosmolarna d) nudności, wymioty, dreszcze, objawy przeciążenia układu krążenia, śpiączka hiperosmolarna. Wiśniewski M., Kaptacz M. Opieka nad pacjentem z zaburzeniami z e strony układu pokarmowego[W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str.58-100 19 / 140 19. U pacjenta z popromiennym zapaleniem skóry: a) działania niepożądane dotyczą wyłącznie miejscowego popromiennego zapalenia skóry b) nie należy moczyć skóry po napromienianiu c) w świądzie należy miejscowo stosować ciepło d) stosuje się steroidy i preparaty zawierające jony srebra. Wiśniewski M., Graczyk M., Szpinda M., Brzozowska-Mańkowska S.: Popromienne zapalenie skóry – zasady postępowania. „Medycyna Paliatywna w Praktyce”, 2013, 7(2): str 42–44 20 / 140 20. Bisfosfoniany są lekami często podawanymi w przerzutach choroby nowotworowej do kości powodującej hiperkalcemię. Najlepszą drogą podania bisfosfonianów jest: a) droga dożylna lub droga doustna b) tylko droga podskórna c) tylko droga domięśniowa d) tylko droga doustna ze względu na bardzo dobre wchłanianie z przewodu pokarmowego. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 767 21 / 140 21. Przy suchości jamy ustnej ulgę choremu przynosi: a) ssanie cząstek ananasa, cukierków, kostek lodu b) płukanie jamy ustnej spirytusowymi roztworami c) picie często i w dużych ilościach napojów gazowanych d) płukanie jamy ustnej płynami o smaku kwaśnym np.: woda z octem lub cytryną. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 22 / 140 22. Sedacja u pacjenta w opiece paliatywnej: a) ma na celu przytłumienie świadomości, aż do uśpienia chorego cierpiącego z powodu trudnych do opanowania objawów b) ma na celu pozbawienie chorego życia c) polega na podawaniu wyłącznie i.v. lub s.c. krótkodziałających opioidów d) nie wymaga stosowania zasady ''start low go slow'' tzn. rozpoczynaj od małych dawek i zwiększaj powoli. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2522-2523 23 / 140 23. U pacjenta w agonii NIE należy: a) zwiększać dawki analgetyku s.c. o 100% jeśli chory sygnalizuje ból b) w charczącym oddechu - dołączać do stosowanego opioidu - hioscyny c) zapewniać możliwość pożegnania się chorego z bliskimi, w tym z dziećmi d) u chorych z dusznością i nasilonym lękiem lub pobudzeniem podawać midazolam. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2524-2525 24 / 140 24. Zmiany neurologiczne i mięśniowe, które mogą być przyczyną zaburzeń połykania u pacjenta objętego opieką paliatywną: a) powodują utrudnienie w połykaniu pokarmów stałych b) powodują utrudnienie w połykaniu pokarmów płynnych c) powodują utrudnienie w połykaniu pokarmów stałych i płynnych jednocześnie d) nie powodują utrudnienia w połykaniu. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 25 / 140 25. Zasada ''start low - go slow'' wykorzystywana w opiece paliatywnej szczególnie u chorych wyniszczonych lub/i w starszym wieku oznacza: a) zaczynamy od małej dawki leku i stopniowo ją podnosimy b) zaczynamy leczenie od największej dawki leku i stopniowo ją obniżamy c) cały czas stosujemy jedną dawkę leku i w sytuacjach wyjątkowych ją podwyższamy d) stosujemy naprzemiennie małe i duże dawki leku. de Walden-Gałuszko K. (red.) Podstawy opieki paliatywnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004, str. 14 26 / 140 26. Duże ryzyko popełnienia samobójstwa występuje u pacjentów o klinicznym typie depresji: a) atopowej b) psychopatycznej c) maskowanej d) agitowanej. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 291 27 / 140 27. Postępowaniem w sytuacji splątania osoby umierającej jest: a) zapewnienie obecności opiekunów przy chorym, najlepiej bliskich osób b) stosowanie dużych i skutecznych dawek leków wyciszających pacjenta c) wprowadzenie pacjenta w stan sedacji d) pozostawienie chorego w samotności aby się wyciszył. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 28 / 140 28. W leczeniu bólu przewlekłego, preparaty przezskórne silnych opioidów (buprenorfiny, fentanylu) stosuje się: a) gdy wymagane jest szybkie ustalenie dawek z powodu źle kontrolowanego silnego bólu b) w bólu ostrym i krótkotrwałym c) gdy pojawiają się działania niepożądane d) gdy ustalono już optymalną dawkę silnego opioidu, przeliczając odpowiednio dawkę równoważną. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 190-191 29 / 140 29. Kserostomia to: a) nadmierne złuszczanie naskórka b) rodzaj stomii układu moczowego c) zmiany patologiczne w obrębie chrząstki stawowej d) subiektywne odczucie suchości jamy ustnej. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 243 30 / 140 30. Wskaż FAŁSZYWE twierdzenie dotyczące nieopioidowych leków przeciwbólowych (NLP) stosowanych w terapii bólu przewlekłego: a) zalecane jest podawanie łącznie dwóch niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) b) NLP są zalecane jako składowa tzw. ''multimodalnego'' postępowania przeciwbólowego w terapii bólów ostrych i przewlekłych c) z powodu ''efektu pułapki jonowej'' NLPZ mogą uszkadzać śluzówkę przewodu pokarmowego d) połączenie NLPZ i paracetamolu powoduje synergiczny efekt terapeutyczny, zarówno przeciwbólowy jak i przeciwgorączkowy. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 57-61, 66 31 / 140 31. Wzmożone ciśnienie śródczaszkowe spowodowane guzem mózgu przede wszystkim objawia się: a) bólem głowy, nudnościami, wymiotami, tarczą zastoinową, zwolnieniem czynności serca b) bólem głowy, nudnościami, wymiotami, tarczą zastoinową, przyspieszeniem czynności serca c) tachykardią, biegunką, drętwieniem kończyn, wymiotami, utratą przytomności d) bólem w okolicy klatki piersiowej promieniującym do szczęki i żuchwy, zaczerwienieniem gałek ocznych oraz suchością w jamie ustnej. Wiśniewski M. Stany nagłe w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, str.151-159 32 / 140 32. Pacjent w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej, z napadami paniki oddechowej, osłabiony, nie pozwala, aby ułożyć go w łóżku. Prawidłowe postępowanie w tej sytuacji to: a) zadbanie o bezpieczeństwo, uspokajanie werbalne pacjenta i układanie go w łóżku b) tłumaczenie pacjentowi o konieczności położenia się do łóżka c) podanie morfiny i benzodwuazepiny, czuwanie przy chorym, które pozwoli mu przebywać w pozycji dla niego dogodnej d) podanie leków uspokajających, ułożenie pacjenta w łóżku. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 33 / 140 33. Preparaty transdermalne z fentanylem w leczeniu bólu stosujemy na: a) nieowłosioną skórę ciała – jeżeli są włosy to golimy b) okolicę pośladków c) skórę wcześniej zdezynfekowaną środkiem zawierającym alkohol d) skórę bez zmian patologicznych. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str. 29-49 34 / 140 34. Do grupy leków adjuwantowych wykorzystywanych w terapii p/bólowej należą: a) leki uspokajające, hipotensyjne b) leki p/zakrzepowe, antybiotyki, leki p/gorączkowe c) leki sterydowe, przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe d) NLPZ, paracetamol. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 35 / 140 35. Morfina - jako silny opioid stosowany w leczeniu bólu: a) zwiększa częstość oddechów i zmniejsza napięcie mięśniówki przewodu pokarmowego b) stosowana jest parenteralnie, ponieważ jej wchłanianie w przewodzie pokarmowym jest zmienne i biodostępność wysoka c) jest antagonistą receptora opioidowego μ o sile działania 100 razy silniejszej od fentanylu d) zalecana jest do leczenia bólu ostrego i przewlekłego o umiarkowanym i dużym natężeniu. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 81-83 i 119 36 / 140 36. W ostatnim okresie umierania, w agonii u pacjenta należy: a) odstawić farmakologiczne i niefarmakologiczne metody leczenia bólu b) nawadniać i.v. pacjenta c) traktować leczenie bólu jako składową całościowej opieki sprawowanej nad chorym d) standardowo włączyć podawanie w kontrolowany sposób leków sedatywnych. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2524-2525 37 / 140 37. Wskazaniem do zastosowania paroksetyny jest/są: a) obrzęk kończyn dolnych b) czkawka c) nudności d) świąd skóry. . de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 38 / 140 38. W opiece paliatywnej u pacjenta z kaszlem suchym stosuje się SCHEMAT postępowania: a) leczenie przyczyny kaszlu, leki łagodzące, leki przeciwkaszlowe (+/- leki łagodzące) b) leczenie przyczyny kaszlu, wspomaganie wykrztuszania (fizjoterapia, nebulizacja), leki wykrztuśne, leki przeciwkaszlowe c) leki łagodzące, leki przeciwkaszlowe (+/- leki łagodzące), wspomaganie wykrztuszania (fizjoterapia, nebulizacja) d) wspomaganie wykrztuszania (fizjoterapia, nebulizacja), leki wykrztuśne, leki przeciwkaszlowe. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 39 39 / 140 39. Jeśli podawanie pacjentowi w odstępie co 4 godziny, 100 mg Tramadolu nie niweluje dolegliwości bólowych, należy: a) podwoić dawkę leku b) potroić dawkę leku c) podawać w odstępie co 2 godziny d) zastosować leki z wyższego poziomu drabiny analgetycznej. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 40 / 140 40. Zasada podawania leków przeciwbólowych ''według zegara'' wskazuje, że lek należy podawać: a) z częstotliwością dobieraną indywidualnie dla każdego chorego b) posługując się wewnętrznym zegarem pacjenta (''w razie bólu'') c) naprzemiennie co 2 oraz co 6 godzin d) w stałych, regularnych odstępach czasu. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str.29-49 41 / 140 41. U pacjentów w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej w leczeniu objawowym zaparcia stolca wywołanego opioidami, postępowaniem II (drugiego) stopnia jest: a) leczenie doodbytnicze, opioidy połączone z naloksonem b) doustne podawanie leków osmotycznych c) zastosowanie wlewu doodbytniczego, ręczne wydobycie stolca d) doustne podawanie leków stymulujących np. senes. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 67-73 42 / 140 42. Charakterystycznymi objawami hiperkalcemii, która została wywołana zmianami przerzutowymi do kości są: a) zaparcia, senność, splątanie, pragnienie, wielomocz i osłabienie b) biegunki, anuria, zmniejszone pragnienie, mrowienie w kończynach dolnych c) bradypnoe, rozszerzenie źrenic, uczucie kołatania serca, sinica okolicy twarzy d) nadciśnienie, obrzęk płuc, sinica dystalnych części ciała, odpluwanie dużej ilości wydzieliny. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, str. 766-767 43 / 140 43. Objawy zespołu żyły głównej górnej: a) s ą silniej wyrażone, jeśli zmiany nastąpiły w dłuższym czasie i nie doszło do wytworzenia krążenia obocznego b) występują na skutek zwężenia żył z jednoczesnym obniżeniem ciśnienia c) charakteryzują się zaczerwieniem i obrzękiem twarzy, szyi, kończyn górnych, dusznością i chrypką d) charakteryzują się zaczerwieniem, wysypką, świądem i bólem kończyn górnych. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 141-142 44 / 140 44. Choremu, który pyta - ''Czy ja umieram'' można odpowiedzieć (wybierz najwłaściwszą odpowiedź): a) każdy kiedyś umrze b) jest początek życia i śmierci c) spytał mnie Pan, czy będzie Pan umierał. Dlaczego pojawiło się takie pytanie? d) spytał mnie Pan, czy będzie Pan umierał. Zrobię wszystko, aby na moim dyżurze Pan nie umarł. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str.220-232 45 / 140 45. Zmiana jednego opioidu na inny tzw. ''rotacja opioidów'' podejmowana u pacjentów leczonych z powodu bólu przewlekłego dotyczy: a) sytuacji, gdy pod wpływem dotychczasowego leczenia rozwinęła się tolerancja lub hiperalgezja b) wszystkich chorych leczonych opioidami c) chorych z zadawalającą kontrolą bólu d) sytuacji związanej z lękiem w stosowaniu opioidów u chorych. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 197-198 46 / 140 46. Nudności i wymioty występujące podczas niedrożności przewodu pokarmowego bez bólu kolkowego w opiece paliatywnej powinny być leczone: a) prokinetykami (np. metoklopramidem) b) operacyjnie jeżeli prawdopodobny czas przeżycia pacjenta wynosi nie dłużej niż 3 miesiące c) operacyjnie jeżeli prawdopodobny czas przeżycia pacjenta wynosi nie dłużej niż 30 dni d) opioidami z III szczebla drabiny analgetycznej. Wiśniewski M., Piotrowska W. Opieka nad pacjentem z zaburzeniami ze strony układu oddechowego [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.58-100 47 / 140 47. NLPZ to leki stosowane w leczeniu bólu neuropatycznego z I szczebla drabiny analgetycznej. W czasie terapii należy rozważyć korzyści oraz możliwość wystąpienia działań niepożądanych. NLPZ mogą powodować następujące działania niepożądane: a) objawy dyspeptyczne, owrzodzenie przewodu pokarmowego, krwotoki b) suchość w ustach, zaparcia, drętwienie kończyn górnych c) nadmierne pocenie się, poliuria, objaw Babińskiego d) zwężenie źrenic, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego, bradykardia. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, str. 214-215 48 / 140 48. Do najgroźniejszego powikłania wskutek stosowania leków opioidowych możemy zaliczyć: a) odwodnienie wskutek przewlekłej biegunki b) porażenie ośrodka oddechowego c) powstanie kamieni kałowych d) zaburzenia w oddawaniu moczu. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 49 / 140 49. W diagnostyce mikrobiologicznej rany przewlekłej należy uwzględnić fakt, że: a) większe znaczenie ma identyfikacja drobnoustrojów, które tradycyjne są uznane za bardziej patogenne, niż stwierdzenie wielu gatunków w wysokim stężeniu b) powierzchnia rany przewlekłej nie jest kolonizowana przez bakterie c) postawienie diagnozy, że krytyczna kolonizacja jest przyczyną utrudnionego gojenia się rany, odbywa się po ocenie braku innych potencjalnych przyczyn np. niedożywienie d) ilościowe badanie wymazu z rany, wykonywane jest przy braku klinicznych objawów zakażenia. Hryniewicz W., Kulig J. i wsp.: Stosowanie antybiotyków w wybranych zakażeniach skóry i tkanek miękkich. Rekomendacje Konsultanta Krajowego w dziedzinie mikrobiologii lekarskiej i w dziedzinie chirurgii. Narodowy Instytut Leków, Warszawa 2012, str. 14 50 / 140 50. W celu przerwania napadu drgawek u chorego z guzem mózgu można podać lek w łatwej do zastosowania formie doodbytniczej wlewki: a) diazepam b) midazolam c) lorazepam d) fentanyl. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 51 / 140 51. Celem wspomagania żywieniowego pacjentów onkologicznych jest: a) zahamowanie katabolizmu, wspomaganie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia b) wzrost katabolizmu, zahamowanie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia c) zahamowanie katabolizmu, zahamowanie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia d) zahamowanie katabolizmu, wspomaganie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz obniżenie jakości życia. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385; Jeziorski A. (red.) Onkologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, str. 236 52 / 140 52. Lekami podawanymi u pacjenta w okresie umierania są: a) analgetyki, leki uspakajające, leki przeciwdrgawkowe, hioscyna b) analgetyki, leki uspakajające, leki przeciwdrgawkowe, leki przeciwcukrzycowe c) analgetyki, leki uspakajające, leki hipotensyjne, leki przeciwcukrzycowe d) analgetyki, leki przeciwcukrzycowe, leki przeciwdrgawkowe, hioscyna. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 53 / 140 53. Głównymi celami rehabilitacji w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej są: a) łagodzenie bólu, zapobieganie odleżynom, łagodzenie zmęczenia związanego z chorobą, utrzymanie aktywności na miarę możliwości chorego b) obniżenie progu bólowego, zapobieganie odleżynom i jak najdłuższe utrzymanie aktywności c) obniżenie QoL, łagodzenie zmęczenia związanego z chorobą, zapobieganie odleżynom d) wypełnienie czasu wolnego, łagodzenie zmęczenia związanego z chorobą oraz utrzymanie SpO2 na poziomie około 85%. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str. 367-385 54 / 140 54. Depresja oddechowa objawia się: a) naprzemiennym przyśpieszeniem oddechów i fazami bezdechów oraz zaczerwienieniem twarzy b) obniżeniem nastroju trwającym ponad 2 tygodnie i pojawiającymi się napadami paniki oddechowej c) tachypnoe, tachykardią, owrzodzeniami w obrębie podudzi d) bradypnoe, zaburzeniami świadomości, trudnością z wybudzeniem i sinicą. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, str. 208 55 / 140 55. Jak najdłuższe utrzymanie i wykorzystanie drogi dojelitowej w żywieniu chorych na nowotwór złośliwy zapobiega: a) powstawaniu zespołu Cushinga b) zanikowi mikrokosmków jelitowych oraz pomaga w utrzymaniu prawidłowej flory jelitowej c) zanikowi mięśni kończyn dolnych oraz pomaga w prawidłowej ruchomości stawów d) powstawaniu odleżyn. Wiśniewski M., Kaptacz M. Opieka nad pacjentem z zaburzeniami z e strony układu pokarmowego[W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, str.58-100 56 / 140 56. Próg bólu obniża: a) niewygoda, zamknięcie się w sobie, depresja, nuda b) niewygoda, zmęczenie, uspokojenie c) opuszczenie, zrozumienie, niepokój d) sen, lęk, smutek Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 57 / 140 57. Przełom hiperkalcemiczny w przebiegu hiperkalcemii u pacjenta z chorobą nowotworową: a) m a powolny, długotrwały przebieg o łagodnym nasileniu objawów b) przebiega bezobjawowo c) wymaga dożylnego nawodnienia chorego d) nieleczony nie wpływa na długość przeżycia chorego. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 441-445 58 / 140 58. Pacjentka 78 letnia z masywnymi przerzutami choroby nowotworowej do płuc i kości jest w stanie agonalnym. pacjentki występuje oddech charczący. Pacjentce można pomóc w następujący sposób: a) podać butylobromek hioscyny s.c. (do 60 mg/24h) b) podać dawkę uderzeniową leków moczopędnych np. diuretyki pętlowe c) regularnie ją odsysając z zachowaniem odpowiednich procedur d) stosować intensywną nebulizację z leków mukolitycznych oraz wysokie ułożenie Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 59 / 140 59. Rehabilitacja w zaburzeniach seksualnych chorego onkologicznie polega przede wszystkim na: a) pracy z przekonaniami chorego o tym, że może być atrakcyjny, nauce technik seksualnych oraz farmakoterapii b) farmakoterapii c) psychoterapii długoterminowej d) terapii behawiaralnej lęku. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385; Jeziorski A. (red.) Onkologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, str. 233 60 / 140 60. Pielęgniarka opieki paliatywnej, w ramach posiadanych kompetencji: a) nie ma możliwości prawnych aby powiedzieć o tym jego bliskim b) powinna przygotować rodzinę do pożegnania się z umierającym c) zawsze powinna zaprzeczać pojawiającym się objawom zbliżającej się śmierci aby podtrzymać u chorego nadzieję d) powinna unikać tematu śmierci w trakcie rozmowy z chorym i jego rodziną. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 61 / 140 61. Leczenie farmakologiczne kacheksji nowotworowej polega przede wszystkim na: a) stosowaniu octanu megestrolu oraz NLPZ b) stosowaniu leków p/depresyjnych i reżimu żywieniowego polegającego na przyjmowaniu pokarmów w określonych godzinach c) intensywnym nawadnianiu pacjenta oraz stosowaniu dużych dawek leków prokinetycznych d) stosowaniu żywienia pozajelitowego i wysokich dawek witaminy C. Białoń-Janusz A. Wyniszczenie nowotworowe [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.136-144 62 / 140 62. Silny nieuśmierzony ból w przebiegu choroby nowotworowej: a) t o ból o natężeniu < 6 w 11 stopniowej skali numerycznej b) nie stanowi podstawy do przyjęcia chorego na oddział medycyny paliatywnej c) stanowi wskazanie do natychmiastowego zastosowania opioidów p.o., s.c. lub i.v. d) nie ma związku z przyjmowaniem zbyt dużej dawki leku przeciwbólowego. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 453-456 Wybrane stany naglące u chorych na nowotwory. Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2014. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, s. 2205 63 / 140 63. Wskaż prawidłową odpowiedź dotyczącą potwierdzonej w badaniach klinicznych skuteczności środków antyseptycznych i antybiotyków stosowanych w leczeniu ran przewlekłych: a) brak rekomendacji do podania ogólnoustrojowo antybiotyku w zakażeniu przewlekłej rany skórnej z objawami ogólnego zakażenia b) miejscowe stosowanie środków antyseptycznych należy zakończyć, gdy po oczyszczeniu rany w ciągu 2 tygodni nie są stwierdzone cechy gojenia rany lub gdy po jej oczyszczeniu stwierdzono krytyczną kolonizację c) zaleca się stosowanie miejscowo na ranę chloraminy, chlorheksydyny, nadtlenku wodoru d) nie jest zalecane stosowanie antybiotyków miejscowo, z wyjątkiem metronidazolu na zakażenie rany o etiologii beztlenowcowej. Hryniewicz W., Kulig J. i wsp.: Stosowanie antybiotyków w wybranych zakażeniach skóry i tkanek miękkich. Rekomendacje Konsultanta Krajowego w dziedzinie mikrobiologii lekarskiej i w dziedzinie chirurgii. Narodowy Instytut Leków, Warszawa 2012, str. 18-20 64 / 140 64. Rozpoznając u pacjenta krwawienie do górnego odcinka przewodu pokarmowego obserwuje się następujące objawy: a) spadek ciśnienia tętniczego krwi, bradykardia, zaparcia stolca b) drżenie i napięcie mięśniowe, pocenie się i zawroty głowy c) bóle brzucha, zawroty głowy, spadek ciśnienia tętniczego krwi, omdlenia, utrata świadomości d) bóle głowy, zaburzenia snu, obniżenie nastroju, osłabienie i bradykardia. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, Tom I. Wyd. Termedia, 2015, str. 49-50 65 / 140 65. Lekiem pierwszego wyboru w leczeniu objawowym duszności spoczynkowej umiarkowanej i ciężkiej u pacjenta w zaawansowanej fazie choroby jest/są: a) benzodiazepiny b) morfina c) leki rozkurczające oskrzela d) glikokortykosteroidy. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór –kompendium leczenia bólu, wyd.1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013 66 / 140 66. Składowa poznawcza doświadczenia bólowego: a) mówi w jaki sposób pacjent odczuwa ból b) odpowiada miejscu jakie pacjent przypisuje bólowi w swoim życiu c) odpowiada sposobom wyrażania przez pacjenta bólu d) jest wyrażana poprzez zachowania bólowe. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 67 / 140 67. Pielęgniarka po ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa opieki paliatywnej może: a) stwierdzić zgon pacjenta, odnotowując informacje o dacie, godzinie, miejscu zgonu i jego przyczynach b) doraźne modyfikować dawkę i drogę podawania leków analgetycznych w zależności od stanu pacjenta oraz natężenia bólu c) wykonać dojście doszpikowe, przy użyciu gotowego zestawu, w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego d) wykonać intubację dotchawiczą w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2017r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną 68 / 140 68. Utrata poczucia własnej wartości, poczucia akceptacji,niepewność, zagubienie oraz przekonanie o swojej nieatrakcyjności fizycznej wskutek objawów choroby nowotworowej oraz okaleczającego leczenia (np. amputacji piersi, amputacji odbytnicy) może powodować problemy: a) żywieniowe chorego b) otępienne chorego c) zawodowe chorego d) seksualne chorego. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385; Jeziorski A. (red.) Onkologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, str. 232-233 69 / 140 69. Szumem informacyjnym nazywamy: a) element mechanizmu obronnego polegający na unikaniu informacji dotyczących choroby b) zaburzenie procesu komunikacji w zespole interdyscyplinarnym utrudniające kontakt z pacjentem i jego rodziną c) rodzaj techniki relaksacyjnej opierającej się na ćwiczeniach oddechowych przy jednoczesnym odcięciu się od bodźców napływających ze środowiska zewnętrznego d) wszelkie bodźce napływające ze środowiska wewnętrznego i zewnętrznego zakłócające proces komunikacji z pacjentem i jego rodziną. de Walden-Gałuszko K.: Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. Lekarskie PZWL. Warszawa 2011, s 193. 70 / 140 70. Mechanizm działania przeciwbólowego treningu relaksacyjnego polega na: a) Redukcji lęku i obniżeniu poziomu doznań bólowych b) Zwiększeniu podatności pacjenta na sugestie dotyczące działania leków przeciwbólowych c) Uruchomieniu mechanizmów związanych z efektem placebo d) Zwiększeniem poziomu świadomości wypieranych treści dotyczących objawów choroby. Sheridan Ch.L., Radmacher S.A., Psychologia Zdrowia. Wyzwania dla biomedycznego modelu zdrowia, Wyd. IPZ. Warszawa 1998, s 33. 71 / 140 71. Jakość życia w obszarze kategorii „być” NIE zawiera: a) wolności osobistej b) wykształcenia c) posiadanie dóbr materialnych d) szczęścia rodzinnego. Leppert W., Forycka M., de Walden – Gałuszko K., Majkowicz M., Buss T., Ocena jakości życia u chorych na nowotwory – zalecenia dla personelu oddziałów onkologicznych i medycyny paliatywnej, Psychoonkologia, 2014,1,s. 17-19. 72 / 140 72. Do najczęściej występujących problemów gastroenterologicznych u dzieci z ciężkimi uszkodzeniami OUN NIE należą: a) zaburzenia motoryki dolnego odcinka przewodu pokarmowego (zaparcia) b) przerost dziąseł, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej c) zaburzenia motoryki dolnego odcinka przewodu pokarmowego (biegunki) d) refluks żołądkowo - przełykowy, zaburzenia ssania. Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W. (red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Wyd. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s.57. 73 / 140 73. Jedną z zasad prawidłowego stosowania leków przeciwbólowych u dzieci w opiece paliatywnej jest zasada ''zgodnie z najlepszym sposobem podania'', co w praktyce oznacza podanie leku: a) w razie bólu b) doodbytniczo c) na życzenie pacjenta d) doustnie. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 290. 74 / 140 74. Ból u dziecka z chorobą nowotworową: a) obniża poziom funkcjonowania dziecka w sferze poznawczej b) negatywnie wpływa na rozwój somatyczny, psychiczny i społeczny dziecka c) nie ma wpływu na jakość życia dziecka d) prawidłowe odpowiedzi A i B. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.266. 75 / 140 75. U dzieci z zaawansowaną chorobą nowotworową jednym z głównych objawów jest zespół przewlekłego wyczerpania, objawiający się najczęściej dolegliwościami: a) fizycznymi, np. zaburzenia mikcji b) psychicznymi, np. zaburzenia osobowości c) psychicznymi i fizycznymi, np. niechęć do działania, bezsenność, ogólne zniechęcenie d) somatycznymi, np. nadmierna senność, bóle, głowy. Łupińska U., Szewczyk A.: Wybrane zagadnienia z opieki paliatywnej nad dziećmi. w: de Walden - Gałuszko K., Kaptacz A.(red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjne. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2008, s. 233. 76 / 140 76. Do oceny bólu u dzieci w wieku przedszkolnym służy skala: a) analogowo-wzrokowa VAS b) behawioralna c) liczbowa d) wizualna. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.268. 77 / 140 77. Jednostki chorobowe kwalifikujące dziecko do świadczeń gwarantowanych w zakresie pediatrycznej opieki paliatywnej to: a) choroby metaboliczne, zaburzenia rozwojowe, choroba bostońska b) choroby nowotworowe, choroby neurodegenaracyjne, choroby metaboliczne c) posocznica, wielotorbielowatość nerek, niedoczynność tarczycy d) aberracje chromosomowe, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i zaburzenia wewnątrzwydzielnicze. Korzeniewska-Eksterowicz A., Młynarski W. (red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Wyd. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s.16. 78 / 140 78. Wśród chorób nienowotworowych, które mogą kwalifikować dziecko do pediatrycznej opieki paliatywnej, wymienia się najczęściej: a) abberacje chromosomowe, choroby metaboliczne, mózgowe porażenie dziecięce b) genetycznie uwarunkowane zespoły chorobowe, wrodzone wady serca, choroby nerwowo – mięśniowe c) anemia aplastyczna, abberacje chromosomowe, nieswoiste choroby zapalne jelit, mukopolisacharydozy, wodogłowie d) prawidłowe odpowiedzi A i B. Łupińska U., Szewczyk A.: Wybrane zagadnienia z opieki paliatywnej nad dziećmi. w: de Walden - Gałuszko K., Kaptacz A.(red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2008, s. 234. 79 / 140 79. U dzieci w przypadku bólu lekkiego WHO rekomenduje: a) buprenorfinę i/lub niesterydowy lek przeciwzapalny w odpowiednich dawkach b) tramadol i/lub niesterydowy lek przeciwzapalny w odpowiednich dawkach c) kwas acetylosalicylowy i/lub leki wspomagające d) paracetamol i ibuprofen. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 270. 80 / 140 80. Przetaczanie krwi i jej składników dzieciom z chorobami nowotworowymi krwi i układu krwiotwórczego: a) uważa się za terapię uporczywą i nie należy ich wykonywać w okresie terminalnym i w okresie umierania b) stosuje się w przypadkach postępującej anemizacji i objawach skazy krwotocznej w każdym okresie zaawansowania choroby nowotworowej w opiece paliatywnej c) dopuszcza się w okresie preterminalnym choroby, kiedy poprawa parametrów morfologii krwi wiąże się z poprawą jakości życia d) prawidłowe odpowiedzi A i C. Stolarska M., Młynarski W.: Rola opieki paliatywnej w onkologii dziecięcej. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 70. 81 / 140 81. Perinatalna opieka paliatywna jest: a) ciągłą opieką nad rodziną w fazie prenatalnej dziecka (do 28 dnia po porodzie dziecka urodzonego ze schorzeniem ograniczającym życie) b) opieką ciągłą nad noworodkami i niemowlętami do końca pierwszego roku życia c) całościową opieką medyczną nad kobietą przed i w czasie trwania ciąży d) kompleksową, systematyczną kontrolą lekarską nad kobietą ciężarną. Respondek - Liberska M., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Perinatalna opieka paliatywna. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 18. 82 / 140 82. W ocenie bólu u dzieci uwzględnia się m.in. tzw. markery bólu. Do behawioralnych markerów bólu zaliczamy: a) wzmożoną potliwość dłoni, tachypnoe b) spadek wydzielania insuliny, początek i czas trwania płaczu c) zmianę ekspresji twarzy, płacz, ułożenie tułowia i nóg, niepokój ruchowy d) niepokój ruchowy, wzrost ciśnienia tętniczego, rozszerzenie źrenic. Przysło Ł., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Leczenie bólu w pediatrii. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 89. 83 / 140 83. Do najczęściej występujących nowotworów u dzieci zaliczamy: a) mięsaki tkanek miękkich, nowotwory tarczycy b) guzy gonad i zarodkowe, nowotwory nabłonkowe, siatkówczak c) guzy wątroby, mięsak Ewinga, mięsak kościopochodny d) białaczki, chłoniaki, guzy OUN, guzy lite. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 263. 84 / 140 84. Schorzenia ograniczające życie w opiece paliatywnej nad dziećmi to: a) schorzenia, w których nie ma uzasadnionej nadziei na wyleczenie i poprawę stanu zdrowia b) schorzenia charakteryzujące się reakcją dynamiczną ustroju na zadziałanie czynnika chorobotwórczego; wyrażające się zaburzeniem naturalnego współdziałania narządów c) zaburzenie funkcji lub uszkodzenie struktury organizmu d) choroby wywoływane przez patogeny wnikające w sposób bierny lub czynny do organizmu, w obrębie którego rozmnażają się i wywołują odpowiedź odpornościową. Korzeniewska - Eksterowicz A.: Charakterystyka i odrębności opieki paliatywnej nad dziećmi. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 15. 85 / 140 85. Jednym z pierwszych objawów niedożywienia w początkowej fazie rozwoju dziecka jest: a) zmiana zachowania b) zwiększona drażliwość c) zaburzenia koncentracji d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Borkowska A., Szlagatys - Sidorkiewicz A.: Odżywianie. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 150 - 151. 86 / 140 86. Pojecie śmierci kształtuje się wraz z wiekiem i rozwojem emocjonalnym. Dojrzałe wyobrażenie śmierci zaczyna sie kształtować u dzieci: a) około 11 roku życia b) pomiędzy 9-10 rokiem życia c) w 8 roku życia d) pomiędzy 8 - 9 rokiem życia. Binnebesel J., Bohdan Z., Wojciechowska A.: Śmierć dziecka. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 244. 87 / 140 87. Supresja to jeden z mechanizmów obronnych wpłwających na adaptację dziecka do choroby przewlekłej. Mechanizm ten polega na: a) udawaniu, że wszystko jest w porządku, a jednocześnie wewnętrznym przygnębieniu b) nieokazywaniu tego, co się czuje, ujawnianiu w sposób świadomy lub półświadomy jedynie bezpiecznych emocji c) usuwaniu bolesnych myśli d) obwinieniu otoczenia za swoje cierpienia, brak wiary we własne możliwości w pokonywaniu przeciwieństw. Paczkowska A., Rogiewicz M.: Komunikacja z przewlekle chorym dzieckiem. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 206. 88 / 140 88. Zgodnie z zaleceniami WHO z 2012 roku, leczenie bólu przewlekłego u dziecka powinno odbywać się zgodnie z zastosowaniem drabiny analgetycznej: a) jednostopniowej b) dwustopniowej c) trójstopniowej d) czterostopniowej Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.270. 89 / 140 89. Do oceny bólu u noworodków, wcześniaków i niemowląt wykorzystuje się skalę: a) QUESTT b) VAS c) CCPOT d) FLACC. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 268. 90 / 140 90. Celem metod poznawczych stosowanych jako niefarmakologiczne metody leczenia bólu u dzieci jest: a) oddziaływanie na układy czuciowe b) oddziaływanie na myślenie i wyobraźnię dziecka c) oddziaływanie na układy ruchowe d) promowanie opieki psychologicznej nad dzieckiem. Bohdan Z., Damps - Konstańska I., Jankowska B., Mikolik H., Wojciechowska A.: Walka z objawami chorób w opiece domowej. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 49. 91 / 140 91. Opieka paliatywna nad dziećmi i młodzieżą z przewlekłymi schorzeniami ograniczającymi życie: a) rozpoczyna się od momentu rozpoznania schorzenia i trwa niezależnie od tego, czy dziecko otrzymuje, czy nie, leczenie ukierunkowane na chorobę b) ma na celu wspieranie rodziny c) jest aktywną, całościową opieką, obejmującą elementy fizyczne, emocjonalne, społeczne i duchowe d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Dangel T. (red.): Zaniechanie i wycofanie się z uporczywego leczenia podtrzymującego życie u dzieci. Wyd. Polskie Towarzystwo Pediatryczne. Warszawa 2011, s. 42. 92 / 140 92. W postępowaniu niefarmakologicznym w przypadku stwierdzenia duszności u dziecka objętego opieką paliatywną NIE zaleca się: a) obniżenia temperatury otoczenia b) ułożenia dziecka w pozycji wysokiej lub półwysokiej c) zastosowania wiatraka d) ułożenia dziecka w pozycji na plecach bez poduszki. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, str. 232. 93 / 140 93. Diagnostyka prenatalna w Polsce obejmuje: a) metody nieinwazyjne obejmujące ultrasonografię i testy krwi b) badanie płynu owodniowego, badanie ultrasonograficznym i fetoskopię c) przesiewowe i specjalistyczne badania USG, badania echokardiograficzne, przesiewowe badania biochemiczne w I trymestrze, w wybranych przypadkach badania cytogenetyczne/genetyczne d) metody inwazyjne wymagające pobrania np. płynu owodniowego. Respondek - Liberska M., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Perinatalna opieka paliatywna. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 19. 94 / 140 94. Wśród przyczyn bólu ostrego lub przewlekłego u dzieci z chorobą nowotworową najczęściej wymienia się: a) postępowanie terapeutyczne b) rozwój nowotworu c) procedury medyczne d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 270. 95 / 140 95. Wśród najczęściej obserwowanych problemów gastroenterologicznych u dzieci z ciężkim uszkodzeniem OUN wymienia się: a) przerost dziąseł b) refluks żołądkowo – przełykowy c) zaparcia d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Korzeniewska - Eksterowicz A., Filipiak E.: Problemy gastroenterologiczne u dzieci z ciężkim uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 57. 96 / 140 96. Pierwsze w Polsce Domowe Hospicjum dla Dzieci powstało w: a) Warszawie b) Lublinie c) Łodzi d) Poznaniu. Korzeniewska - Eksterowicz A.: Zasady i organizacja pediatrycznej opieki paliatywnej. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 11. 97 / 140 97. Chorego przeżywającego złość można wesprzeć poprzez: a) unikanie rozmowy na temat podłoża gniewu – prezentowanie postawy neutralnej b) pozwolenie na ujście złości u pacjentów, u których może ona działać niszcząco c) zachęcanie pacjenta do świadomego wysiłku zmierzającego do opanowania gniewu d) odwołanie się do pomocy psychiatry pracującego w placówce. Krakowiak P., Janowicz A., Paczkowska A., Sikora B. Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Wyd. Fundacja Lubię Pomagać., Gdańsk 2013, s 119. 98 / 140 98. Charakterystyczny odwrócony rytm snu i czuwania typowy jest dla: a) depresji b) lęku c) zespołów otępiennych d) zaburzeń osobowości. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 38. 99 / 140 99. Parasomnia to: a) zjawisko związane z licznymi skargami ze strony pacjenta na: senność, zmęczenie, brak energii, trudności w skupieniu uwagi, czasami mniejsze napięcie mięśni posturalnych b) koszmary senne lub tzw. porażenie przysenne (czyli niemożność wykonania przez chwilę ruchu podczas zasypiania lub budzenia się) c) subiektywne skargi na „zły sen” który może oznaczać różne rodzaje objawów d) halucynacje wzrokowe pojawiające się zaraz po wybudzeniu z głębokiego snu. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 43. 100 / 140 100. Ze względu na proces przystosowania do choroby, najlepsza jest trajektoria która ma charakter: a) przewlekły b) gwałtowny c) zmienny d) z długimi okresami remisji choroby. de Walden-Gałuszko K. U kresu. Opieka psychopaliatywna, czyli jak pomóc choremu, rodzinie, i personelowi medycznemu środkami psychologicznymi. Wyd. MAK, Gdańsk 2000, s 105. 101 / 140 101. Zachowania magiczne to: a) nieświadome wyrzekanie się myśli, emocji, potrzeb powodujących lęk lub kwestionowanie ich b) podejmowanie działań i rytuałów ożywiających nadzieję na poprawę sytuacji i pozytywne zmiany c) rozdzielenie pozytywnych i negatywnych stron przeżywanej choroby, poprzez ulokowanie ich w inny sposób u samego siebie d) proces, którego celem jest zniwelowanie lęku poprzez podjęcie działań gwarantujących pozytywne zakończenie i odniesienie sukcesu. Krakowiak P., Janowicz A., Paczkowska A., Sikora B. Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Wyd. Fundacja Lubię Pomagać., Gdańsk 2013, s 89. 102 / 140 102. Podstawową zasadą dotyczącą postępowania z dzieckiem w którego rodzinie jest osoba przewlekle chora dotyczy: a) izolowania dziecka od chorego w celu ograniczenia stresu z tym faktem związanego b) unikania rozmów na temat przebiegu i rokowań choroby w obecności dziecka c) przedstawiania informacji na temat choroby w zrozumiały dla dziecka abstrakcyjny sposób d) mówienia o chorobie i przygotowywania do rozstania z chorym. de Walden-Gałuszko K. U kresu. Opieka psychopaliatywna, czyli jak pomóc choremu, rodzinie, i personelowi medycznemu środkami psychologicznymi. Wyd. MAK, Gdańsk 2000, s 114. 103 / 140 103. U osób starszych w następstwie zmian farmakodynamicznych obserwujemy: a) zmniejszenie wrażliwość na leki i silniej wyrażone przez to objawy niepożądane b) zmniejszenie wrażliwości na leki i słabiej wyrażone przez to objawy niepożądane c) zwiększenie wrażliwości na leki i słabiej wyrażone przez to objawy niepożądane d) zwiększenie wrażliwości na leki i silniej wyrażone przez to objawy niepożądane. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 20. 104 / 140 104. Proces, podczas którego własne myśli, pragnienia, odczucia, wartości przypisuje się innym ludziom, nie dostrzegając ich u siebie to: a) racjonalizacja b) tłumienie c) zabezpieczanie się d) projekcja. Krakowiak P., Janowicz A., Paczkowska A., Sikora B. Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Wyd. Fundacja Lubię Pomagać., Gdańsk 2013, s 89. 105 / 140 105. Zgoda na leczenie wyrażona przez Przedstawiciela ustawowego Pacjenta oraz przez Pacjenta małoletniego, który ma ukończone 16 lat, nosi nazwę zgody: a) poinformowanej, objaśnionej b) zwykłej i pisemnej c) równoległej d) zastępczej. Dangel T. (red.): Zaniechanie i wycofanie sie z uporczywego leczenia podtrzymującego życie u dzieci. Polskie Towarzystwo Pediatryczne, Warszawa 2011, s. 63. 106 / 140 106. Sztuczne utrzymanie serca i płuc u pacjenta z nieodwracalnymi zmianami i ciężkimi uszkodzeniami mózgu nosi nazwę: a) eutanazja b) autotanazja c) dystanazja d) ortotanazja. Bołoz W.: Rezygnacja z uporczywej terapii czy utrzymywanie życia za wszelką cenę. Punkt widzenia etyka. w: Sinkiewicz W., Krajnik M., Grabowski R.(red.): Dylematy etyczne końca życia - problem uporczywej terapii. Bydgoska Izba Lekarska, Komisja Bioetyczna, Bydgoszcz 2013, s.39. 107 / 140 107. Zaprzestanie uporczywej terapii powinno być podjęte wspólnie z pacjentem i jest: a) tożsame z eutanazją b) tożsame z aktem zabójstwa chorego c) równoznaczne z samobójstwem pacjenta d) zastosowaniem zasady proporcjonalności środków (niepodjęcia lub wycofania z leczenia). de Walden-Gałuszko K., Pawłowski L. Problemy etyczne w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Ciałkowska-Rysz A. Medycyna paliatywna, PZWL, Warszawa 2015, s. 435-443 108 / 140 108. Zakażenia o różnej etiologii, występujące w przebiegu zakażenia HIV, charakterystyczne są dla: a) ostrej infekcji retrowirusowej - ze względu na znaczny przyrost ilości wirusa wzrasta podatność na zakażenia b) okresu utajenia maskując rzeczywistą przyczynę choroby c) obrazu klinicznego okresu pełnoobjawowego AIDS d) okresu przetrwałego uogólnionego powiększenia węzłów chłonnych, będąc przyczyną tego powiększenia. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, wyd. 1. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, s. 41. 109 / 140 109. Chorobie nowotworowej może towarzyszyć astenia, którą należy definiować jako: a) wyniszczenie nowotworowe rozpoznane na podstawie stwierdzenia 10% utraty masy ciała w okresie 3 miesięcy b) tzw. wyczerpanie, zmęczenie związane z postępującą chorobą, obejmujące także np. zaburzenia pamięci, zaburzenia ortostatyczne c) stres psychiczny związany z pogarszającym się wyglądem zewnętrznym odbieranym jako symptom śmiertelnej choroby d) subiektywne odczucie wydolności fizycznej, w niewielkim stopniu wpływające na faktyczną wydolność organizmu. de Walden-Gałuszko K. (red.): Podstawy opieki paliatywnej. PZWL, Warszawa 2004, str. 115. 110 / 140 110. W przypadku pacjenta z przewlekłym schorzeniem wątroby, działanie toksyczne Paracetamolu może ujawnić się już po przyjęciu dawki: a) 4g b) 7g c) 8g d) 10g. de Walden-Gałuszko K.: Podstawy opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, Str.40 Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2014. Medycyna Praktyczna, Kraków 2014 111 / 140 111. W leczeniu duszności u pacjenta objętego opieką paliatywną aby ustabilizować niewłaściwy tor oddechowy i nadmierną wentylację oraz ograniczyć stymulację oddechową pobudzaną niedotlenieniem preferuje się stosowanie: a) morfiny b) benzodiazepin c) przede wszystkim tlenu w podaży przez maskę o przypływie 5 l/minutę d) kannabinoidów. Watson, M., Lucas, C., Hoy, A., Back, I.: Opieka paliatywna. Urban&Partner, 2005 str.301-304 112 / 140 112. Rola pielęgniarki w przekazywaniu pacjentowi niepomyślnych informacji o rozpoznaniu choroby i prognozie polega na: a) wyczerpującym informowaniu pacjenta o rokowaniu b) ułatwieniu choremu uporania się z podaną mu informacją i przywróceniu równowagi psychicznej c) zachęcaniu do podjęcia niekonwencjonalnych metod leczenia d) pocieszaniu i dawaniu pacjentowi fałszywej nadziei. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie 113 / 140 113. Wskaż zdanie FAŁSZYWE: a) marskość wątroby, przewlekłe zapalenie trzustki to częste choroby układu pokarmowego pochodzenia nienowotworowego, które w okresie zaawansowanej choroby nie poddają się leczeniu przyczynowemu b) u chorych ze stwardnieniem zanikowym bocznym (SLA), najważniejsze jest leczenie przyczynowe a objęcie opieką paliatywną jest wskazane tylko w wyjątkowych przypadkach c) choroby układu oddechowego prowadzące do przewlekłej niewydolności oddechowej i śmierci, to m.in. mukowiscydoza, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POCHP) i pylice d) wszystkie zdania są fałszywe. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, wyd. 1. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 114 / 140 114. Do czynników psychologicznych prowadzących do niedożywienia pacjenta w opiece paliatywnej zaliczamy: a) unieruchomienie w łóżku, brak aktywności b) wymioty, biegunki, krwawienia c) obawę przed popełnieniem błędów dietetycznych d) dolegliwości podczas połykania. de Walden-Gałuszko K.: Podstawy opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006, str.123. 115 / 140 115. Główną przyczyną zaczopowania kałem u chorych w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej jest: a) stosowanie diety ubogobłonnikowej b) niepełne wypróżnienia, oraz spowolnienie pasażu jelitowego c) właściwe nawadnianie w połączeniu z dietą bogatobiałkową d) wszystkie odpowiedzi są błędne. Burchacka A Zaczopowanie kałem (w:) de Walden- Gałuszko K., Kaptacz A. (red),Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej , Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005,s 102 116 / 140 116. Najczęstszą przyczyną drgawek u chorego w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej jest: a) obecność pierwotnego lub przerzutowego guza mózgu b) hiperkalcemia c) hipokaliemia d) obniżenie ciśnienia śródczaszkowego. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 117 / 140 117. Kortykosteroidy znajdują szerokie zastosowanie ze względu na swe wielokierunkowe działanie. Wskaż korzystne strony stosowania kortykosteroidów: a) poprawiają nastrój i apetyt b) działają przeciwzapalnie c) działają przeciwwymiotnie d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. de Walden-Gałuszko. Podstawy opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, str. 47 118 / 140 118. Z e stosowaniem jakich leków wiąże się działanie niepożądane w postaci przewlekłego, suchego kaszlu: a) opioidów b) inhibitorów Konwertazy Angiotensyny- ACE c) NLPZ d) antagonistów wit. K. Podstawy opieki paliatywnej Krystyna Walden-Gałuszko ISBN/ISSN: 978-83-200-3634-3 Wydawnictwo Lekarskie PZWL Rok wydania 2007 Strona 72 119 / 140 119. W przypadku zaparć występujących u pacjentów objętych opieką paliatywną w postępowaniu farmakologicznym NIE zaleca się: a) leków zmiękczających stolec b) leków stymulujących, które pobudzają sploty mięśniowe i podśluzówkowe ściany jelita c) stosowania preparatów zwiększających objętość stolca, jeżeli chory ma problemy z przyjmowaniem odpowiednio dużej ilości płynów (ok. 2l/dobę) d) leków poprawiających pasaż i motorykę jelita grubego. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017, str. 89 - 90. 120 / 140 120. Najczęstszą przyczyną czkawki u chorych w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej jest: a) rozdęcie żołądka b) guzy ośrodkowego układu nerwowego c) niewydolność nerek d) niewydolność wątroby. Burchacka A., Czkawka (w:) de Walden – Gałuszko K., Kaptacz A.(red.), Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 s. 98. 121 / 140 121. Stanowiska kierownicze w pielęgniarstwie obsadzane w drodze postępowania konkursowego, regulowane są przez ustawę o: a) zawodach pielęgniarki i położnej b) samorządzie pielęgniarek i położnych c) działalności leczniczej d) związkach zawodowych. 122 / 140 122. Metody epidemiologiczne stosuje się do: a) badania zjawisk zdrowotnych b) weryfikacji działalności służby zdrowia c) badania działań promocyjnych d) badania zjawisk zdrowotnychi weryfikacji działalności służby zdrowia. 123 / 140 123. Jednym z uprawnień pacjenta jest prawo do żądania, aby udzielająca mu świadczeń zdrowotnych pielęgniarka: a) bezwarunkowo zasięgnęła opinii innej pielęgniarki przed udzielaniem świadczenia b) zasięgnęła opinii innej pielęgniarki, z możliwością uznania, że żądanie jest bezzasadne c) zasięgnęła opinii innej pielęgniarki tylko wówczasgdy brak jest możliwości uzyskania opinii lekarza d) zasięgnęłaopiniiinnejpielęgniarkiposiadającej specjalizację w danej dziedzinie. 124 / 140 124. Humanizm Samarytanina zaliczamy do humanizmu personalistycznego: a) tak, ponieważ zakłada, że każdy człowiek niezależnie od przeżywanej sytuacji egzystencjalnej, społecznych uwarunkowań i narodowości jest osobą b) tak, ponieważ zakłada, że każdy człowiek staje się osobą, wówczas gdy jest silnie zależny od kultury i tradycji w której się wychowuje c) nie, ponieważ zakłada, że każdy człowiek niezależnie od przeżywanej sytuacji egzystencjalnej, społecznych uwarunkowań i narodowości jest osobą d) tzw. Humanizm Samarytanina nie jest zaliczany do żadnego rodzaju humanizmu. 125 / 140 125. Rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych może zostać: a) pielęgniarka, położna z nieprzerwanym 10 letnim stażem pracy w zawodzie, wybrana na zjeździe pielęgniarek i położnych b) pielęgniarka,położna,niezależnieodjej wykształcenia, z nienaganną opinią, mianowana przez Ministra Zdrowia c) każda pielęgniarka, położna, która zostanie powołana przez Przewodniczącą Naczelnego Sądu Pielęgniarek i Położnych d) pielęgniarka,położnaztytułemmagister pielęgniarstwa, położnictwa i nieprzerwanym rocznym stażem pracy w szpitalu, wybrana na zjeździe pielęgniarek i położnych. 126 / 140 126. 126 Takie zachowania pielęgniarki jak: spóźnianie się do pracy, dyżurowanie ponad normatywny czas, unikanie szkoleń zawodowych, mieszczą się w granicach odpowiedzialności: a) wyłącznie pracowniczej b) wyłącznie służbowej c) karnej, materialnej d) pracowniczej, moralnej. 127 / 140 127. Definicja empatii, to: a) umiejętność współodczuwania stanu emocjonalnego pacjenta b) proces poznawczy oparty na dokładnym rozumieniu sytuacji pacjenta c) proces emocjonalno-poznawczy, obejmujący rozumienie uczuć drugiego człowieka oraz zdolność do subiektywnego doświadczania stanu psychicznego d) postawa prospołeczna ukierunkowana na niesienie pomocy innym. 128 / 140 128. Cisza w procesie terapii jest zjawiskiem: a) niepożądanym b) naturalnym c) nonkonformistycznym d) niepomyślnym. 129 / 140 129. Druga reguła komunikacyjna Berne'a zakłada, że: a) komunikacja może zachodzić bez zakłóceń, gdy transakcje są komplementarne b) rytuał jest ciągiem prostych transakcji komplementarnych c) grę stanowi seria komplementarnych transakcji d) komunikacja interpersonalna przerywa się wówczas, gdy nastąpi transakcja skrzyżowana. 130 / 140 130. Analiza czynników innych niż zdrowotne, które mogą mieć wpływ na stan zdrowia na poziomie województw została pogrupowana w trzech kategoriach: sytuacja demograficzna, rynek pracy i edukacja, sytuacja gospodarcza i stan gospodarstw domowych. Do oceny sytuacji demograficznej w województwach wykorzystane zostały dwa wskaźniki, są to: a) wskaźnik feminizacji obciążenia demograficznego osobami starszymi b) wskaźnik zatrudnienia i obciążenia demograficznego osobami starszymi c) wskaźnik feminizacji i wykształcenia d) wskaźnik zatrudnienia i wykształcenia. 131 / 140 131. WHO opracowało plakat „5 momentów higieny rąk”, który zawiera informacje na temat kiedy i dlaczego należy je wykonać. Informacje, kiedy należy wykonać 5 momentów higieny rąk, dotyczą sytuacji: a) przed kontaktem z pacjentem, przed kontaktem z otoczeniem pacjenta, po kontakcie z pacjentem, po kontakcie z otoczeniem pacjenta, przed czystą, aseptyczną procedurą b) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem, przed czystą, aseptyczną procedurą, po wykonaniu czystej aseptycznej procedury, po kontakcie/narażeniu na płyny ustrojowe c) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem, po kontakcie z otoczeniem pacjenta, przed czystą, aseptyczną procedurą, po kontakcie/narażeniu na płyny ustrojowe d) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem, po kontakcie z otoczeniem pacjenta, po wykonaniu aseptycznej procedury, po kontakcie/narażeniu na płyny ustrojowe. 132 / 140 132. Odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych, to: a) izolacja b) kohortacja c) kwarantanna d) nadzór epidemiologiczny. 133 / 140 133. Przy formułowaniu obowiązków pracowniczych, świadomość hierarchii zadań przypisanych danemu stanowisku, NIE odnosi się do zasady: a) przystosowalności b) należytej szczegółowości c) nepotyzmu d) doskonalenia kadr. 134 / 140 134. Dostosowanie rytmów biologicznych człowieka do rozkładu jego czasu pracy, tak aby jak najmniej zaburzać fizjologię, to: a) psychologia pracy b) chronopsychologia c) chronoergonomia d) żadna z powyższych odpowiedzi. 135 / 140 135. Na proces planowania zatrudnienia składa się: a) ustalenie celów i planów rozwojowych, ale i podaży i popytu usług medycznych b) opracowanie prognozy podaży i popytu personelu w oparciu o analizę danych, przewidywanych trendów w ww. zakresie z uwzględnieniem planów sprzedaży, celów organizacji i planów rozwojowych oraz analiz wewnętrznych i zewnętrznych rynku pracy c) porównanie przewidywanych wielkości popytu i podaży (pracy ale i usług medycznych, aparatury i sprzętu medycznego) oraz opracowanie (w oparciu o uzyskane wyniki) i wdrożenie planów i programów obsady stanowisk d) kontrola oraz rozmowa z kandydatami. 136 / 140 136. Audyt przeprowadzany przez niezależne organizacje zewnętrzne, które prowadzą certyfikację lub rejestrację za zgodność z wymogami ISO, to audyt: a) strony drugiej b) wewnętrzny c) strony pierwszej d) strony trzeciej. 137 / 140 137. Do narzędzi stosowanych w procesie doskonalenia jakości zaliczamym.in.DiagramIshikawa–diagram przyczynowo-skutkowy. Wykres ten wskazuje na główne przyczyny problemu: a) człowiek,metody,zarządzanie,materiał,maszyny, środowisko b) pacjent,personel,organizacja,płace,środowisko, metody c) kadry,płace,aparaturaisprzętmedyczny,metody, środowisko, organizacja d) narzędzia,materiał,kadry,problem,środowisko, metoda. 138 / 140 138. Do kolejnych etapów postępowania podczas realizacji pielęgniarskiego projektu badawczego NIE należy: a) określenie celu badań oraz sformułowanie problemu badawczego b) określenie hipotez, czyli twierdzeń naukowych, które dostarczą odpowiedzi na pytania wynikające z problemu badawczego c) operacjonalizacja problemów badawczych d) komercjalizacja wyników badań naukowych. 139 / 140 139. Skala Sacketta jest skalą oceniającą: a) metodologiczną wartość badań medycznych b) praktyczną wartość badań medycznych c) nowatorskość badań medycznych d) celowość badań medycznych. 140 / 140 140. Jaka instytucja ustala ranking publikacji naukowych w Polsce a) Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego b) każda uczelnia posiadająca prawo do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego c) każda rada wydziału posiadająca prawodo nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego d) Ministerstwo Edukacji Narodowej. Your score is The average score is 0% 0% Uruchom ponownie Tags: opieka paliatywna, specjalizacje pielęgniarskie, wiosna 2022 Read more articles Previous PostPIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ – WIOSNA 2021 Następny wpisPIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ – JESIEŃ 2018 Może ci się spodobać również PIELĘGNIARSTWO NEONATOLOGICZNE – JESIEŃ 2019 2023-07-10 PIELĘGNIARSTWO GINEKOLOGICZNO-POŁOŻNICZE – JESIEŃ 2018 2023-07-10 PIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ – LOSOWE PYTANIA (50) 2023-08-30