/140 PIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ PIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ - JESIEŃ 2019 1 / 140 1. Głównym celem opieki paliatywnej jest: a) leczenie bólu b) leczenie objawów somatycznych c) zapewnienie możliwie najlepszej jakości życia chorych i ich rodzin d) usprawnianie chorych w celu utrzymania samowystarczalności do końca życia. de Walden – Gałuszko K., Kaptacz A. (red), Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, PZWL, 2005, 2008, s.16. 2 / 140 2. Wypalenie zawodowe to: a) Stan zniechęcenia pracą zawodową doprowadzający do jej zmiany b) Stan fizycznego i psychicznego wyczerpania, który powstaje w wyniku długotrwałych negatywnych uczuć, rozwijających się w pracy i w obrazie własnym człowieka c) Stan powstały na skutek mobbingu wobec pracownika d) Stan pojawiający się u człowieka pracującego przez wiele lat na tym samym stanowisku i wykonujący swoje zadania rutynowo. Wielgus A. Tomaszewski J, Wypalenie zawodowe, Wydawnictwo M, Kraków, 2013, s. 9. 3 / 140 3. Podstawy idei hospicyjnej maja swoje korzenie w: a) Humanizmie i chrześcijaństwie b) Judaizmie i islamie c) Hinduizmie i luteranizmie d) Odrodzeniu, baroku i oświeceniu. Krakowiak P., Modlińska A (red), Podręcznik wolontariusza medycznego, Biblioteka Fundacji Hospicyjnej, Gdańsk, 2008, s.39-41. 4 / 140 4. Zasada "start low - go slow" wykorzystywana w opiece paliatywnej szczególnie u chorych wyniszczonych lub/i w starszym wieku oznacza: a) zaczynamy od małej dawki leku i stopniowo ją podnosimy b) zaczynamy leczenie od największej dawki leku i stopniowo ją obniżamy c) cały czas stosujemy jedną dawkę leku i w sytuacjach wyjątkowych ją podwyższamy d) stosujemy naprzemiennie małe i duże dawki leku. de Walden-Gałuszko K. (red.) Podstawy opieki paliatywnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004, s. 14 5 / 140 5. Próg bólu obniża: a) niewygoda, zamknięcie się w sobie, depresja, nuda b) niewygoda, zmęczenie, uspokojenie c) opuszczenie, zrozumienie, niepokój d) sen, lęk, smutek Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 6 / 140 6. Ból trwający stale przez okres do około 2 miesięcy, ze względu na kryterium czasu określamy jako: a) ostry b) przewlekły c) tępy d) trzewny. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 7 / 140 7. Lekiem pierwszego wyboru w leczeniu objawowym duszności spoczynkowej umiarkowanej i ciężkiej u pacjenta w zaawansowanej fazie choroby jest/są: a) benzodiazepiny b) morfina c) leki rozkurczające oskrzela d) glikokortykosteroidy. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór –kompendium leczenia bólu, wyd.1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013 8 / 140 8. Jeśli podawanie pacjentowi w odstępie co 4 godziny, 100 mg Tramalu nie niweluje dolegliwości bólowych, należy: a) podwoić dawkę leku b) potroić dawkę leku c) podawać w odstępie co 2 godziny d) zastosować leki z wyższego poziomu drabiny analgetycznej. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 9 / 140 9. Leki przeciwbólowe podawane drogą transdermalną: a) są lekami z II drugiego szczebla drabiny analgetyczne i działają ok 48-72 h b) są lekami z III szczebla drabiny analgetycznej i działają ok. 48-96 h c) przed ich stosowaniem należy owłosioną skórę ogolić d) można je stosować na blizny i zmiany barwnikowe ale nie można na rany. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 10 / 140 10. W chorobie nowotworowej napad czkawki można przerwać poprzez: a) zastosowanie leków zmniejszających rozdęcie żołądka b) krótkotrwałe drażnienie zgłębnikiem żołądkowym tylnej ściany gardła c) wstrzymywanie oddechu d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 11 / 140 11. Choremu, który pyta - "Czy ja umieram" można odpowiedzieć(wybierz najwłaściwszą odpowiedź): a) każdy kiedyś umrze b) jest początek życia i śmierci c) spytał mnie Pan, czy będzie Pan umierał. Dlaczego pojawiło się takie pytanie? d) spytał mnie Pan, czy będzie Pan umierał. Zrobię wszystko, aby na moim dyżurze Pan nie umarł. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 12 / 140 12. W okresie umierania mogą się nasilić dolegliwości bólowe. Najczęstszą ich przyczyną mogą być: a) zbyt małe dawki opioidów b) bóle wynikające ze sztywności w stawach, skurczu mięśni, zatrzymaniem moczu c) bóle podtrzymywane współczulnie d) bóle fantomowe. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 13 / 140 13. Preparaty transdermalne z fentanylem w leczeniu bólu stosujemy na: a) nieowłosioną skórę ciała – jeżeli są włosy to golimy b) okolicę pośladków c) skórę wcześniej zdezynfekowaną środkiem zawierającym alkohol d) skórę bez zmian patologicznych. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 14 / 140 14. O objawach nietolerancji żywienia pozajelitowego mogą świadczyć następujące objawy: a) panika oddechowa, krwiomocz, owrzodzenia troficzne skóry b) bradykardia, wypełnienie naczyń szyjnych, zaczerwienienie twarzy oraz duszność c) zaparcia, zgaga, zatrzymanie diurezy, śpiączka hipoosmolarna d) nudności, wymioty, dreszcze, objawy przeciążenia układu krążenia, śpiączka hiperosmolarna. Wiśniewski M., Kaptacz M. Opieka nad pacjentem z zaburzeniami z e strony układu pokarmowego[W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.58-100 15 / 140 15. Silny nieuśmierzony ból w przebiegu choroby nowotworowej: a) to ból o natężeniu < 6 w 11 stopniowej skali numerycznej b) nie stanowi podstawy do przyjęcia chorego na oddział medycyny paliatywnej c) stanowi wskazanie do natychmiastowego zastosowania opioidów p.o., s.c. lub i.v. d) nie ma związku z przyjmowaniem zbyt dużej dawki leku przeciwbólowego. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 453-456 Wybrane stany naglące u chorych na nowotwory. Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2014. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, s. 2205 16 / 140 16. Do najczęściej obserwowanych objawów ubocznych podczas podawania morfiny należą: a) zaparcia, nudności, wymioty, senność, suchość w ustach b) pocenie się, wymioty, zaburzenia połykania, drgawki toniczne c) senność, mroczki przed oczami, ból głowy, drgawki toniczne d) nudności, biegunka, przyśpieszenie oddechu, gorączka. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 17 / 140 17. W razie wystąpienia bólu przebijającego u pacjenta, który ma zastosowany plaster TTS fentanyl 50 ug/h należy: a) przykleić dodatkowy plaster z fentanylem z dawką 2x większą b) podać szybko działający lek z III szczebla drabiny analgetycznej c) przykleić dodatkowy plaster z fentanylem z dawką 2x mniejszą d) podać lek z II szczebla drabiny analgetycznej. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 18 / 140 18. Plastry zawierające fentanyl są wymieniane, co: a) 4 godziny b) 12 godzin c) 24 godziny d) 72 godziny. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 19 / 140 19. Zmiana jednego opioidu na inny tzw. "rotacja opioidów" podejmowana u pacjentów leczonych z powodu bólu przewlekłego dotyczy: a) sytuacji, gdy pod wpływem dotychczasowego leczenia rozwinęła się tolerancja lub hiperalgezja b) wszystkich chorych leczonych opioidami c) chorych z zadawalającą kontrolą bólu d) sytuacji związanej z lękiem w stosowaniu opioidów u chorych. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 197-198 20 / 140 20. Kacheksja nowotworowa występuje najczęściej w przebiegu: a) raka mózgu b) raka przewodu pokarmowego i płuc c) nowotworów skóry d) nowotworów kości. Białoń-Janusz A. Wyniszczenie nowotworowe[W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.136-144 21 / 140 21. Elementem leczenia odleżyn realizowanym przez pielęgniarkę jest: a) oczyszczanie odleżyn z tkanki martwiczej metodami chirurgicznymi b) leczenie chorób wywołujących czynniki ryzyka c) stosowanie opatrunków specjalistycznych d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 22 / 140 22. Morfina - jako silny opioid stosowany w leczeniu bólu: a) zwiększa częstość oddechów i zmniejsza napięcie mięśniówki przewodu pokarmowego b) stosowana jest parenteralnie, ponieważ jej wchłanianie w przewodzie pokarmowym jest zmienne i biodostępność wysoka c) jest antagonistą receptora opioidowego μ o siledziałania 100 razy silniejszej od fentanylu d) zalecana jest do leczenia bólu ostrego i przewlekłego o umiarkowanym i dużym natężeniu. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 81-83 i 119 23 / 140 23. Najlepszymi drogami podawania leków w opiece paliatywnej są: a) dożylna, doodbytnicza, domięśniowa b) dordzeniowa, podjęzykowa, podskórna, domięśniowa c) doustna, podskórna, przezskórna, dożylna d) doustna, domięśniowa, przezskórna, dożylna. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 24 / 140 24. Zasada podawania leków p/bólowych „zgodnie z zegarem” polega na podawaniu leków: a) tylko co 4 lub 6 godzin b) jednemu pacjentowi 1x rano i 1x w południe c) zgodnie z „zasadą na żądanie” d) w regularnych odstępach czasowych aby było ich stałe wysycenie w organizmie. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 25 / 140 25. Celem wspomagania żywieniowego pacjentów onkologicznych jest: a) zahamowanie katabolizmu, wspomaganie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia b) wzrost katabolizmu, zahamowanie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia c) zahamowanie katabolizmu, zahamowanie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia d) zahamowanie katabolizmu, wspomaganie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz obniżenie jakości życia. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385; Jeziorski A. (red.) Onkologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, s. 236 26 / 140 26. Pacjent w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej, z napadami paniki oddechowej, osłabiony, nie pozwala, aby ułożyć go w łóżku. Prawidłowe postępowanie w tej sytuacji to: a) zadbanie o bezpieczeństwo, uspokajanie werbalne pacjenta i układanie go w łóżku b) tłumaczenie pacjentowi o konieczności położenia się do łóżka c) podanie morfiny i benzodwuazepiny, czuwanie przy chorym, które pozwoli mu przebywać w pozycji dla niego dogodnej d) podanie leków uspokajających, ułożenie pacjenta w łóżku. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 27 / 140 27. Ból totalny to ból: a) wszechogarniający, totalny, wielorodzajowy, dotyczącytylko obszaru psychicznego b) wszechogarniający, totalny, dotyczący tylko obszaru fizycznego c) wszechogarniający, totalny, dotyczący wszystkich sfer osobowości człowieka d) którego w opiece paliatywnej nie opisano. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 28 / 140 28. Zmiany neurologiczne i mięśniowe, które mogą być przyczyną zaburzeń połykania u pacjenta objętego opieką paliatywną: a) powodują utrudnienie w połykaniu pokarmów stałych b) powodują utrudnienie w połykaniu pokarmów płynnych c) powodują utrudnienie w połykaniu pokarmów stałych i płynnych jednocześnie d) nie powodują utrudnienia w połykaniu. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 29 / 140 29. U pacjentów w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej w leczeniu objawowym zaparcia stolca wywołanego opioidami, postępowaniem II (drugiego) stopnia jest: a) leczenie doodbytnicze, opioidy połączone z naloksonem b) doustne podawanie leków osmotycznych c) zastosowanie wlewu doodbytniczego, ręczne wydobycie stolca d) doustne podawanie leków stymulujących np. senes. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 67-73 30 / 140 30. Utrata poczucia własnej wartości, poczucia akceptacji, niepewność, zagubienie oraz przekonanie o swojej nieatrakcyjności fizycznej wskutek objawów choroby nowotworowej oraz okaleczającego leczenia (np. amputacji piersi, amputacji odbytnicy) może powodować problemy: a) żywieniowe chorego b) otępienne chorego c) zawodowe chorego d) seksualne chorego. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385; Jeziorski A. (red.) Onkologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, s. 232-233 31 / 140 31. Nudności i wymioty występujące podczas niedrożności przewodu pokarmowego bez bólu kolkowego w opiece paliatywnej powinny być leczone: a) prokinetykami (np. metoklopramidem) b) operacyjnie jeżeli prawdopodobny czas przeżyciapacjenta wynosi nie dłużej niż 3 miesiące c) operacyjnie jeżeli prawdopodobny czas przeżycia pacjenta wynosi nie dłużej niż 30 dni d) opioidami z III szczebla drabiny analgetycznej. Wiśniewski M., Piotrowska W. Opieka nad pacjentem z zaburzeniami ze strony układu oddechowego [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.58-100 32 / 140 32. W sytuacji wystąpienia oddechu charczącego (rzężenia przedśmiertnego) u pacjenta umierającego w opiece paliatywnej zaleca się: a) częste i regularne odsysanie dróg oddechowych miękkim cewnikiem (np. co 2 godziny) b) podawanie dużych dawek opioidów w celu wywołania objawów depresji oddechowej c) farmakoterapię dużymi dawkami leków diuretycznych pamiętając o uzupełnieniu potasu d) położenie chorego na boku lub ułożenie głowy na bok oraz podawanie leków antycholinergicznych. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach życia [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 33 / 140 33. Pierwszym i najczęstszym objawem klinicznym rozsiewu nowotworowego do kości jest: a) obrzęk b) ból c) podwyższona temperatura ciała d) wyczuwalne guzki podskórne. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, tom I. Wyd. Termedia, 2015, str. 172 34 / 140 34. Zastosowanie inwazyjnych metod leczenia bólu, polega na: a) trwałym lub czasowym przerwaniu przewodnictwa bodźców bólowych na różnych poziomach układu nerwowego b) neuroleptoanalgezji pełnej c) neurotokolizie bloku pnia mózgu d) neurotokolizie rdzenia kręgowego. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 35 / 140 35. Dekstranomery to opatrunki, które: a) powodują uwodnienie tkanek martwiczych i mają ograniczoną zdolność pochłaniania wysięku b) powstają z włókien alginianu wapnia z alg morskich i mają dużą chłonność c) zawierają węgiel aktywowany i neutralizują nieprzyjemny zapach d) mają bardzo dużą zdolność pochłaniania wysięku i zbudowane są z ziaren polimeru. Wiśniewski M., Kaptacz M. Opieka nad pacjentem ze zmianami w obrębie skóry i tkanki podskórnej[W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.159-184 36 / 140 36. Objawy hiperkalcemii, to: a) oddawanie dużej ilości moczu, wzmożone pragnienie b) odwodnienie, niewydolność nerek c) nudności, wymioty, zaparcie stolca, osłabienie mięśni d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 37 / 140 37. Objawy zespołu żyły głównej górnej: a) są silniej wyrażone, jeśli zmiany nastąpiły w dłuższym czasie i nie doszło do wytworzenia krążenia obocznego b) występują na skutek zwężenia żył z jednoczesnym obniżeniem ciśnienia c) charakteryzują się zaczerwieniem i obrzękiem twarzy, szyi, kończyn górnych, dusznością i chrypką d) charakteryzują się zaczerwieniem, wysypką, świądem i bólem kończyn górnych. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 141-142 38 / 140 38. W ostatnim okresie umierania, w agonii u pacjenta należy: a) odstawić farmakologiczne i niefarmakologiczne metody leczenia bólu b) nawadniać i.v. pacjenta c) traktować leczenie bólu jako składową całościowej opieki sprawowanej nad chorym d) standardowo włączyć podawanie w kontrolowany sposób leków sedatywnych. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2524-2525 39 / 140 39. W skład kinezyterapii wykorzystywanej w opiece paliatywnej wchodzą: a) muzykoterapia i terapia zajęciowa b) ćwiczenia ogólnousprawniające i samoobsługowe c) przezskórna stymulacja nerwów, kompresja pneumatyczna d) dobór i dopasowanie protez lub ortez oraz pomocy lokomocyjnych. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385 40 / 140 40. Najważniejszym postępowaniem w sytuacji splątania osoby umierającej jest: a) obecność opiekunów przy chorym, najlepiej bliskich osób b) stosowanie dużych i skutecznych dawek leków wyciszających pacjenta c) wprowadzenie pacjenta w stan sedacji d) pozostawienie chorego w samotności aby się wyciszył. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 41 / 140 41. Pielęgniarka według polskiego prawa w sytuacji umierania chorego: a) nie ma możliwości prawnych aby powiedzieć o tym jego bliskim b) powinna przygotować rodzinę do pożegnania się z umierającym c) zawsze powinna zaprzeczać pojawiającym się objawom zbliżającej się śmierci aby podtrzymać u chorego nadzieję d) powinna unikać tematu śmierci w trakcie rozmowy z chorym i jego rodziną. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 42 / 140 42. Sedacja u pacjenta w opiece paliatywnej: a) ma na celu przytłumienie świadomości, aż do uśpienia chorego cierpiącego z powodu trudnych do opanowania objawów b) ma na celu pozbawienie chorego życia c) polega na podawaniu wyłącznie i.v. lub s.c. krótkodziałających opioidów d) nie wymaga stosowania zasady "start low -go slow" tzn. rozpoczynaj od małych dawek i zwiększaj powoli. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2522-2523 43 / 140 43. Lekami podawanymi do końca życia (w okresie umierania), są: a) analgetyki, leki uspakajające, leki przeciwdrgawkowe, hioscyna b) analgetyki, leki uspakajające, leki przeciwdrgawkowe, leki przeciwcukrzycowe c) analgetyki, leki uspakajające, leki hipotensyjne, leki przeciwcukrzycowe d) analgetyki, leki przeciwcukrzycowe, leki przeciwdrgawkowe, hioscyna. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 44 / 140 44. Do rozpoznania zespołu kacheksji nowotworowej pomocne jest określenie: a) poziomu stężenia albumin w surowicy, liczba limfocytów we krwi obwodowej oraz poziom CRP b) poziomu hemoglobiny, hematokrytu oraz BMI c) poziom glukozy, elektrolitów oraz moczanów w surowicy krwi d) poziom kreatyniny, wielkości przesączania kłębuszkowego oraz poziomu mocznika. Białoń-Janusz A. Wyniszczenie nowotworowe [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.136-144 45 / 140 45. W nagłym zatrzymaniu moczu: a) objętość zalegającego moczu w pęcherzu nie przekracza 250 ml b) palpacyjnie nie wyczuwa się wypełnienia pęcherza moczowego nad spojeniem łonowym c) najczęstszą przeszkodą w odpływie moczu jest ciało obce w cewce moczowej d) należy wprowadzić cewnik do pęcherza moczowego. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 79-81 46 / 140 46. Rozpoznając u pacjenta krwawienie do górnego odcinka przewodu pokarmowego obserwuje się następujące objawy: a) spadek ciśnienia tętniczego krwi, bradykardia, zaparcia stolca b) drżenie i napięcie mięśniowe, pocenie się i zawroty głowy c) bóle brzucha, zawroty głowy, spadek ciśnienia tętniczego krwi, omdlenia, utrata świadomości d) bóle głowy, zaburzenia snu, obniżenie nastroju, osłabienie i bradykardia. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, Tom I. Wyd. Termedia, 2015, str. 49-50 47 / 140 47. Na rany przewlekłe z dużym wysiękiem NIE zaleca się stosowania: a) błony poliuretanowej b) opatrunków typu hydrofiber (hydrowłókienny) c) opatrunków alginianowych d) dekstranomerów. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2515 48 / 140 48. Pielęgniarka po ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa opieki paliatywnej może: a) stwierdzić zgon pacjenta, odnotowując informacje o dacie, godzinie, miejscu zgonu i jego przyczynach b) doraźne modyfikować dawki i drogi podawania leków analgetycznych w zależności od stanu pacjenta oraz natężenia bólu c) wykonać dojście doszpikowe, przy użyciu gotowego zestawu, w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego d) wykonać intubację dotchawiczą w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2017r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną 49 / 140 49. Przy suchości jamy ustnej ulgę choremu przynosi: a) ssanie cząstek ananasa, cukierków, kostek lodu b) płukanie jamy ustnej spirytusowymi roztworami c) picie często i w dużych ilościach napojów gazowanych d) płukanie jamy ustnej płynami o smaku kwaśnym np.: woda z octem lub cytryną. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 50 / 140 50. Zaostrzenia dolegliwości bólowych u pacjenta w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej: a) nie występują podczas prowadzonego przeciwbólowego leczenia farmakologicznego b) nie występują w przebiegu przerzutów do OUN c) wynikają z innych chorób współistniejących d) wynikają z prowadzonego niefarmakologicznego leczenia przeciwbólowego. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 452-453 51 / 140 51. W celu przerwania napadu drgawek u chorego z guzem mózgu można podać lek w łatwej do zastosowania formie doodbytniczej wlewki: a) diazepam b) midazolam c) lorazepam d) fentanyl. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 52 / 140 52. Celem leczenia odleżyn z tkanką suchą martwiczą jest przede wszystkim: a) nawodnienie tkanek i przyspieszenie autolizy b) odprowadzenie nadmiaru wysięku c) pobudzenie tworzenia się naskórka i jego ochrona d) pobudzenie rozwoju naczyń włosowatych oraz ochrona ziarniny. Wiśniewski M., Kaptacz M. Opieka nad pacjentem ze zmianami w obrębie skóry i tkanki podskórnej[W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.159-184 53 / 140 53. W zaawansowanym stadium raka szyjki macicy, przyczyną/przyczynami obrzęku limfatycznego jest/są: a) uszkodzenie naczyń limfatycznych i/lub węzłów chłonnych przez zabieg operacyjny b) napromienianie węzłów chłonnych c) zajęcie węzłów chłonnych przez przerzuty nowotworowe d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 54 / 140 54. Do pierwszego stopnia drabiny analgetycznej należą: a) niesteroidowe leki przeciwzapalne i paracetamol b) słabe opioidy c) silne opioidy d) koanalgetyki. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 55 / 140 55. Przygnębienie utajone u pacjentów może przybierać formę: a) krzyku, płaczu, narzekań b) spuszczonych oczu, smutnej mimiki, cichego głosu, odmowy kontaktu c) agresji słownej, płaczu, samookaleczeń ciała, odmowy przyjmowania leków d) wybuchów niepohamowanej złości i agresji. Kaptacz I. Opieka nad pacjentem z objawami neuropsychiatrycznymi [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.114-127 56 / 140 56. Typowym objawem grzybiczego zakażenia jamy ustnej jest/są: a) biały nalot lub intensywne zaczerwienienie śluzówek bez nalotu b) owrzodzenie w jamie ustnej c) suchość w jamie ustnej d) zajady w kącikach ust. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 57 / 140 57. U pacjenta z popromiennym zapaleniem skóry: a) działania niepożądane dotyczą wyłącznie miejscowego popromiennego zapalenia skóry b) nie należy moczyć skóry po napromienianiu c) w świądzie należy miejscowo stosować ciepło d) stosuje się steroidy i preparaty zawierające jony srebra. Wiśniewski M., Graczyk M., Szpinda M., Brzozowska-Mańkowska S.: Popromienne zapalenie skóry – zasady postępowania. „Medycyna Paliatywna w Praktyce”, 2013, 7(2): str 42–44 58 / 140 58. Astenia jest to: a) postępująca utrata wagi ciała i zmiany w wyglądzie zewnętrznym spowodowane zanikiem tkanki tłuszczowej i mięśni b) niechęć do przyjmowania pokarmów i szybkie uczucie nasycenia po przyjęciu niewielkich porcji pokarmów c) utrata sił, osłabienie, uczucie znużenia, zmniejszenie aktywności d) dysfunkcja narządów. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 59 / 140 59. Duże ryzyko popełnienia samobójstwa występuje u pacjentów o klinicznym typie depresji: a) atopowej b) psychopatycznej c) maskowanej d) agitowanej. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 291 60 / 140 60. Pacjentka 78 letnia z masywnymi przerzutami choroby nowotworowej do płuc i kości jest w stanie agonalnym. U pacjentki występuje oddech charczący. Pacjentce można pomóc w następujący sposób: a) przed wystąpieniem oddechu charczącego lub na jego początku można podać butylobromek hioscyny s.c. (do 60 mg/24h) b) podać dawkę uderzeniową leków moczopędnych np. diuretyki pętlowe c) regularnie ją odsysając z zachowaniem odpowiednich procedur d) stosować intensywną nebulizację z leków mukolitycznych oraz wysokie ułożenie Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 61 / 140 61. Biegunka rzekoma (paradoksalna) w opiece paliatywnej występuje podczas: a) zatrucia toksycznego b) marskości wątroby c) zakażenia bakteryjnego d) zaczopowania kałem odbytnicy i/lub okrężnicy. Wiśniewski M., Piotrowska W. Opieka nad pacjentem z zaburzeniami ze strony układu oddechowego [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.58-100 62 / 140 62. U chorych na nowotwory z nudnościami i wymiotami: a) nie ma zaleceń do stosowania przezskórnej elektrycznej symulacji nerwów (TENS) b) najlepszą drogą podawania leków przeciwwymiotnych jest droga podskórna c) ocena kliniczna objawów nie wpływa na wybór postępowania d) w przebiegu czynnościowej, nieoperacyjnej niedrożności jelit nie stosuje się leków prokinetycznych. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 122,130 Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2506-2075 63 / 140 63. Wskaż FAŁSZYWE twierdzenie dotyczące nieopioidowych leków przeciwbólowych (NLP) stosowanych w terapii bólu przewlekłego: a) zalecane jest podawanie łącznie dwóch niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) b) NLP są zalecane jako składowa tzw. "multimodalnego" postępowania przeciwbólowego w terapii bólów ostrych i przewlekłych c) z powodu "efektu pułapki jonowej" NLPZ mogą uszkadzać śluzówkę przewodu pokarmowego d) połączenie NLPZ i paracetamolu powoduje synergiczny efekt terapeutyczny, zarówno przeciwbólowy jak i przeciwgorączkowy. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 57-61, 66 64 / 140 64. Leczenie farmakologiczne kacheksji nowotworowej polega przede wszystkim na: a) stosowaniu octanu megestrolu oraz NLPZ b) stosowaniu leków p/depresyjnych i reżimu żywieniowego polegającego na przyjmowaniu pokarmów w określonych godzinach c) intensywnym nawadnianiu pacjenta oraz stosowaniu dużych dawek leków prokinetycznych d) stosowaniu żywienia pozajelitowego i wysokich dawek witaminy C. Białoń-Janusz A. Wyniszczenie nowotworowe [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.136-144 65 / 140 65. Chorzy po okaleczających zabiegach operacyjnych reagują na okaleczenie z różnym nasileniem. Reakcja może przebiegać w postaci następujących faz: a) szoku i zaprzeczenia, depresji, akceptacji b) buntu, ucieczki, projekcji c) depresji przystosowawczej, racjonalizacji oraz manipulacji d) rozdwojenia, czasowego wycofania z życia społecznego, somatyzacji. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385; Jeziorski A. (red.) Onkologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, s. 232 66 / 140 66. Po zgonie pacjenta w warunkach stacjonarnej opieki paliatywnej, pielęgniarka: a) stwierdza zgon i wystawia kartę zgonu wskazując miejsce, czas i przyczynę zgonu pacjenta b) zakłada na przegub ręki lub stopy osoby zmarłej identyfikator zawierający imię i nazwisko, pesel oraz datę i godzinę zgonu c) przekazuje członkowi rodziny dokumentację medyczną pacjenta d) przekazuje zwłoki zmarłej osoby do chłodni po upływie poniżej 1 h od stwierdzenia zgonu. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 kwietnia 2012 r. w sprawie sposobu postępowania podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne ze zwłokami pacjenta w przypadku śmierci pacjenta Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wew 67 / 140 67. Postępowanie z pacjentami z zaawansowaną chorobą nowotworową z zaburzeniami smaku polega na: a) utrzymaniu właściwej higieny jamy ustnej b) zmodyfikowaniu diety chorego (posiłki świeże, chłodne, mocniej przyprawione, dostosowane do smaku pacjenta) c) dodawaniu piwa lub wina do zup i sosów d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 68 / 140 68. Podczas stosowania octanu megastrolu należy zwrócić uwagę na: a) zaparcia b) biegunkę c) objawy zakrzepicy żylnej d) krwawienia. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.: Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 69 / 140 69. Techniki relaksacyjne powodują: a) zmniejszenie napięcia mięśniowego przy jednoczesnym zmniejszeniu stanu niepotrzebnej mobilizacji ustroju b) pobudzenie autonomicznego układu nerwowego c) wzrost aktywacji tworu siatkowatego w CUN d) podwyższenie poziomu stężenia serotoniny w przestrzeni presynaptycznej płatów czołowych. de Walden-Gałuszko K.: U kresu. Opieka psychopaliatywna, czyli jak pomóc choremu, rodzinie i personelowi medycznemu środkami psychologicznymi. Wyd. Medyczne MAKmed. Gdańsk 1996, s 100. 70 / 140 70. Jakość życia w obszarze kategorii „być” NIE zawiera: a) wolności osobistej b) wykształcenia c) posiadanie dóbr materialnych d) szczęścia rodzinnego. Leppert W., Forycka M., de Walden – Gałuszko K., Majkowicz M., Buss T., Ocena jakości życia u chorych na nowotwory – zalecenia dla personelu oddziałów onkologicznych i medycyny paliatywnej, Psychoonkologia, 2014,1,s. 17-19. 71 / 140 71. Efekt placebo w leczeniu pacjentów opieki paliatywnej może przejawiać się: a) złagodzeniem bólu po zastosowaniu neutralnego środka pozbawionego cech analgetycznych b) usunięciem tzw. bólu „nieprawdziwego” przy jednoczesnym utrzymaniu stałego poziomu bólu „prawdziwego” c) wzrostem poziomu katecholamin we krwi na skutek aktywacji kory nadnerczy d) obniżeniem stężenia dopaminy w przestrzeni presynaptycznej płatów czołowych. de Walden-Gałuszko K.: Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. Lekarskie PZWL. Warszawa 2011, s 203. 72 / 140 72. Ból u dziecka z chorobą nowotworową: a) obniża poziom funkcjonowania dziecka w sferze poznawczej b) negatywnie wpływa na rozwój somatyczny, psychiczny i społeczny dziecka c) nie ma wpływu na jakość życia dziecka d) prawidłowe odpowiedzi A i B Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.266. 73 / 140 73. Jedną z zasad prawidłowego stosowania leków przeciwbólowych u dzieci w opiece paliatywnej jest zasada "zgodnie z najlepszym sposobem podania", co w praktyce oznacza podanie leku: a) w razie bólu b) doodbytniczo c) na życzenie pacjenta d) doustnie. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 290. 74 / 140 74. W łagodzeniu bólu u niemowląt istotną rolę odgrywają metody niefarmakologiczne - do najczęściej stosowanych zaliczamy: a) pozostawienie dziecka w łóżeczku b) łagodne szeptanie c) stymulację czuciowo – dotykową d) prawidłowe odpowiedzi B i C. Przysło Ł., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Leczenie bólu w pediatrii. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 81-82. 75 / 140 75. Perinatalna opieka paliatywna jest: a) ciągłą opieką nad rodziną w fazie prenatalnej dziecka(do 28 dnia po porodzie dziecka urodzonego ze schorzeniem ograniczającym życie) b) opieką ciągłą nad noworodkami i niemowlętami do końca pierwszego roku życia c) całościową opieką medyczną nad kobietą przed i w czasie trwania ciąży d) kompleksową, systematyczną kontrolą lekarską nad kobietą ciężarną. Respondek - Liberska M., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Perinatalna opieka paliatywna. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 18. 76 / 140 76. Wśród najczęściej obserwowanych problemów gastroenterologicznych u dzieci z ciężkim uszkodzeniem OUN wymienia się: a) przerost dziąseł b) refluks żołądkowo – przełykowy c) zaparcia d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Korzeniewska - Eksterowicz A., Filipiak E.: Problemy gastroenterologiczne u dzieci z ciężkim uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 57. 77 / 140 77. Do najczęściej występujących nowotworów u dzieci zaliczamy: a) mięsaki tkanek miękkich, nowotwory tarczycy b) guzy gonad i zarodkowe, nowotwory nabłonkowe, siatkówczak c) guzy wątroby, mięsak Ewinga, mięsak kościopochodny d) białaczki, chłoniaki, guzy OUN, guzy lite. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 263. 78 / 140 78. Wśród przyczyn śmierci u dzieci z powodu choroby nowotworowej najczęściej wymienia się: a) postępującą niewydolność wielonarządową b) progresję choroby nowotworowej c) ciężkie powikłania intensywnego leczenia przeciwnowotworowego d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Stolarska M., Młynarski W.: Rola opieki paliatywnej w onkologii dziecięcej. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 68. 79 / 140 79. U dzieci z zaawansowaną chorobą nowotworową jednym z głównych objawów jest zespół przewlekłego wyczerpania, objawiający się najczęściej dolegliwościami: a) fizycznymi, np. zaburzenia mikcji b) psychicznymi, np. zaburzenia osobowości c) psychicznymi i fizycznymi, np. niechęć do działania, bezsenność, ogólne zniechęcenie d) somatycznymi, np. nadmierna senność, bóle, głowy. Łupińska U., Szewczyk A.: Wybrane zagadnienia z opieki paliatywnej nad dziećmi. w: de Walden - Gałuszko K., Kaptacz A.(red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjne. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2008, s. 233. 80 / 140 80. Pediatryczna domowa opieka paliatywna ma na celu: a) kontynuowanie leczenia przedłużającego życie i obejmuje uporczywą terapię oraz specjalistyczne metody leczenia chorób nowotworowych b) kontynuowanie działań w celu utrzymania przy życiu nieuleczalnie chorego przy pomocy dostępnych środków leczniczych c) ochronę godności dziecka, poprawę jakości jego życia oraz ochronę przed uporczywą terapią i działaniami jatrogennymi d) odwlekanie śmierci pacjenta i obejmuje resuscytacje krążeniowo - oddechową oraz sztuczną wentylację. Dangel T. (red.): Zaniechanie i wycofanie się z uporczywego leczenia podtrzymującego życie u dzieci. Wyd. Polskie Towarzystwo Pediatryczne. Warszawa 2011, s. 42–43. 81 / 140 81. Diagnostyka prenatalna w Polsce obejmuje: a) metody nieinwazyjne obejmujące ultrasonografię i testy krwi b) badanie płynu owodniowego, badanie ultrasonograficznym i fetoskopię c) przesiewowe i specjalistyczne badania USG, badania echokardiograficzne, przesiewowe badania biochemiczne w I trymestrze, w wybranych przypadkach badania cytogenetyczne/genetyczne d) metody inwazyjne wymagające pobrania np. płynu owodniowego. Respondek - Liberska M., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Perinatalna opieka paliatywna. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 19. 82 / 140 82. Celem domowej tlenoterapii biernej u dziecka z dysplazją oskrzelowo - płucną jest utrzymanie saturacji na poziomie: a) 92 - 94% b) 94 - 95% c) 90 - 91% d) 95 - 97%. Korzeniewska - Eksterowicz A., Przysło Ł.: Wybrane problemy pulmonologiczne w pediatrycznej opiece paliatywnej.. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 92-93. 83 / 140 83. Pierwsze zespoły opieki paliatywnej nad dziećmi powstały w: a) Wielkiej Brytanii b) Polsce c) Stanach Zjednoczonych d) Francji. de Walden - Gałuszko K., Kaptacz A.(red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2008, 231. 84 / 140 84. Przetaczanie krwi i jej składników dzieciom z chorobami nowotworowymi krwi i układu krwiotwórczego: a) uważa się za terapię uporczywą i nie należy ich wykonywać w okresie terminalnym i w okresie umierania b) stosuje się w przypadkach postępującej anemizacji i objawach skazy krwotocznej w każdym okresie zaawansowania choroby nowotworowej w opiece paliatywnej c) dopuszcza się w okresie preterminalnym choroby, kiedy poprawa parametrów morfologii krwi wiąże się z poprawą jakości życia d) prawidłowe odpowiedzi A i C. Stolarska M., Młynarski W.: Rola opieki paliatywnej w onkologii dziecięcej. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 70. 85 / 140 85. U dzieci w przypadku bólu lekkiego WHO rekomenduje: a) buprenorfinę i/lub niesterydowy lek przeciwzapalny w odpowiednich dawkach b) tramadol i/lub niesterydowy lek przeciwzapalny wodpowiednich dawkach c) kwas acetylosalicylowy i/lub leki wspomagające d) paracetamol i ibuprofen. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 270. 86 / 140 86. W postępowaniu niefarmakologicznym w przypadku stwierdzenia duszności u dziecka objętego opieką paliatywną NIE zaleca się: a) obniżenia temperatury otoczenia b) ułożenia dziecka w pozycji wysokiej lub półwysokiej c) zastosowania wiatraka d) ułożenia dziecka w pozycji na plecach bez poduszki. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, str. 232. 87 / 140 87. Pojecie śmierci kształtuje się wraz z wiekiem i rozwojem emocjonalnym. Dojrzałe wyobrażenie śmierci zaczyna się kształtować u dzieci: a) około 11 roku życia b) pomiędzy 9-10 rokiem życia c) w 8 roku życia d) pomiędzy 8 - 9 rokiem życia. Binnebesel J., Bohdan Z., Wojciechowska A.: Śmierć dziecka. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 244. 88 / 140 88. Obraz kliniczny noworodka urodzonego z ciężką postacią encefalopatii niedotleniowo - niedokrwiennej charakteryzują: a) hemiplegia spastyczna, upośledzenie wzrostu kończyn b) hipotonia, porażenie opuszkowe, zaburzenia autonomiczne c) obustronne porażenie kurczowe, deficyty czuciowe d) opóźniony rozwój umysłowy, spastyczne porażenie połowicze. Przysło Ł., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Problemy neurologiczne w pediatrycznej opiece paliatywnej. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 34. 89 / 140 89. Pediatryczna domowa opieka paliatywna nad dziećmi i młodzieżą ze schorzeniami ograniczającymi życie: a) jest podejściem aktywnym i całościowym b) skupia się na poprawie jakości życia dziecka i wspieraniu rodziny c) obejmuje leczenie dotkliwych objawów choroby d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Dangel T. (red.): Zaniechanie i wycofanie się z uporczywego leczenia podtrzymującego życie u dzieci. Wyd. Polskie Towarzystwo Pediatryczne. Warszawa 2011, s. 42 - 43. 90 / 140 90. W odpowiedzi na bodziec bólowy u dziecka obserwuje się tzw. markery bólu, w postaci zmian autonomicznych i hormonalnych, typu: a) wzrost wydzielania kortyzolu, katecholamin, glukagonu, hormonu wzrostu b) obniżenia przewodnictwa elektrycznego skóry, spadek ciśnienia tętniczego krwi c) zwolnienie częstości tętna, obniżone stężenie katecholamin, glukagonu, hormonu wzrostu d) zwężenie źrenic, wzrost wydzielania insuliny Korzeniewska-Eksterowicz A., Młynarski W. (red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Wyd. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s.78. 91 / 140 91. Do oceny bólu u dzieci w wieku przedszkolnym służy skala: a) analogowo-wzrokowa b) behawioralna c) liczbowa d) wizualna. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.268. 92 / 140 92. Jednym z pierwszych objawów niedożywienia w początkowej fazie rozwoju dziecka jest: a) zmiana zachowania b) zwiększona drażliwość c) zaburzenia koncentracji d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Borkowska A., Szlagatys - Sidorkiewicz A.: Odżywianie. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 150 - 151. 93 / 140 93. Zgodnie z zaleceniami WHO z 2012 roku, leczenie bólu przewlekłego u dziecka powinno odbywać się zgodnie z zastosowaniem drabiny analgetycznej: a) jednostopniowej b) dwustopniowej c) trójstopniowej d) czterostopniowej Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.270. 94 / 140 94. Utrwalone zaburzenia kontroli ruchów, napięcia mięśniowego i postawy o niepostępującym charakterze, powstałe w okresie życia płodowego, w trakcie porodu lub tuż po nim nosi nazwę: a) mózgowe porażenie dziecięce b) przepuklina oponowo-rdzeniowa c) tarń dwudzielna utajona d) całkowity rozszczep kręgosłupa i rdzenia. Korzeniewska-Eksterowicz A., Młynarski W. (red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Wyd. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s.36. 95 / 140 95. Wśród przyczyn bólu ostrego lub przewlekłego u dzieci z chorobą nowotworową najczęściej wymienia się: a) postępowanie terapeutyczne b) rozwój nowotworu c) procedury medyczne d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 270. 96 / 140 96. Do oceny bólu u noworodków, wcześniaków i niemowląt wykorzystuje się skalę: a) QUESTT b) VAS c) CCPOT d) FLACC. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 268. 97 / 140 97. Depresja maskowana to forma depresji, w której: a) objawem dominującym jest ból stanowiący „maskę” depresji który łagodnieje lub ustępuje zupełnie po zastosowaniu leczenia przeciwdepresyjnego b) objawy depresji maskowane są przez okresowo pojawiające się epizody manii lub hipomanii c) pacjent neguje obniżony nastrój przyjmując „maskę” dobrego przystosowania do choroby nowotworowej d) przebiegu dominują objawy zmęczenia, osłabienia i trudności z podjęciem wysiłku fizycznego i intelektualnego. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 111. 98 / 140 98. Charakterystyczny odwrócony rytm snu i czuwania typowy jest dla: a) depresji b) lęku c) zespołów otępiennych d) zaburzeń osobowości. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 38. 99 / 140 99. Grupą wiekową która najszybciej adoptuje się do choroby traktując ją jako coś normalnego są: a) małe dzieci b) nastolatki i młodzież c) ludzie w sile wieku d) osoby starsze. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 51. 100 / 140 100. Do niewłaściwych form wsparcia chorego przeżywającego smutek, przygnębienie czy depresję zaliczamy: a) rozmowę lub opowiadanie b) parafrazę c) pocieszanie, bagatelizowanie d) odzwierciedlenie uczuć. Krakowiak P., Janowicz A., Paczkowska A., Sikora B. Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Wyd. Fundacja Lubię Pomagać., Gdańsk 2013, s 110. 101 / 140 101. Najczęściej zlecaną formą psychoterapii indywidualnej pacjentom onkologicznym jest psychoterapia: a) analityczna b) systemowa c) behawioralno-poznawcza d) humanistyczna. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 216. 102 / 140 102. Zespół przewlekłego zmęczenia w sferze poznawczej związany jest głównie z pogorszeniem sprawności: a) skupienia uwagi b) pamięci c) funkcji językowych d) orientacji allopsychicznej. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 36. 103 / 140 103. W agonii najdłużej odczuwanym zmysłem jest: a) wzroku b) słuchu c) smaku d) dotyku. de Walden-Gałuszko K. U kresu. Opieka psychopaliatywna, czyli jak pomóc choremu, rodzinie, i personelowi medycznemu środkami psychologicznymi. Wyd. MAK, Gdańsk 2000, s 113. 104 / 140 104. Zachowania magiczne to: a) nieświadome wyrzekanie się myśli, emocji, potrzeb powodujących lęk lub kwestionowanie ich b) podejmowanie działań i rytuałów ożywiających nadzieję na poprawę sytuacji i pozytywne zmiany c) rozdzielenie pozytywnych i negatywnych stron przeżywanej choroby, poprzez ulokowanie ich w inny sposób u samego siebie d) proces, którego celem jest zniwelowanie lęku poprzez podjęcie działań gwarantujących pozytywne zakończenie i odniesienie sukcesu. Krakowiak P., Janowicz A., Paczkowska A., Sikora B. Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Wyd. Fundacja Lubię Pomagać., Gdańsk 2013, s 89. 105 / 140 105. Aksjologia zawodów medycznych obejmuje wartości: a) dobro, prawdę i piękno b) sprawiedliwość, równość, pokój c) wolność, sprawiedliwość, bezinteresowność d) życie, zdrowie, godność. de Walden-Gałuszko K., Pawłowski L. Problemy etyczne w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Ciałkowska-Rysz A. Medycyna paliatywna, PZWL, Warszawa 2015, s. 435-443 106 / 140 106. Podstawowe zasady zawarte w kodeksie etyki medycznej, w praktyce oznaczają: a) powszechną dostępność usług medycznych b) szacunek dla autonomii chorego c) nakaz czynienia dobra d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. de Walden - Gałuszko K.: Problemy psychiczne, duchowe i etyczne. w: de Walden - Gałuszko K., Kaptacz A.(red.) Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjne. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2008, s. 216-217. 107 / 140 107. Zasada "proporcjonalności ryzyka" bazuje na określeniu: a) proporcji zysków i strat przy podejmowaniu decyzji w określonych trudnych sytuacjach (zwana jest zasadą "proporcjonalności środków") b) tylko zysków w podejmowaniu trudnych decyzji (zwana jest zasadą "proporcjonalności środków") c) tylko ewentualnych strat w podejmowaniu trudnych decyzji (zwana jest zasadą "proporcjonalności środków") d) ewentualnych wad procesu terapeutycznego i jest zwana zasadą "złotego środka". de Walden-Gałuszko K., Pawłowski L. Problemy etyczne w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Ciałkowska-Rysz A. Medycyna paliatywna, PZWL, Warszawa 2015, s. 435-443 108 / 140 108. W przypadku zaparć występujących u pacjentów objętych opieką paliatywną w postępowaniu farmakologicznym NIE zaleca się: a) leków zmiękczających stolec b) leków stymulujących, które pobudzają sploty mięśniowe i podśluzówkowe ściany jelita c) stosowania preparatów zwiększających objętość stolca, jeżeli chory ma problemy z przyjmowaniem odpowiednio dużej ilości płynów (ok. 2l/dobę) d) leków poprawiających pasaż i motorykę jelita grubego. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017, str. 89 - 90. 109 / 140 109. Ze stosowaniem jakich leków wiąże się działanie niepożądane w postaci przewlekłego, suchego kaszlu: a) opioidów b) inhibitorów Konwertazy Angiotensyny- ACE c) NLPZ d) antagonistów wit. K. Podstawy opieki paliatywnej Krystyna Walden-Gałuszko ISBN/ISSN: 978-83-200-3634-3 Wydawnictwo Lekarskie PZWL Rok wydania 2007 Strona 72 110 / 140 110. Zabiegiem urologicznym pozwalającym na nadłonowe odprowadzenie moczu z pęcherza moczowego jest: a) cystostomia b) urostomia c) ureterokutaneostomia. d) nefrostomia. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017, str.112. 111 / 140 111. Zespół objawów spowodowanych zmniejszoną ilością śliny w wyniku zaburzenia funkcji gruczołów ślinowych to: a) kserostomia b) aerofagia c) halitoza d) dyspepsja. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017, str.68. 112 / 140 112. Do czynników psychologicznych prowadzących do niedożywienia pacjenta w opiece paliatywnej zaliczamy: a) unieruchomienie w łóżku, brak aktywności b) wymioty, biegunki, krwawienia c) obawę przed popełnieniem błędów dietetycznych d) dolegliwości podczas połykania. de Walden-Gałuszko K.: Podstawy opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006, str.123. 113 / 140 113. Wskazaniami do radioterapii paliatywnej są: a) nowotwory płuc b) nowotwory złośliwe układu krwiotwórczego – chłoniaki c) nowotwory złośliwe jajnika d) pojedyncze przerzuty do kości. de Walden-Gałuszko K. (red.): Podstawy opieki paliatywnej. PZWL, Warszawa 2004, str. 172-174. 114 / 140 114. Objawy które mogą świadczyć o wystąpieniu niedrożności przewodu pokarmowego u chorych w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej to: a) bóle brzucha b) nudności i wymioty c) zaparcia stolca d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Burchacka A., niedrożność przewodu pokarmowego (w:) de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A.,(red) Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej , Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005,s 107 115 / 140 115. W przypadku pacjenta z przewlekłym schorzeniem wątroby, działanie toksyczne Paracetamolu może ujawnić się już po przyjęciu dawki: a) 4g b) 7g c) 8g d) 10g. de Walden-Gałuszko K.: Podstawy opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, Str.40 Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2014. Medycyna Praktyczna, Kraków 2014 116 / 140 116. Rola pielęgniarki w przekazywaniu pacjentowi niepomyślnych informacji o rozpoznaniu choroby i prognozie polega na: a) wyczerpującym informowaniu pacjenta o rokowaniu b) ułatwieniu choremu uporania się z podaną mu informacją i przywróceniu równowagi psychicznej c) zachęcaniu do podjęcia niekonwencjonalnych metod leczenia d) pocieszaniu i dawaniu pacjentowi fałszywej nadziei. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie 117 / 140 117. Najczęstszą przyczyną czkawki u chorych w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej jest: a) rozdęcie żołądka b) guzy ośrodkowego układu nerwowego c) niewydolność nerek d) niewydolność wątroby. Burchacka A., Czkawka (w:) de Walden – Gałuszko K., Kaptacz A.(red.), Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 s. 98. 118 / 140 118. O masywnym krwiopluciu, u chorego z zaawansowanym rakiem płuca mówimy wówczas, gdy w ciągu 24 godzin odpluwa: a) 30 ml krwi b) 50 ml krwi c) 100 ml krwi d) 200 lub więcej ml krwi. Flakus J., Krwioplucie (w:) de Walden – Gałuszko K., Kaptacz A. (red), Pielegniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, s. 87. 119 / 140 119. Główną przyczyną zaczopowania kałem u chorych w terminalnej fazie choroby nowotworowej jest: a) stosowanie diety ubogobłonnikowej b) niekompletne wypróżnienia, oraz spowolnienie pasażu jelitowego c) właściwe nawadnianie w połączeniu z dietą bogatobiałkową d) wszystkie odpowiedzi są błędne. Burchacka A Zaczopowanie kałem (w:) de Walden- Gałuszko K., Kaptacz A. (red),Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej , Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005,s 102 120 / 140 120. Najczęstszą przyczyną drgawek u chorego w zaawansowanej faziechoroby nowotworowej jest: a) obecność pierwotnego lub przerzutowego guza mózgu b) hiperkalcemia c) hipokaliemia d) obniżenie ciśnienia śródczaszkowego. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 121 / 140 121. Metody epidemiologiczne stosuje się do: a) badania zjawisk zdrowotnych b) weryfikacji działalności służby zdrowia c) badania działań promocyjnych d) badania zjawisk zdrowotnych i weryfikacji działalności służby zdrowia 122 / 140 122. Pielęgniarka i położna wykonują zlecenia lekarskie: a) tylko pisemne b) wszystkie, które zgodne są z jej sumieniem c) tylko zapisane w dokumentacji medycznej d) zapisane w dokumentacji medycznej, chyba że pacjent znajduje się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego wówczas dopuszczalne jest wykonanie zlecenia ustnego. 123 / 140 123. Rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych może zostać: a) pielęgniarka, położna ze średnim wykształceniem i nieprzerwanym 10 letnim stażem pracy w zawodzie, wybrana na zjeździe pielęgniarek i położnych b) pielęgniarka, położna, niezależnie od jej wykształcenia, z nienaganną opinią, mianowana przez Departament Pielęgniarek i Położnych Ministerstwa Zdrowia c) każda pielęgniarka, położna, która zostanie powołana przez Przewodniczącą Naczelnego Sądu Pielęgniarek i Położnych d) pielęgniarka, położna z tytułem magister pielęgniarstwa, położnictwa i nieprzerwanym rocznym stażem pracy w szpitalu, wybrana na zjeździe pielęgniarek i położnych. 124 / 140 124. Pielęgniarka, położna uzyskująca tytuł specjalisty w danej dziedzinie ma obowiązek: a) w ciągu 14 dni od dnia przeprowadzenia postępowania egzaminacyjnego zawiadomić właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych o ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego b) nie później niż w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany zawiadomić właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych o ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego c) nie później niż w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia postępowania egzaminacyjnego zawiadomić pracodawcę, który powiadamia właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych o ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego d) jeśli korzystała z miejsca szkoleniowego dotowanego przez Ministerstwo Zdrowia, w ciągu 7 dni od dnia powstania zmiany zawiadomić właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych. 125 / 140 125. Pielęgniarka/położna może prowadzić badania naukowe i: a) nie powinna ich upowszechniać poza periodykami pielęgniarskimi b) może je udostępnić pod warunkiem uzyskania zgody przełożonego c) może je udostępnić po uzyskaniu zgody od samorządu zawodowego d) powinna je upowszechniać bez znamion sensacji 126 / 140 126. Stanowiska kierownicze w pielęgniarstwie obsadzane w drodze postępowania konkursowego, regulowane są przez ustawę o: a) zawodach pielęgniarki i położnej b) samorządzie pielęgniarek i położnych c) działalności leczniczej d) związkach zawodowych. 127 / 140 127. Proksemika zajmuje się: a) relacjami dystansu i przestrzeni pomiędzy komunikującymi się osobami b) izycznym wyglądem uczestników dialogu c) tempem mówienia podczas wystąpienia publicznego d) barwą głosu komunikujących się ze soba osób. 128 / 140 128. Komunikacja, a więc wymiana różnego rodzaju informacji, zachodzi na wielu poziomach. Najbardziej bliskim człowiekowi poziomem, sięgającym w jego sferę osobistą, jest poziom: a) intrapersonalny b) interpersonalny c) społeczny d) grupowy. 129 / 140 129. Psychoterapia elementarna to: a) samodzielna metoda leczenia poprzez wykorzystanie komunikacji terapeutycznej b) specjalistyczna metoda leczenia wykorzystująca środki psychologiczne c) sposób komunikowania się z pacjentem wspomagający leczenie i pielęgnację d) wąski dział psychoterapii. 130 / 140 130. Model transformacji demograficznej zakłada, że wartości kluczowych parametrów opisujących populację, które kształtują jej strukturę demograficzną zmieniają się: a) w zależności od etapu rozwoju społeczno-gospodarczego b) tylko w zależności od poprawy warunków bytowania oraz postępu w medycynie c) tylko w zależności od stabilizacji w ruchach naturalnych ludności przy niskim poziomie umieralności i rozrodczości d) tylko w zależności od współczynnika dzietności i długości trwania życia. 131 / 140 131. Analiza czynników innych niż zdrowotne, które mogą mieć wpływ na stan zdrowia na poziomie województw została pogrupowana w trzech kategoriach: sytuacja demograficzna, rynek pracy i edukacja, sytuacja gospodarcza i stan gospodarstw domowych. Do oceny sytuacji demograficznej w województwach wykorzystane zostały dwa wskaźniki, są to: a) wskaźnik feminizacji i obciążenia demograficznego osobami starszymi b) wskaźnik zatrudnienia i obciążenia demograficznego osobami starszymi c) wskaźnik feminizacji i wykształcenia d) wskaźnik zatrudnienia i wykształcenia. 132 / 140 132. „5 momentów higieny rąk WHO” zawiera wskazania do wykonania higieny rąk, ułożone w kolejności: a) przed kontaktem z pacjentem, przed czystą aseptyczną procedurą, po kontakcie z płynami ustrojowymi, po kontakcie z pacjentem, przed kontaktem z otoczeniem pacjenta b) przed kontaktem z pacjentem, przed kontaktem z otoczeniem pacjenta, przed wykonaniem czystej, aseptycznej procedury, po wykonaniu czystej, aseptycznej procedury, po kontakcie z pacjentem c) przed kontaktem z pacjentem, przed czystą aseptyczną procedurą, po kontakcie z płynami ustrojowymi, po kontakcie z pacjentem, po kontakcie z otoczeniem pacjenta d) przed czystą aseptyczną procedurą, przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z krwią i płynami ustrojowymi, po kontakcie z pacjentem, po opuszczeniu sali pacjenta. 133 / 140 133. Dokument, w którym znajduje się opis wzajemnego oddziaływania między procesami systemu zarządzania jakością, nazywa się: a) specyfikacją b) planem jakości c) księgą jakości d) procedurą. 134 / 140 134. W ocenie kompetencji miękkich pracownika uwzględnisz: a) wygląd zewnętrzny, postawę, wykształcenie b) zachowanie, komunikację, postawę, wartości c) wartości, sposób poruszania, wykształcenie d) wszystkie odpowiedzi są błędne. 135 / 140 135. Kierowanie przez delegowanie uprawnień przynosi konkretne korzyści, do których zaliczamy a) oszczędzanie czasu kierownika b) oszczędzanie czasu pracownika oraz jego lepszą motywację c) rozwój przedsiębiorczości na etapie podstawowym d) efektywniejszą satysfakcję pracownika i przełożonego. 136 / 140 136. W oficjalnych kryteriach oceny ofert dla świadczeń medycznych składanych płatnikowi (obecnie NFZ), nie znajdują się kryteria: a) negatywny wizerunek i zasoby ludzkie b) szkody kliniczne i wyposażenie w aparaturę medyczną c) szkody kliniczne i certyfikaty jakościowe d) negatywny wizerunek i szkody kliniczne 137 / 140 137. Do technik obserwacji bezpośrednich zmierzających do ustalenia pracochłonności danego zadania, zalicza się: a) fotografię dnia, chronometraż, obserwację przełożonych b) chronometraż, obserwację migawkową, technikę szacunkową c) fotografię dnia, chronometraż, obserwację migawkową d) fotografię zespołu, chronometraż, obserwację migawkową. 138 / 140 138. PubMed/Medline, Cochrane Nursing Care, Cochrane Summaries, są to nazwy: a) internetowych wyszukiwarek z zakresu medycyny b) czasopism wydawanych w formie elektronicznej c) anglojęzycznych czasopism z zakresu pielęgniarstwa d) internetowych księgarni medycznych. 139 / 140 139. Wskaż, który typ badań klinicznych charakteryzuje się najwyższą wiarygodnością: a) metaanaliza b) kliniczne badanie z randomizacją c) kliniczne badanie obserwacyjne d) studium przypadku. 140 / 140 140. Evidence-Based Medicine (EBM), uznaje się na podstawie literatury przedmiotu, że jest to: a) świadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnie dowodu na podstawie analiz medycznych czasopism anglojęzycznych b) nieświadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnego dowodu w podejmowaniu decyzji dotyczących pacjentów danego oddziału c) przemyślane zastosowanie eksperymentu badawczego, w celu podjęcia jak najlepszej decyzji dotyczącej konkretnego pacjenta d) świadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnego dowodu w podejmowaniu decyzji dotyczących konkretnego pacjenta Your score is The average score is 0% 0% Uruchom ponownie Tags: jesień 2019, opieka paliatywna, specjalizacje pielęgniarskie Read more articles Previous PostPIELĘGNIARSTWO ONKOLOGICZNE – WIOSNA 2022 Następny wpisPIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ – JESIEŃ 2020 Może ci się spodobać również PIELĘGNIARSTWO INTERNISTYCZNE – JESIEŃ 2019 2023-03-30 PIELĘGNIARSTWO ANESTEZJOLOGICZNE I INTENSYWNEJ OPIEKI – WIOSNA 2021 2023-02-21 PIELĘGNIARSTWO PEDIATRYCZNE – WIOSNA 2019 2023-03-31