/140 PIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ PIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ - JESIEŃ 2018 1 / 140 1. Podstawowe wymogi, istotne dla zapewnienia opieki paliatywnej zgodnie z zaleceniami EAPC (Europejskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej) to: a) „planowanie naprzód” b) ciągłość i dostępność opieki c) preferowane miejsce opieki d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Raport standardów i norm dla opieki paliatywnej i hospicyjnej EAPC, część 2, pkt.7 2 / 140 2. Badaniem klinicznym z zakresu pielęgniarstwa określamy: a) usystematyzowany proces badawczy mający na celu rozwój wiedzy z zakresu ważnych elementów zawodu pielęgniarskiego b) proces badawczy nastawiony na zdobywanie i poszerzanie wiedzy użytecznej w praktyce pielęgniarskiej jak również na polepszenie poziomu zdrowia społeczeństwa oraz jakości życia pacjentów i ich rodzin c) badanie przedmiotowe i podmiotowe pacjenta d) badanie dokumentacji medycznej pacjenta. Stodolak A., Skrypt dla studentów II stopnia kierunku pielęgniarstwo, Copyright by Wyższa Szkoła Medyczna w Legnicy, Legnica, 2011, s. 7. 3 / 140 3. Która forma opieki paliatywnej NIE jest kontraktowana i finansowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia: a) poradnia medycyny paliatywnej b) stacjonarny oddział medycyny paliatywnej c) hospicjum stacjonarne d) dzienny oddział opieki paliatywnej. Zarządzenie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju opieka paliatywna i hospicyjna. 4 / 140 4. Zmiana jednego opioidu na inny tzw. "rotacja opioidów" podejmowana u pacjentów leczonych z powodu bólu przewlekłego dotyczy: a) sytuacji, gdy pod wpływem dotychczasowego leczenia rozwinęła się tolerancja lub hiperalgezja b) wszystkich chorych leczonych opioidami c) chorych z zadawalającą kontrolą bólu d) sytuacji związanej z lękiem w stosowaniu opioidów u chorych. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 197-198 5 / 140 5. Składowa poznawcza doświadczenia bólowego: a) mówi w jaki sposób pacjent odczuwa ból b) odpowiada miejscu jakie pacjent przypisuje bólowi w swoim życiu c) odpowiada sposobom wyrażania przez pacjenta bólu d) jest wyrażana poprzez zachowania bólowe. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 6 / 140 6. Ból przebijający u chorego leczonego z powodu bólu przewlekłego: a) charakteryzuje się nagłym występowaniem objawów bólowych o podłożu neuropatycznym pod koniec zakładanego czasu działania analgetyku b) pojawia się wraz z ustępowaniem działania przeciwbólowego leku i wynika z niewłaściwego leczenia bólu podstawowego c) wymaga takiego samego podejścia jak ból podstawowy i podawania leków analgetycznych w regularnych odstępach czasowych d) wymaga zastosowania preparatów o łatwym sposobie użycia, szybkim początku i krótkim czasie działania. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 435-438 7 / 140 7. Ból receptorowy to ból powstający wskutek: a) podrażnienia lub uszkodzenia obwodowego układu nerwowego b) podrażnienia lub uszkodzenia receptorów bólowych, które są zakończeniami włókien A delta i C c) podrażnienia lub uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego d) podrażnienia włókien dośrodkowych. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 8 / 140 8. TENS jest: a) przezskórną elektryczną stymulacją nerwu b) skalą badającą natężenie dolegliwości bólowych c) jedną ze skal badających jakość życia d) objawem patologicznym w zakresie jamy brzusznej. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 210 9 / 140 9. Przyczyną wodobrzusza pojawiającego się w chorobie nowotworowej są przede wszystkim pierwotne guzy: a) opłucnej, pierwotne guzy gruczołu krokowego b) jelita cienkiego, pierwotne guzy nerek c) szczytu płuca, pierwotne guzy cewki moczowej d) jajnika, pierwotne guzy żołądka i jelita grubego. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 272 10 / 140 10. U pacjenta z popromiennym zapaleniem skóry: a) działania niepożądane dotyczą wyłącznie miejscowego popromiennego zapalenia skóry b) nie należy moczyć skóry po napromienianiu c) w świądzie należy miejscowo stosować ciepło d) stosuje się steroidy i preparaty zawierające jony srebra. Wiśniewski M., Graczyk M., Szpinda M., Brzozowska-Mańkowska S.: Popromienne zapalenie skóry – zasady postępowania. „Medycyna Paliatywna w Praktyce”, 2013, 7(2): str 42–44 11 / 140 11. Celem wspomagania żywieniowego pacjentów onkologicznych jest: a) zahamowanie katabolizmu, wspomaganie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia b) wzrost katabolizmu, zahamowanie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia c) zahamowanie katabolizmu, zahamowanie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz poprawa jakości życia d) zahamowanie katabolizmu, wspomaganie anabolizmu, zwiększenie wydolności fizycznej oraz obniżenie jakości życia. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385; Jeziorski A. (red.) Onkologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, s. 236 12 / 140 12. W opiece paliatywnej u pacjenta z kaszlem suchym stosuje się schemat postępowania: a) leczenie przyczyny kaszlu, leki łagodzące, leki przeciwkaszlowe (+/- leki łagodzące) b) leczenie przyczyny kaszlu, wspomaganie wykrztuszania (fizjoterapia, nebulizacja), leki wykrztuśne, leki przeciwkaszlowe c) leki łagodzące, leki przeciwkaszlowe (+/- leki łagodzące), wspomaganie wykrztuszania (fizjoterapia,nebulizacja) d) wspomaganie wykrztuszania (fizjoterapia, nebulizacja), leki wykrztuśne, leki przeciwkaszlowe. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 39 13 / 140 13. Wskaż FAŁSZYWE twierdzenie dotyczące nieopioidowych leków przeciwbólowych (NLP) stosowanych w terapii bólu przewlekłego: a) zalecane jest podawanie łącznie dwóch niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) b) NLP są zalecane jako składowa tzw. "multimodalnego" postępowania przeciwbólowego w terapii bólów ostrych i przewlekłych c) z powodu "efektu pułapki jonowej" NLPZ mogą uszkadzać śluzówkę przewodu pokarmowego d) połączenie NLPZ i paracetamolu powoduje synergiczny efekt terapeutyczny, zarówno przeciwbólowy jak i przeciwgorączkowy. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 57-61, 66 14 / 140 14. Biegunka rzekoma (paradoksalna) w opiece paliatywnej występuje podczas: a) zatrucia toksycznego b) marskości wątroby c) zakażenia bakteryjnego d) zaczopowania kałem odbytnicy i/lub okrężnicy. Wiśniewski M., Piotrowska W. Opieka nad pacjentem z zaburzeniami ze strony układu oddechowego [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.58-100 15 / 140 15. Charakterystycznymi objawami hiperkalcemii, która została wywołana zmianami przerzutowymi do kości są: a) zaparcia, senność, splątanie, pragnienie, wielomocz i osłabienie b) biegunki, anuria, zmniejszone pragnienie, mrowienie w kończynach dolnych c) bradypnoe, rozszerzenie źrenic, uczucie kołatania serca, sinica okolicy twarzy d) nadciśnienie, obrzęk płuc, sinica dystalnych części ciała, odpluwanie dużej ilości wydzieliny. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 766-767 16 / 140 16. Przy podawaniu odżywek doustnych u pacjentów chorujących na choroby nowotworowe należy pamiętać, aby: a) nie podawać odżywek doustnych w trakcie leczenia onkologicznego tylko w terminalnym okresie choroby b) wprowadzać je wg zasady 2+1 (2 dni bardzo szybko, 1 dzień bardzo powoli) c) wprowadzać je stopniowo, w celu uniknięcia objawów nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego d) wprowadzać je szybko, w celu uniknięcia objawów nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385; Jeziorski A. (red.) Onkologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, s. 237 17 / 140 17. U chorych na nowotwory z nudnościami i wymiotami: a) nie ma zaleceń do stosowania przezskórnej elektrycznej symulacji nerwów (TENS) b) najlepszą drogą podawania leków przeciwwymiotnych jest droga podskórna c) ocena kliniczna objawów nie wpływa na wybór postępowania d) w przebiegu czynnościowej, nieoperacyjnej niedrożności jelit nie stosuje się leków prokinetycznych. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 122,130 Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2506-2075 18 / 140 18. Celem leczenia odleżyn z tkanką suchą martwiczą jest przede wszystkim: a) nawodnienie tkanek i przyspieszenie autolizy b) odprowadzenie nadmiaru wysięku c) pobudzenie tworzenia się naskórka i jego ochrona d) pobudzenie rozwoju naczyń włosowatych oraz ochrona ziarniny. Wiśniewski M., Kaptacz M. Opieka nad pacjentem ze zmianami w obrębie skóry i tkanki podskórnej[W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.159-184 19 / 140 19. Lekiem pierwszego wyboru w leczeniu objawowym duszności spoczynkowej umiarkowanej i ciężkiej u pacjenta w zaawansowanej fazie choroby jest/są: a) benzodiazepiny b) morfina c) leki rozkurczające oskrzela d) glikokortykosteroidy. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 24-25 Lekiem pierwszego wyboru w leczeniu objawowym duszności spoczynkowej umiarkowanej i ciężkiej jest morfina. Literatura: Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2500-2501 20 / 140 20. U pacjentów w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej w leczeniu objawowym zaparcia stolca wywołanego opioidami, postępowaniem II (drugiego) stopnia jest: a) leczenie doodbytnicze, opioidy połączone z naloksonem b) doustne podawanie leków osmotycznych c) zastosowanie wlewu doodbytniczego, ręczne wydobycie stolca d) doustne podawanie leków stymulujących np. senes. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 67-73 21 / 140 21. U pacjenta w ostatnim etapie choroby nowotworowej, obserwując objawy zbliżającej się śmierci chorego, należy: a) wykonywać wszystkie inwazyjne zabiegi diagnostyczne, w tym pobieranie krwi w celu wykonywania zleconych badań b) odstąpić od nawadniania, zmienić drogę podaży leków na podskórną, utrzymać leczenie p. bólowe c) zapobiegać odwodnieniu, które prowadzi do zmniejszenia sekrecji w drogach oddechowych i przewodzie pokarmowym i podawać dożylnie płyny, ponieważ chory traci apetyt i nie może przyjmować płynów doustnie d) podejmować standardowo u wszystkich chorych żywienie pozajelitowe, celem przedłużenia przeżycia chorego. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2524-2525 22 / 140 22. Zasada "start low - go slow" wykorzystywana w opiece paliatywnej szczególnie u chorych wyniszczonych lub/i w starszym wieku oznacza: a) zaczynamy od małej dawki leku i stopniowo ją podnosimy b) zaczynamy leczenie od największej dawki leku i stopniowo ją obniżamy c) cały czas stosujemy jedną dawkę leku i w sytuacjach wyjątkowych ją podwyższamy d) stosujemy naprzemiennie małe i duże dawki leku. de Walden-Gałuszko K. (red.) Podstawy opieki paliatywnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004, s. 14 23 / 140 23. Rehabilitacja psychospołeczna powinna być prowadzona: a) tylko przed leczeniem aby przygotować pacjenta do następstw leczenia (np. chemioterapii paliatywnej) b) przed rozpoczęciem leczenia, w trakcie oraz po leczeniu (np. po wykonaniu zabiegu operacyjnego) c) tylko w trakcie intensywnego leczenia (np.radioterapii) d) tylko po leczeniu operacyjnym (np. amputacji). Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385 24 / 140 24. Depresja oddechowa objawia się: a) naprzemiennym przyśpieszeniem oddechów i fazami bezdechów oraz zaczerwienieniem twarzy b) obniżeniem nastroju trwającym ponad 2 tygodnie i pojawiającymi się napadami paniki oddechowej c) tachypnoe, tachykardią, owrzodzeniami w obrębie podudzi d) bradypnoe, zaburzeniami świadomości, trudnością z wybudzeniem i sinicą. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 208 25 / 140 25. Wskaż zdanie prawdziwe. Drgawki u pacjenta: a) nie są stanem bezpośredniego zagrożenia życia b) nie wymagają leczenia farmakologicznego c) mogą prowadzić do rozległych uszkodzeń OUN i neurogennego obrzęku płuc d) są jedynym kryterium rozpoznania przerzutów do OUN. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 167, 26 / 140 26. Rozpoznając u pacjenta krwawienie do górnego odcinka przewodu pokarmowego obserwuje się następujące objawy: a) spadek ciśnienia tętniczego, bradykardia, zaparcia stolca b) drżenie i napięcie mięśniowe, pocenie się i zawroty głowy c) bóle brzucha, zawroty głowy, spadek ciśnienia, omdlenia, utrata świadomości d) bóle głowy, zaburzenia snu, obniżenie nastroju, osłabienie i bradykardia. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, Tom I. Wyd. Termedia, 2015, str. 49-50 27 / 140 27. Objawy zespołu żyły głównej górnej: a) są silniej wyrażone, jeśli zmiany nastąpiły w dłuższym czasie i nie doszło do wytworzenia krążenia obocznego b) występują na skutek zwężenia żył z jednoczesnym obniżeniem ciśnienia c) charakteryzują się zaczerwieniem i obrzękiem twarzy, szyi, kończyn górnych, dusznością i chrypką d) charakteryzują się zaczerwieniem, wysypką, świądem i bólem kończyn górnych. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 141-142 28 / 140 28. Próg bólu obniża: a) niewygoda, zamknięcie się w sobie, depresja, nuda b) niewygoda, zmęczenie, uspokojenie c) opuszczenie, zrozumienie, niepokój d) sen, lęk, smutek Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 29 / 140 29. Zasada podawania leków przeciwbólowych "według zegara" wskazuje, że lek należy podawać: a) z częstotliwością dobieraną indywidualnie dla każdego chorego b) posługując się wewnętrznym zegarem pacjenta ("w razie bólu") c) naprzemiennie co 2 oraz co 6 godzin d) w stałych, regularnych odstępach czasu. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 30 / 140 30. Morfina - jako silny opioid stosowany w leczeniu bólu: a) zwiększa częstość oddechów i zmniejsza napięcie mięśniówki przewodu pokarmowego b) stosowana jest parenteralnie, ponieważ jej wchłanianie w przewodzie pokarmowym jest zmienne i biodostępność wysoka c) jest antagonistą receptora opioidowego μ o sile działania 100 razy silniejszej od fentanylu d) zalecana jest do leczenia bólu ostrego i przewlekłego o umiarkowanym i dużym natężeniu. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 81-83 i 119 31 / 140 31. Ból ostry trwa: a) do 3 tygodni b) powyżej 3 miesięcy c) do 3 miesięcy d) od 1-3 tygodni. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 32 / 140 32. Leki przeciwdrgawkowe to leki, które znajdują zastosowanie przede wszystkim w leczeniu bólu: a) neuropatycznego b) totalnego c) somatycznego d) trzewnego. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 33 / 140 33. Na rany przewlekłe z dużym wysiękiem NIE zaleca się stosowania: a) błony poliuretanowej b) opatrunków typu hydrofiber (hydrowłókienny) c) opatrunków alginianowych d) dekstranomerów. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2515 34 / 140 34. Przy podejrzeniu obecności u pacjenta w zawansowanej fazie choroby nowotworowej zmian przerzutowych w OUN, obserwuje się występowanie objawów: a) bóle głowy, padaczka, sinica, przyspieszenie czynności serca, nudności i wymioty b) apatia, sztywność karku, nudności i wymioty, hiponatremia, kwasica c) zaburzenia świadomości, gorączka z tachykardią, zaburzenia rytmu, nadmierna potliwość d) bóle głowy, nudności, wymioty, zaburzenia poznawcze, drgawki, ogniskowe objawy neurologiczne. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 165 35 / 140 35. NLPZ to leki stosowane w leczeniu bólu neuropatycznego z I szczebla drabiny analgetycznej. W czasie terapii należy rozważyć korzyści oraz możliwość wystąpienia działań niepożądanych. NLPZ mogą powodować następujące działania niepożądane: a) objawy dyspeptyczne, owrzodzenie przewodu pokarmowego, krwotoki b) suchość w ustach, zaparcia, drętwienie kończyn górnych c) nadmierne pocenie się, poliuria, objaw Babińskiego d) zwężenie źrenic, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego, bradykardia. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 214-215 36 / 140 36. Najczęstszymi objawami płynu w jamie opłucnej pojawiającego się w zaawansowanej chorobie nowotworowej są: a) duszność, kaszel i ból w klatce piersiowej b) rozrywający ból w klatce piersiowej promieniujący do kończyny górnej i łopatki c) ból w podbrzuszu, biegunki, okresy bezdechu d) krwioplucie, sinica, nieprzyjemny zapach z ust. Flauks J. Opieka nad pacjentami z zaburzeniami ze strony układu oddechowego [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.50-58 37 / 140 37. Wskaż prawidłową odpowiedź dotyczącą potwierdzonej w badaniach klinicznych skuteczności środków antyseptycznych i antybiotyków stosowanych w leczeniu ran przewlekłych: a) brak rekomendacji do podania ogólnoustrojowo antybiotyku w zakażeniu przewlekłej rany skórnej z objawami ogólnego zakażenia b) miejscowe stosowanie środków antyseptycznych należy zakończyć, gdy po oczyszczeniu rany w ciągu 2 tygodni nie są stwierdzone cechy gojenia rany lub gdy po jej oczyszczeniu stwierdzono krytyczną kolonizację c) zaleca się stosowanie miejscowo na ranę chloraminy, chlorheksydyny, nadtlenku wodoru d) nie jest zalecane stosowanie antybiotyków miejscowo, z wyjątkiem metronidazolu na zakażenie rany o etiologii beztlenowcowej. Hryniewicz W., Kulig J. i wsp.: Stosowanie antybiotyków w wybranych zakażeniach skóry i tkanek miękkich. Rekomendacje Konsultanta Krajowego w dziedzinie mikrobiologii lekarskiej i w dziedzinie chirurgii. Narodowy Instytut Leków, Warszawa 2012, str. 18-20 38 / 140 38. W ostatnim okresie umierania, w agonii u pacjenta należy: a) odstawić farmakologiczne i niefarmakologiczne metody leczenia bólu b) nawadniać i.v. pacjenta c) traktować leczenie bólu jako składową całościowej opieki sprawowanej nad chorym d) standardowo włączyć podawanie w kontrolowany sposób leków sedatywnych. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2524-2525 39 / 140 39. W skład kinezyterapii wykorzystywanej w opiece paliatywnej wchodzą: a) muzykoterapia i terapia zajęciowa b) ćwiczenia ogólnousprawniające i samoobsługowe c) przezskórna stymulacja nerwów, kompresja pneumatyczna d) dobór i dopasowanie protez lub ortez oraz pomocy lokomocyjnych. Wójcik A., Pyszora A., Drewnik I. Rehabilitacja i fizjoterapia w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 367-385 40 / 140 40. Ból: a) jest tylko reakcją biologiczną na bodziec psychiczny b) nie ma nic wspólnego z doświadczaniem emocjonalnym c) jest nieprzyjemnym odczuciem i przeżyciem emocjonalnym związanym z uszkodzeniem tkanek d) jest tylko reakcją psychiczną na działający bodziec. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 41 / 140 41. Porażenie ośrodka oddechowego w przebiegu depresji oddechowej objawia się: a) tachypnoe i bradypnoe oraz spadkiem saturacji 02 b) tachypnoe i wzrostem Sp02 c) bradypnoe i spadkiem Sp02 d) tachypnoe i spadkiem Sp02. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 42 / 140 42. Pierwszym i najczęstszym objawem klinicznym rozsiewu nowotworowego do kości jest: a) obrzęk b) ból c) podwyższona temperatura ciała d) wyczuwalne guzki podskórne. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, tom I. Wyd. Termedia, 2015, str. 172 43 / 140 43. Leki przeciwbólowe podawane drogą transdermalną: a) są lekami z II drugiego szczebla drabiny analgetycznej i działają ok 48-72 h b) są lekami z III szczebla drabiny analgetycznej i działają ok. 48-96 h c) przed ich stosowaniem należy owłosioną skórę ogolić d) można je stosować na blizny i zmiany barwnikowe ale nie można na rany. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 44 / 140 44. Pacjent przyjmuje leki p/bólowe drogą transedermalną i odczuwa ból przebijający. W takiej sytuacji powinien: a) otrzymać lek szybko działający z tego samego szczebla drabiny analgetycznej b) przyjąć lek p/bólowy długo działający c) przyjąć lek p/bólowy z II szczebla drabiny analgetycznej d) mieć podany kolejny lek drogą transdermalną. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 45 / 140 45. Kserostomia to: a) nadmierne złuszczanie naskórka b) rodzaj stomii układu moczowego c) zmiany patologiczne w obrębie chrząstki stawowej d) subiektywne odczucie suchości jamy ustnej. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 243 46 / 140 46. Leczenie wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego w opiece paliatywnej polega przede wszystkim na stosowaniu: a) leków z drugiego szczebla drabiny analgetycznej oraz NLPZ b) dużych dawek lewoskrętnej dopaminy oraz nawadnianiu pacjenta c) leków steroidowych, moczopędnych i osmotycznie czynnych d) dużych dawek leków opioidowych (silnych opioidów). de Walden-Gałuszko K. (red.) Podstawy opieki paliatywnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004, s. 243 47 / 140 47. Pielęgniarka po ukończeniu szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa opieki paliatywnej może: a) stwierdzić zgon pacjenta, odnotowując informacje o dacie, godzinie, miejscu zgonu i jego przyczynach b) doraźne modyfikować dawki i drogi podawania leków analgetycznych w zależności od stanu pacjenta oraz natężenia bólu c) wykonać dojście doszpikowe, przy użyciu gotowego zestawu, w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego d) wykonać intubację dotchawiczą w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2017r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną 48 / 140 48. Po zgonie pacjenta w warunkach stacjonarnej opieki paliatywnej, pielęgniarka: a) stwierdza zgon i wystawia kartę zgonu wskazując miejsce, czas i przyczynę zgonu pacjenta b) zakłada na przegub ręki lub stopy osoby zmarłej identyfikator zawierający imię i nazwisko, pesel oraz datę i godzinę zgonu c) przekazuje członkowi rodziny dokumentację medyczną pacjenta d) przekazuje zwłoki zmarłej osoby do chłodni po upływie poniżej 1 h od stwierdzenia zgonu. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 kwietnia 2012 r. w sprawie sposobu postępowania podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne ze zwłokami pacjenta w przypadku śmierci pacjenta Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wew 49 / 140 49. Leczenie farmakologiczne kacheksji nowotworowej polega przede wszystkim na: a) stosowaniu octanu megestrolu oraz NLPZ b) stosowaniu leków p/depresyjnych i reżimu żywieniowego polegającego na przyjmowaniu pokarmów w określonych godzinach c) intensywnym nawadnianiu pacjenta oraz stosowaniu dużych dawek leków prokinetycznych d) stosowaniu żywienia pozajelitowego i wysokich dawek witaminy C. Białoń-Janusz A. Wyniszczenie nowotworowe [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.136-144 50 / 140 50. W leczeniu bólu przewlekłego, preparaty przezskórne silnych opioidów (buprenorfiny, fentanylu) stosuje się: a) gdy wymagane jest szybkie ustalenie dawek z powodu źle kontrolowanego silnego bólu b) w bólu ostrym i krótkotrwałym c) gdy pojawiają się działania niepożądane d) gdy ustalono już optymalną dawkę silnego opioidu, przeliczając odpowiednio dawkę równoważną. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.: Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu, wyd. 1. Wyd. Medical Education, Warszawa 2013, str. 190-191 51 / 140 51. Pozafarmakologiczne leczenie nudności i wymiotów w opiece paliatywnej polega na: a) karmieniu niewielkimi, ale częstymi porcjami jedzenia i unikaniu drażniących zapachów i smaków potraw b) karmieniu pacjenta przez sondę żołądkową c) karmieniu 3 x dziennie, obfitym posiłkiem d) stosowaniu potraw charakteryzujących się wyrazistym smakiem, dobrze (ostro) doprawionych. Wiśniewski M., Piotrowska W. Opieka nad pacjentem z zaburzeniami ze strony układu oddechowego [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.58-100 52 / 140 52. Pielęgniarka według polskiego prawa w sytuacji umierania chorego: a) nie ma możliwości prawnych aby powiedzieć o tym jego bliskim b) powinna przygotować rodzinę do pożegnania się z umierającym c) zawsze powinna zaprzeczać pojawiającym się objawom zbliżającej się śmierci aby podtrzymać u chorego nadzieję d) powinna unikać tematu śmierci w trakcie rozmowy z chorym i jego rodziną. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 53 / 140 53. W nagłym zatrzymaniu moczu: a) objętość zalegającego moczu w pęcherzu nie przekracza 250 ml b) palpacyjnie nie wyczuwa się wypełnienia pęcherza moczowego nad spojeniem łonowym c) najczęstszą przeszkodą w odpływie moczu jest ciało obce w cewce moczowej d) należy wprowadzić cewnik do pęcherza moczowego. Szawłowski A.W., Wallner G. (red.): Stany nagłe w onkologii. Występowanie i leczenie, wyd. 1. Wyd. Termedia, 2015, str. 79-81 54 / 140 54. Bisfosfoniany są lekami często podawanymi w przerzutach choroby nowotworowej do kości powodującej hiperkalcemię. Najlepszą drogą podania bisfosfonianów jest: a) droga dożylna lub droga doustna b) tylko droga podskórna c) tylko droga domięśniowa d) tylko droga doustna ze względu na bardzo dobre wchłanianie z przewodu pokarmowego. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 767 55 / 140 55. Na II szczeblu drabiny analgetycznej znajdują się następujące leki: a) naproxen, tramal, TTS fentanyl b) ibuprofen, metadon, dolargan c) kodeina, tramal d) paracetamol, TTS fentanyl, tramal. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 56 / 140 56. Bóle nocyceptywne spowodowane są: a) drażnieniem i aktywacją receptorów bólowych w tkankach przez guz nowotworowy i odczyn zapalny wokół niego, dysfunkcją układu nerwowego oraz wzmożoną aktywnością układu współczulnego b) dysfunkcją układu nerwowego oraz wzmożoną aktywnością układu współczulnego c) uciskiem na nerw d) uszkodzeniem struktur układu nerwowego. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 57 / 140 57. Silny nieuśmierzony ból w przebiegu choroby nowotworowej: a) to ból o natężeniu < 6 w 11 stopniowej skali numerycznej b) nie stanowi podstawy do przyjęcia chorego na oddział medycyny paliatywnej c) stanowi wskazanie do natychmiastowego zastosowania opioidów p.o., s.c. lub i.v. d) nie ma związku z przyjmowaniem zbyt dużej dawki leku przeciwbólowego. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 453-456 Wybrane stany naglące u chorych na nowotwory. Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2014. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, s. 2205 58 / 140 58. Ból totalny to ból: a) wszechogarniający, totalny, wielorodzajowy, dotyczący tylko obszaru psychicznego b) wszechogarniający, totalny, dotyczący tylko obszaru fizycznego c) wszechogarniający, totalny, dotyczący wszystkich sfer osobowości człowieka d) w opiece paliatywnej nie opisano takiego rodzaju bólu. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 59 / 140 59. W sytuacji wystąpienia oddechu charczącego (rzężenia przedśmiertnego) u pacjenta umierającego w opiece paliatywnej zaleca się: a) częste i regularne odsysanie dróg oddechowych miękkim cewnikiem (np. co 2 godziny) b) podawanie dużych dawek opioidów w celu wywołania objawów depresji oddechowej c) farmakoterapię dużymi dawkami leków diuretycznych pamiętając o uzupełnieniu potasu d) położenie chorego na boku lub ułożenie głowy na bok oraz podawanie leków antycholinergicznych. Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach życia [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 60 / 140 60. Pacjentka 78 letnia z masywnymi przerzutami choroby nowotworowej do płuc i kości jest w stanie agonalnym. U pacjentki występuje oddech charczący. Pacjentce można pomóc wnastępujący sposób: a) przed wystąpieniem oddechu charczącego lub na jego początku można podać butylobromek hioscyny s.c. (do 60 mg/24h) b) podać dawkę uderzeniową leków moczopędnych np. diuretyki pętlowe c) regularnie ją odsysając z zachowaniem odpowiednich procedur d) stosować intensywną nebulizację z leków mukolitycznych oraz wysokie ułożenie Kwiecińska A. Opieka nad pacjentem w ostatnich godzinach [W:] d e Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.220-232 61 / 140 61. Sedacja u pacjenta w opiece paliatywnej: a) ma na celu przytłumienie świadomości, aż do uśpienia chorego cierpiącego z powodu trudnych do opanowania objawów b) ma na celu pozbawienie chorego życia c) polega na podawaniu wyłącznie i.v. lub s.c. krótkodziałających opioidów d) nie wymaga stosowania zasady "start low go slow" tzn. rozpoczynaj od małych dawek i zwiększaj powoli. Łuczak J. (red.): Opieka paliatywna [w:] Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2013. Medycyna Praktyczna, Kraków 2013, str. 2522-2523 62 / 140 62. Ból przewlekły charakteryzuje się trwaniem: a) nie dłużej niż 1 miesiąc b) nie dłużej niż 3 miesiące od chwili powstania c) powyżej 3 miesięcy d) powyżej 2 miesięcy. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 63 / 140 63. Przełom hiperkalcemiczny w przebiegu hiperkalcemii u pacjenta z chorobą nowotworową: a) ma powolny, długotrwały przebieg o łagodnym nasileniu objawów b) przebiega bezobjawowo c) wymaga dożylnego nawodnienia chorego d) nieleczony nie wpływa na długość przeżycia chorego. Krajnik M., Malec-Milewska M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia somatycznych objawów towarzyszących. Wyd. Medical Education, Warszawa 2015, str. 441-445 64 / 140 64. Do najczęściej obserwowanych objawów ubocznych podczas podawania morfiny należą: a) zaparcia, nudności, wymioty, senność, suchość w ustach b) pocenie się, wymioty, zaburzenia połykania, drgawki toniczne c) senność, mroczki przed oczami, ból głowy, drgawki toniczne d) nudności, biegunka, przyśpieszenie oddechu, gorączka. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 65 / 140 65. W radioterapii paliatywnej: a) zawsze stosuje się duże dawki napromieniania b) liczba frakcji jest zawsze duża c) korzyść musi zawsze przeważać nad toksycznością związaną z leczeniem d) zawsze należy stosować ją profilaktycznie. Watson. M.S., Lucas C.F., Hoy A.M., Back I.N. (red. wyd. polskiego Kubler A.) Opieka paliatywna, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 127-128 66 / 140 66. Najlepszymi drogami podawania leków w opiece paliatywnej są: a) dożylna, doodbytnicza, domięśniowa b) dordzeniowa, podjęzykowa, podskórna, domięśniowa c) doustna, podskórna, przezskórna, dożylna d) doustna, domięśniowa, przezskórna, dożylna. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:] de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarska opieka paliatywna, PZWL, Warszawa 2017, s.29-49 67 / 140 67. W razie wystąpienia bólu przebijającego u pacjenta, który ma zastosowany plaster TTS fentanyl 50 ug/h należy: a) przykleić dodatkowy plaster z fentanylem z dawką 2x większą b) podać szybko działający lek z III szczebla drabiny analgetycznej c) przykleić dodatkowy plaster z fentanylem z dawką 2x mniejszą d) podać lek z II szczebla drabiny analgetycznej. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 68 / 140 68. Do grupy leków adjuwantowych wykorzystywanych w terapii p/bólowej należą: a) leki uspokajające, hipotensyjne b) leki p/zakrzepowe, antybiotyki, leki p/gorączkowe c) leki sterydowe, przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe d) NLPZ, paracetamol. Kaptacz I., Wiśniewski M. Ból w chorobie nowotworowej [W:]de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. Pielęgniarstwo opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2017, s. 29-49 69 / 140 69. Efekt placebo w leczeniu pacjentów opieki paliatywnej może przejawiać się: a) złagodzeniem bólu po zastosowaniu neutralnego środka pozbawionego cech analgetycznych b) usunięciem tzw. bólu „nieprawdziwego” przy jednoczesnym utrzymaniu stałego poziomu bólu „prawdziwego” c) wzrostem poziomu katecholamin we krwi na skutek aktywacji kory nadnerczy d) obniżeniem stężenia dopaminy w przestrzeni presynaptycznej płatów czołowych. de Walden-Gałuszko K.: Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. Lekarskie PZWL. Warszawa 2011, s 203. 70 / 140 70. Szumem informacyjnym nazywamy: a) element mechanizmu obronnego polegający na unikaniu informacji dotyczących choroby b) zaburzenie procesu komunikacji w zespole interdyscyplinarnym utrudniające kontakt z pacjentem i jego rodziną c) rodzaj techniki relaksacyjnej opierającej się na ćwiczeniach oddechowych przy jednoczesnym odcięciu się od bodźców napływających ze środowiska zewnętrznego d) wszelkie bodźce napływające ze środowiska wewnętrznego i zewnętrznego zakłócające proces komunikacji z pacjentem i jego rodziną. de Walden-Gałuszko K.: Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. Lekarskie PZWL. Warszawa 2011, s 193. 71 / 140 71. Ocena jakości życia dotyczy: a) umiejętności personelu medycznego do prawidłowego reagowania na mechanizm obronny projekcji b) poziomu motywacji pacjenta do stosowania zaleceń personelu medycznego c) różnicy pomiędzy sytuacją upragnioną a realnie istniejącą d) umiejętności personelu do obierania i interpretowania komunikatów niewerbalnych chorego. de Walden-Gałuszko K.: U kresu. Opieka psychopaliatywna, czyli jak pomóc choremu, rodzinie i personelowi medycznemu środkami psychologicznymi. Wyd. MAKmed. Gdańsk 2000, s 68. 72 / 140 72. Wśród chorób nienowotworowych, które mogą kwalifikować dziecko do pediatrycznej opieki paliatywnej, wymienia się najczęściej: a) abberacje chromosomowe, choroby metaboliczne, mózgowe porażenie dziecięce b) genetycznie uwarunkowane zespoły chorobowe, wrodzone wady serca, choroby nerwowo – mięśniowe c) anemia aplastyczna, abberacje chromosomowe, nieswoiste choroby zapalne jelit, mukopolisacharydozy, wodogłowie d) prawidłowe odpowiedzi A i B Łupińska U., Szewczyk A.: Wybrane zagadnienia z opieki paliatywnej nad dziećmi. w: de Walden - Gałuszko K., Kaptacz A.(red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2008, s. 234. 73 / 140 73. Wśród przyczyn śmierci u dzieci z powodu choroby nowotworowej najczęściej wymienia się: a) postępującą niewydolność wielonarządową b) progresję choroby nowotworowej c) ciężkie powikłania intensywnego leczenia przeciwnowotworowego d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Stolarska M., Młynarski W.: Rola opieki paliatywnej w onkologii dziecięcej. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 68. 74 / 140 74. Wśród najczęściej obserwowanych problemów gastroenterologicznych u dzieci z ciężkim uszkodzeniem OUN wymienia się: a) przerost dziąseł b) refluks żołądkowo – przełykowy c) zaparcia d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Korzeniewska - Eksterowicz A., Filipiak E.: Problemy gastroenterologiczne u dzieci z ciężkim uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 57. 75 / 140 75. Pediatryczna domowa opieka paliatywna nad dziećmi i młodzieżą ze schorzeniami ograniczającymi życie: a) jest podejściem aktywnym i całościowym b) skupia się na poprawie jakości życia dziecka i wspieraniu rodziny c) obejmuje leczenie dotkliwych objawów choroby d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Dangel T. (red.): Zaniechanie i wycofanie się z uporczywego leczenia podtrzymującego życie u dzieci. Wyd. Polskie Towarzystwo Pediatryczne. Warszawa 2011, s. 42 - 43. 76 / 140 76. U dzieci w przypadku bólu lekkiego WHO rekomenduje: a) buprenorfinę i/lub niesterydowy lek przeciwzapalny w odpowiednich dawkach b) tramadol i/lub niesterydowy lek przeciwzapalny w odpowiednich dawkach c) kwas acetylosalicylowy i/lub leki wspomagające d) paracetamol i ibuprofen. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 270. 77 / 140 77. Jednostki chorobowe kwalifikujące dziecko do świadczeń gwarantowanych w zakresie pediatrycznej opieki paliatywnej to: a) choroby metaboliczne, zaburzenia rozwojowe, choroba bostońska b) choroby nowotworowe, choroby neurodegenaracyjne, choroby metaboliczne c) posocznica, wielotorbielowatość nerek, niedoczynność tarczycy d) aberracje chromosomowe, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i zaburzenia wewnątrzwydzielnicze. Korzeniewska-Eksterowicz A., Młynarski W. (red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Wyd. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s.16. 78 / 140 78. Ból u dziecka z chorobą nowotworową: a) obniża poziom funkcjonowania dziecka w sferze poznawczej b) negatywnie wpływa na rozwój somatyczny, psychiczny i społeczny dziecka c) nie ma wpływu na jakość życia dziecka d) prawidłowe odpowiedzi A i B. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.266. 79 / 140 79. Wśród przyczyn bólu ostrego lub przewlekłego u dzieci z chorobą nowotworową najczęściej wymienia się: a) postępowanie terapeutyczne b) rozwój nowotworu c) procedury medyczne d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 270. 80 / 140 80. U dzieci z zaawansowaną chorobą nowotworową jednym z głównych objawów jest zespół przewlekłego wyczerpania, objawiający się najczęściej dolegliwościami: a) fizycznymi, np. zaburzenia mikcji b) psychicznymi, np. zaburzenia osobowości c) psychicznymi i fizycznymi, np. niechęć do działania, bezsenność, ogólne zniechęcenie d) somatycznymi, np. nadmierna senność, bóle, głowy. Łupińska U., Szewczyk A.: Wybrane zagadnienia z opieki paliatywnej nad dziećmi. w: de Walden - Gałuszko K., Kaptacz A.(red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjne. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2008, s. 233. 81 / 140 81. Do najczęściej występujących nowotworów u dzieci zaliczamy: a) mięsaki tkanek miękkich, nowotwory tarczycy b) guzy gonad i zarodkowe, nowotwory nabłonkowe, siatkówczak c) guzy wątroby, mięsak Ewinga, mięsak kościopochodny d) białaczki, chłoniaki, guzy OUN, guzy lite. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 263. 82 / 140 82. Celem metod poznawczych stosowanych jako niefarmakologiczne metody leczenia bólu u dzieci jest: a) oddziaływanie na układy czuciowe b) oddziaływanie na myślenie i wyobraźnię dziecka c) oddziaływanie na układy ruchowe d) promowanie opieki psychologicznej nad dzieckiem. Bohdan Z., Damps - Konstańska I., Jankowska B., Mikolik H., Wojciechowska A.: Walka z objawami chorób w opiece domowej. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 49. 83 / 140 83. Utrwalone zaburzenia kontroli ruchów, napięcia mięśniowego i postawy o niepostępującym charakterze, powstałe w okresie życia płodowego, w trakcie porodu lub tuż po nim nosi nazwę: a) mózgowe porażenie dziecięce b) przepuklina oponowo-rdzeniowa c) tarń dwudzielna utajona d) całkowity rozszczep kręgosłupa i rdzenia. Korzeniewska-Eksterowicz A., Młynarski W. (red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Wyd. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s.36. 84 / 140 84. Schorzenia ograniczające życie w opiece paliatywnej nad dziećmi to: a) schorzenia, w których nie ma uzasadnionej nadziei na wyleczenie i poprawę stanu zdrowia b) schorzenia charakteryzujące się reakcją dynamiczną ustroju na zadziałanie czynnika chorobotwórczego; wyrażające się zaburzeniem naturalnego współdziałania narządów c) zaburzenie funkcji lub uszkodzenie struktury organizmu d) choroby wywoływane przez patogeny wnikające w sposób bierny lub czynny do organizmu, w obrębie którego rozmnażają się i wywołują odpowiedź odpornościową. Korzeniewska - Eksterowicz A.: Charakterystyka i odrębności opieki paliatywnej nad dziećmi. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 15. 85 / 140 85. Przetaczanie krwi i jej składników dzieciom z chorobami nowotworowymi krwi i układu krwiotwórczego: a) uważa się za terapię uporczywą i nie należy ich wykonywać w okresie terminalnym i w okresie umierania b) stosuje się w przypadkach postępującej anemizacji i objawach skazy krwotocznej w każdym okresie zaawansowania choroby nowotworowej w opiece paliatywnej c) dopuszcza się w okresie preterminalnym choroby, kiedy poprawa parametrów morfologii krwi wiąże się z poprawą jakości życia d) prawidłowe odpowiedzi A i C Stolarska M., Młynarski W.: Rola opieki paliatywnej w onkologii dziecięcej. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 70. 86 / 140 86. Supresja to jeden z mechanizmów obronnych utrudniających adaptację dziecka do choroby przewlekłej. Mechanizm ten polega na: a) udawaniu, że wszystko jest w porządku, a jednocześnie wewnętrznym przygnębieniu b) nieokazywaniu tego, co się czuje, ujawnianiu w sposób świadomy lub półświadomy jedynie bezpiecznych emocji c) usuwaniu bolesnych myśli d) obwinieniu otoczenia za swoje cierpienia, brak wiary we własne możliwości w pokonywaniu przeciwieństw. Paczkowska A., Rogiewicz M.: Komunikacja z przewlekle chorym dzieckiem. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 206. 87 / 140 87. Jedną z zasad prawidłowego stosowania leków przeciwbólowych u dzieci w opiece paliatywnej jest zasada "zgodnie z najlepszym sposobem podania", co w praktyce oznacza podanie leku: a) w razie bólu b) doodbytniczo c) na życzenie pacjenta d) doustnie. Karwacki M.: Specyfika postępowania w leczeniu bólu u dzieci z choroba nowotworową. w: Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J.(red.): Chory na nowotwór - kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Sp. z o.o., Warszawa 2013, s. 290. 88 / 140 88. Optymalną drogą podawania leków przeciwbólowych u dzieci objętych opieką paliatywną jest droga doustna. Przeciwwskazaniem do jej zastosowania jest/są: a) prawidłowy odruch połykania b) dobra współpraca z pacjentem c) uporczywe nudności i wymioty d) prawidłowe wchłanianie leków z przewodu pokarmowego. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.112-113 89 / 140 89. Wczesną reakcją po wprowadzeniu opioidów u dzieci mogą być: a) zaparcia, spadki ciśnienia tętniczego b) zastój moczu, nudności, wymioty, senność, majaczenie c) świąd, nudności i wymioty, biegunka d) zwężenie źrenic, uogólniona hiperalgezja. Przysło Ł., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Leczenie bólu w pediatrii. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 89. 90 / 140 90. Zgodnie z zaleceniami WHO z 2012 roku, leczenie bólu przewlekłego u dziecka powinno odbywać się zgodnie z zastosowaniem drabiny analgetycznej: a) jednostopniowej b) dwustopniowej c) trójstopniowej d) czterostopniowej Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.270. 91 / 140 91. W postępowaniu niefarmakologicznym w przypadku stwierdzenia duszności u dziecka objętego opieką paliatywną NIE zaleca się: a) obniżenia temperatury otoczenia b) ułożenia dziecka w pozycji wysokiej lub półwysokiej c) zastosowania wiatraka d) ułożenia dziecka w pozycji na plecach bez poduszki. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, str. 232. 92 / 140 92. Perinatalna opieka paliatywna jest: a) ciągłą opieką nad rodziną w fazie prenatalnej dziecka (do 28 dnia po porodzie dziecka urodzonego ze schorzeniem ograniczającym życie) b) opieką ciągłą nad noworodkami i niemowlętami do końca pierwszego roku życia c) całościową opieką medyczną nad kobietą przed i w czasie trwania ciąży d) kompleksową, systematyczną kontrolą lekarską nad kobietą ciężarną. Respondek - Liberska M., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Perinatalna opieka paliatywna. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 18. 93 / 140 93. Pediatryczna domowa opieka paliatywna ma na celu: a) kontynuowanie leczenia przedłużającego życie i obejmuje uporczywą terapię oraz specjalistyczne metody leczenia chorób nowotworowych b) kontynuowanie działań w celu utrzymania przy życiu nieuleczalnie chorego przy pomocy dostępnych środków leczniczych c) ochronę godności dziecka, poprawę jakości jego życia oraz ochronę przed uporczywą terapią i działaniami jatrogennymi d) odwlekanie śmierci pacjenta i obejmuje resuscytacje krążeniowo - oddechową oraz sztuczną wentylację. Dangel T. (red.): Zaniechanie i wycofanie się z uporczywego leczenia podtrzymującego życie u dzieci. Wyd. Polskie Towarzystwo Pediatryczne. Warszawa 2011, s. 42–43. 94 / 140 94. Do oceny bólu u dzieci w wieku przedszkolnym służy skala: a) analogowo-wzrokowa b) behawioralna c) liczbowa d) wizualna. Malec-Milewska M., Krajnik M., Wordliczek J. (red.): Chory na nowotwór – kompendium leczenia bólu. Wyd. Medical Education Warszawa 2013, str.268. 95 / 140 95. W łagodzeniu bólu u niemowląt istotną rolę odgrywają metody niefarmakologiczne - do najczęściej stosowanych zaliczamy: a) pozostawienie dziecka w łóżeczku b) łagodne szeptanie c) stymulację czuciowo – dotykową d) prawidłowe odpowiedzi B i C Przysło Ł., Korzeniewska - Eksterowicz A.: Leczenie bólu w pediatrii. w: Korzeniewska - Eksterowicz A., Młynarski W.(red.): Wybrane zagadnienia pediatrycznej opieki paliatywnej. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź 2011, s. 81-82. 96 / 140 96. Jednym z pierwszych objawów niedożywienia w początkowej fazie rozwoju dziecka jest: a) zmiana zachowania b) zwiększona drażliwość c) zaburzenia koncentracji d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Borkowska A., Szlagatys - Sidorkiewicz A.: Odżywianie. w: Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A.: Przewlekle chore dziecko w domu. Wyd. Fundacja Hospicyjna, Łódź 2012, s. 150 - 151. 97 / 140 97. Do niewłaściwych form wsparcia chorego przeżywającego smutek, przygnębienie czy depresję zaliczamy: a) rozmowę lub opowiadanie b) parafrazę c) pocieszanie, bagatelizowanie d) odzwierciedlenie uczuć. Krakowiak P., Janowicz A., Paczkowska A., Sikora B. Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Wyd. Fundacja Lubię Pomagać., Gdańsk 2013, s 110. 98 / 140 98. Proces, podczas którego własne myśli, pragnienia, odczucia,wartości przypisuje się innym ludziom, nie dostrzegając ich u siebie to: a) racjonalizacja b) tłumienie c) zabezpieczanie się d) projekcja. Krakowiak P., Janowicz A., Paczkowska A., Sikora B. Sztuka komunikacji z osobami u kresu życia. Poradnik dla profesjonalistów i opiekunów nieformalnych – rodzin i wolontariuszy. Wyd. Fundacja Lubię Pomagać., Gdańsk 2013, s 89. 99 / 140 99. Pierwszy „najniższy” etap ewolucyjnego rozwoju potrzeb to poziom potrzeb: a) poczucia własnej wartości b) utrzymania dobrych kontaktów społecznych c) biologicznych d) dawania innym. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 7. 100 / 140 100. Psychoterapia w której pracuje się z całą rodziną w celu usunięcia określonego objawu to psychoterapia: a) analityczna b) systemowa c) behawioralno-poznawcza d) humanistyczna. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 219. 101 / 140 101. Hipersomnia to: a) zjawisko związane z licznymi skargami ze strony pacjenta na: senność, zmęczenie, brak energii, trudności w skupieniu uwagi, czasami mniejsze napięcie mięśni posturalnych b) koszmary senne lub tzw. porażenie przysenne (czyli niemożność wykonania przez chwilę ruchu podczas zasypiania lub budzenia się) c) subiektywne skargi na „zły sen” który może oznaczać różne rodzaje objawów d) halucynacje wzrokowe pojawiające się zaraz po wybudzeniu z głębokiego snu. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 43. 102 / 140 102. Zespół depresyjny, w którym oprócz typowej depresji dominują objawy ogólnego pobudzenia, drażliwości i lęku to: a) depresja wielka b) dystymia c) zespół depresyjny hipoaktywny d) zespół depresyjny hiperaktywny. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 111. 103 / 140 103. Pierwszą fazą procesu osierocenia jest faza: a) szoku b) zaprzeczenia c) depresji d) odrętwienia. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 169. 104 / 140 104. Teoria zakładająca, że proces osierocenia oscyluje pomiędzy dwoma biegunami, gdzie pierwszy z nich to koncentracja na smutku, a drugi to podejmowanie zadań osoby zmarłej – to teoria: a) dualizmu osierocenia b) stresowa c) modelu wieloobszarowego d) biograficzna. de Walden-Gałuszko K. Psychoonkologia w praktyce klinicznej. Wyd. PZWL , Warszawa 2011, s 172. 105 / 140 105. Najbardziej korzystnym dla chorego zakresem pomocy udzielanej mu przez otoczenie, jest: a) nadmiar pomocy b) niedobór pomocy c) równowaga między pomocą a potrzebą pomocy d) wyręczanie, lecz wówczas gdy chory poprosi o pomoc. de Walden-Gałuszko K., Pawłowski L. Problemy etyczne w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Ciałkowska-Rysz A. Medycyna paliatywna, PZWL, Warszawa 2015, s. 435-443 106 / 140 106. Klauzula sumienia mówi, że: a) niektórzy ludzie nie mają sumienia b) nie można zmusić ludzi do czynów, które są niezgodne z ich sumieniem c) należy spełniać polecenia służbowe, nawet gdy są niezgodne z sumieniem d) wszystkie odpowiedzi są błędne. de Walden-Gałuszko K., Pawłowski L. Problemy etyczne w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Ciałkowska-Rysz A. Medycyna paliatywna, PZWL, Warszawa 2015, s. 435-443 107 / 140 107. Terapia daremna (futile therapy): a) jest to nieuzasadnione medycznie kontynuowanie leczenia, które nie może dać pozytywnego rezultatu, a przedłuża cierpienie chorego b) jest to kontynuowanie terapii w której skutkiem jest "zysk" i nie prowadzi ona do żadnej "straty" c) dotyczy to zwłaszcza pacjentów u których choroba i proces terapeutyczny zbliża ich do całkowitego wyleczenia d) wszystkie odpowiedzi są błędne. de Walden-Gałuszko K., Pawłowski L. Problemy etyczne w opiece paliatywnej [W:] de Walden-Gałuszko K., Ciałkowska-Rysz A. Medycyna paliatywna, PZWL, Warszawa 2015, s. 435-443 108 / 140 108. Aktywne spowodowanie lub przyspieszenie śmierci pacjenta to: a) eutanazja czynna b) eutanazja bierna c) dystanazja d) ortotanazja. Pacian J., Pacian A., Skórzyńska H., Kaczoruk M.: Eutanazja - zabójstwo człowieka czy uśmierzenie bólu. Regulacje prawne wybranych państw świata. Hygeia Public Health 2014, 49(1): 19-25. 109 / 140 109. Kortykosteroidy znajdują szerokie zastosowanie ze względu na swe wielokierunkowe działanie. Wskaż korzystne strony stosowania kortykosteroidów: a) poprawiają nastrój i apetyt b) działają przeciwzapalnie c) działają przeciwwymiotnie d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. de Walden-Gałuszko. Podstawy opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, str. 47 110 / 140 110. Oznaką świadczącą o śmierci NIE jest/są (DO POPRAWY PRZEZ PKE): a) szerokie źrenice, nie zwężające się pod wpływem światła b) oddech Biota c) oczy skierowane w jednym kierunku d) brak reakcji na bodźce zewnętrzne. K. de Walden-Gałuszko, A. Kaptacz, Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, PZWL, Warszawa 2005, 171 111 / 140 111. W przypadku zaparć występujących u pacjentów objętych opieką paliatywną w postępowaniu farmakologicznym NIE zaleca się: a) leków zmiękczających stolec b) leków stymulujących, które pobudzają sploty mięśniowe i podśluzówkowe ściany jelita c) stosowania preparatów zwiększających objętość stolca, jeżeli chory ma problemy z przyjmowaniem odpowiednio dużej ilości płynów (ok. 2l/dobę) d) leków poprawiających pasaż i motorykę jelita grubego. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017, str. 89 - 90. 112 / 140 112. Chorobie nowotworowej może towarzyszyć astenia, którą należy definiować jako: a) wyniszczenie nowotworowe rozpoznane na podstawie stwierdzenia 10% utraty masy ciała w okresie 3 miesięcy b) tzw. wyczerpanie, zmęczenie związane z postępującą chorobą, obejmujące także np. zaburzenia pamięci, zaburzenia ortostatyczne c) stres psychiczny związany z pogarszającym się wyglądem zewnętrznym odbieranym jako symptom śmiertelnej choroby d) subiektywne odczucie wydolności fizycznej, w niewielkim stopniu wpływające na faktyczną wydolność organizmu. de Walden-Gałuszko K. (red.): Podstawy opieki paliatywnej. PZWL, Warszawa 2004, str. 115. 113 / 140 113. Najczęstszą przyczyną drgawek u chorego w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej jest: a) obecność pierwotnego lub przerzutowego guza mózgu b) hiperkalcemia c) hipokaliemia d) obniżenie ciśnienia śródczaszkowego. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 114 / 140 114. Najczęstszą przyczyną czkawki u chorych w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej jest: a) rozdęcie żołądka b) guzy ośrodkowego układu nerwowego c) niewydolność nerek d) niewydolność wątroby. Burchacka A., Czkawka (w:) de Walden – Gałuszko K., Kaptacz A.(red.), Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 s. 98. 115 / 140 115. Rola pielęgniarki w przekazywaniu pacjentowi niepomyślnych informacji o rozpoznaniu choroby i prognozie polega na: a) wyczerpującym informowaniu pacjenta o rokowaniu b) ułatwieniu choremu uporania się z podaną mu informacjąi przywróceniu równowagi psychicznej c) zachęcaniu do podjęcia niekonwencjonalnych metod leczenia d) pocieszaniu i dawaniu pacjentowi fałszywej nadziei. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie 116 / 140 116. Zabiegiem urologicznym pozwalającym na nadłonowe odprowadzeniemoczu z pęcherza moczowego jest: a) cystostomia b) urostomia c) ureterokutaneostomia. d) nefrostomia. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.) Pielęgniarstwo opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017, str.112. 117 / 140 117. O masywnym krwiopluciu, u chorego z zaawansowanym rakiem płuca mówimy wówczas, gdy w ciągu 24 godzin odpluwa: a) 30 ml krwi b) 50 ml krwi c) 100 ml krwi d) 200 lub więcej ml krwi. Flakus J., Krwioplucie (w:) de Walden – Gałuszko K., Kaptacz A. (red), Pielegniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, s. 87. 118 / 140 118. Do najczęstszych zaburzeń psychicznych w chorobie nowotworowej należą: a) zespoły depresyjne oraz lękowe b) nerwica natręctw c) zaburzenia psychotyczne d) zespoły otępienne. de Walden-Gałuszko K., Kaptacz A. (red.): Pielęgniarstwo w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 119 / 140 119. Opieka paliatywna w niewydolności serca obejmuje: a) zapewnienie odpowiedniego leczenia w związku z retencją płynów b) leczenie lęku i depresji lekami przeciwdepresyjnymi nowej generacji (sertralina, mitrazepina), które w mniejszym stopniu wpływają na pracę serca, hipotonię ortostatyczną i wykazują mniej interakcji z innymi lekami c) ostrożne stosowanie leków przeciwbólowych (unikanie NLPZ) d) wszystkie odpowiedzi są prawidłowe. Watson, M., Lucas, C., Hoy, A., Back, I.: Opieka paliatywna. Urban&Partner, 2005 str.586-587 120 / 140 120. W przypadku pacjenta z przewlekłym schorzeniem wątroby, działanie toksyczne Paracetamolu może ujawnić się już po przyjęciu dawki: a) 4g b) 7g c) 8g d) 10g. de Walden-Gałuszko K.: Podstawy opieki paliatywnej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, Str.40 Interna Szczeklika – Podręcznik chorób wewnętrznych 2014. Medycyna Praktyczna, Kraków 2014 121 / 140 121. Od 1 stycznia 2016 roku, samodzielnie ordynować leki zawierające określone substancje czynne, mogą pielęgniarki i położne, które ukończyły: a) studia I stopnia pod warunkiem ukończenia kursu specjalistycznego w tym zakresie b) studia I stopnia lub posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa c) studia II stopnia lub posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa, pod warunkiem ukończenia kursu specjalistycznego w tym zakresie d) studia II stopnia pod warunkiem ukończenia kursu dokształcającego w tym zakresie. 122 / 140 122. Pielęgniarka ma prawo odmówić wykonania zlecenia lekarskiego, tylko wtedy, gdy jest to nie zgodne z jej: a) sumieniem b) zakresem posiadanych kwalifikacji c) sumieniem lub z zakresem posiadanych kwalifikacji d) sumieniem lub aktualną wiedzą naukową w dziedzie pielęgniarstwa. 123 / 140 123. Kodeks etyki zawodowej pielęgniarki i położnej Rzeczypospolitej Polskiej zawiera szereg sformułowań odnoszących się do cech charekteru jakie powinna posiadać pielęgniarka / położna i są to m.in.: a) życzliwość, wyrozumiałość, cierpliwość b) życzliwość, dobroduszność, naiwność c) wyrozumiałość, konformizm, życzliwość d) cierpliwość, małostkowość, życzliwość. 124 / 140 124. Prawo dostępu do dokumentacji medycznej posiada/ją: a) pacjent i jego rodzina b) pacjent, jego przedstawiciel ustawowy, bądź osoba przez niego upoważniona c) pacjent i jego najbliższa rodzina (małżonek, rodzice idzieci) d) tylko osoba upoważnio na przez pacjenta. 125 / 140 125. Pielęgniarka, położna nie udzieliła pomocy osobie, która nagle zasłabła na ulicy, lecz szybko oddaliła się z miejsca zdarzenia. Zachowanie takie narażają na poniesienie odpowiedzialności: a) pracowniczej i karnej b) karnej i zawodowej c) pracowniczej d) pracowniczej, karnej i zawodowej. 126 / 140 126. Normy etyki zawodowej zawarte w Kodeksie etyki zawodowej pielęgniarki i położnej Rzeczypospolitej Polskiej mają zazadanie: a) służyć jedynie jako podstawa karania b) być bezrefleksyjnie stosowane c) chronić interesy zawodowe tylko pielęgniarek d) stać na straży bezpieczeństwa pacjenta 127 / 140 127. Komunikacja werbalna, to komunikacja za pomocą: a) słów b) gestów i min c) wysokości tonów d) ubioru i innych atrybutów. 128 / 140 128. Który model komunikacji w grupie sprzyja efektywnemu komunikowaniu się poprzez scentralizowany przepływ informacji: a) koła b) gwiazdy c) łańcucha d) raka. 129 / 140 129. Komunikowanie pośrednie to komunikowanie: a) za pomocą środków masowego przekazu od nadawcy doodbiorcy b) za pomocą telefonu bądź smartfonu c) za pomocą e - maila bądź listu d) nadawcy prze z inną osobę. 130 / 140 130. WHO opracowało plakat „5 momentów higieny rąk”, który zawiera informacje na temat kiedy i dlaczego należy je wykonać .Informacje, kiedy należy wykonać 5 momentów higieny rąk,dotyczą sytuacji: a) przed kontaktem z pacjentem, przed kontaktem zotoczeniem pacjenta, po kontakcie z pacjentem, po kontakcie z otoczeniem pacjenta, przed czystą,aseptyczną procedurą b) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem,przed czystą, aseptyczną procedurą, po wykonaniu czystej aseptycznej procedury, po kontakcie / narażeniuna płyny ustrojowe c) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem,po kontakcie z otoczeniem pacjenta, przed czystą,aseptyczną procedurą, po kontakcie / narażeniu na płyny ustrojowe d) przed kontaktem z pacjentem, po kontakcie z pacjentem,po kontakcie z otoczeniem pacjenta, po wykonaniu aseptycznej procedury, po kontakcie / narażeniu na płyny ustrojowe. 131 / 140 131. Model transformacji demograficznej zakłada, że wartości kluczowych parametrów opisujących populację, które kształtująjej strukturę demograficzną zmieniają się: a) w zależności od etapu rozwoju społeczno-gospodarczego b) tylko w zależności od poprawy warunków bytowania oraz postępu w medycynie c) tylko w zależności od stabilizacji w ruchach naturalnych ludności przy niskim poziomie umieralności i rozrodczości d) tylko w zależności od współczynnika dzietności idługości trwania życia. 132 / 140 132. Zakażenie szpitalne, to zakażenie, które wystąpiło w związku zudzielaniem świadczeń zdrowotnych, w przypadku gdy choroba: a) pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania, albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych , w okresie nie dłuższym niżnajdłuższy okres jej wylęgania b) niepozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania, albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania c) niepozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania, albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresienie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania d) pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnychw okresie wylęgania, albo wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania. 133 / 140 133. Podstawowe wskaźniki modelu PATH obejmują m.in. wskaźniki efektywności (skuteczności i wydajności), do których zalicza się: a) średni czas pobytu (ostry zawał, udar, pozaszpitalnezapalenie płuc, złamanie kości udowej) b) ciągłość opieki medycznej c) zakłucia personelu medycznego d) odsetek przyjęć po zabiegach w trybie jednodniowym m.in. zaćmy czy artroskopii. 134 / 140 134. Przy formułowaniu obowiązków pracowniczych, świadomość hierarchi i zadań przypisanych danemu stanowisku, NIE odnosi się do zasady: a) przystosowalności b) należytej szczegółowości c) nepotyzmu d) doskonalenia kadr. 135 / 140 135. Proces, w którym dobre lub złe wrażenie dotyczące jednego przymiotu rzutuje na całość oceny, to: a) efekt aureoli b) stereotyp c) nastawienie d) wpływ emocji. 136 / 140 136. Kierowanie przez delegowanie uprawnień przynosi konkretne korzyści, do których zaliczamy: a) oszczędzanie czasu kierownika b) oszczędzanie czasu pracownika oraz jego lepszą motywację c) rozwój przedsiębiorczości na etapie podstawowym d) efektywniejszą satysfakcję pracownika i przełożonego. 137 / 140 137. Czynniki wewnętrzne warunkujące szybkość adaptacji zawodowej pielęgniarki, to: a) osobowość, kwalifikacje zawodowe, stan fizyczny b) kwalifikacje zawodowe, warunki fizyczne otoczenia c) przejrzysta struktura organizacyjna, osobowość przełożonego d) stan fizyczny, stan wyposażenia organizacji w aparaturę medyczną. 138 / 140 138. Praktyka pielęgniarska oparta na dowodach naukowych NIE obejmuje: a) rozwiązywania problemów klinicznych poprzez decyzje oparte na wynikach badań b) uczestniczenia w konferencjach naukowych c) analizowania wyników publikacji naukowych d) samodzielnego wykonywania zleceń lekarskich. 139 / 140 139. Evidence - Based Medicine (EBM), uznaje się na podstawie literatury przedmiotu, że jest to: a) świadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnie dowodu na podstawie analiz medycznych czasopism anglojęzycznych b) nieświadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnego dowodu w podejmowaniu decyzji dotyczących pacjentów danego oddziału c) przemyślane zastosowanie eksperymentu badawczego, w celu podjęcia jak najlepszej decyzji dotyczącej konkretnego pacjenta d) świadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnego dowodu w podejmowaniu decyzji dotyczących konkretnego pacjenta 140 / 140 140. Analiza zewnętrzna dokumentu NIE polega na: a) ustaleniu czasu, warunków i okoliczności, w jakichpowstał b) uzupełnieniu analizy wewnętrznej c) określeniu wpływu, jaki wywarł dokument na przebieg określonych wydarzeń d) dokładnym poznaniu treści dokumentu Your score is The average score is 0% 0% Uruchom ponownie Tags: jesień 2018, opieka paliatywna, specjalizacje pielęgniarskie Read more articles Previous PostPIELĘGNIARSTWO OPIEKI PALIATYWNEJ – WIOSNA 2022 Następny wpisPIELĘGNIARSTWO RATUNKOWE – JESIEŃ 2019 Może ci się spodobać również PIELĘGNIARSTWO PSYCHIATRYCZNE – WIOSNA 2021 2023-04-03 PIELĘGNIARSTWO PEDIATRYCZNE – LOSOWE PYTANIA (50) 2023-04-03 PIELĘGNIARSTWO PEDIATRYCZNE – WIOSNA 2022 2023-03-31